توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسلمانان ترینیداد و توباگو ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسلمانان ترینیداد و توباگو ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسلمانان ترینیداد و توباگو ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مسلمانان ترینیداد و توباگو ۴۱ اسلاید در PowerPoint

ترینیداد و توباگو، ترینیداد و توباگو کشوری کوچک در جنوب دریای کارائیب است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۱.۱ – تعداد کنونی پاورپوینت کامل مسلمانان ترینیداد و توباگو ۴۱ اسلاید در PowerPoint
۱.۲ – مذهب حنفی
۱.۳ – سازماندهی خوب مسلمانان
۱.۴ – جماعه المسلمین
۱.۵ – سازمانها و گروههای اسلامی دیگری
۱.۶ – پویایی هندی تبارها
۱.۷ – عزا داری امام حسین
۲ – فهرست منابع
۳ – پانویس
۴ – منبع

معرفی اجمالی

سابقه ورود دین اسلام به این کشور به نیمه دوم قرن دوازدهم/ هجدهم می‌رسد، اما مهمترین گروه مسلمان ، در اواسط قرن سیزدهم/ نوزدهم (بعد از ۱۲۵۴/۱۸۳۸) به این کشور وارد شد.
در ۱۱۹۱/ ۱۷۷۷، در میان بردگانی که از غرب افریقا برای کار در مزارع نیشکر به ترینیداد و توباگو آورده شدند، عده‌ای مسلمان نیز وجود داشت. این مسلمانان عموماً از قبیله ماندینگو، ساکن در کشور سنگال ، بودند که در حدود ۱۱۵۳/ ۱۷۴۰ اسلام را پذیرفته بودند.

[۱] کسوله، ج۱، ص۱۹۵ـ۱۹۶.

سالها بعد، هنگام ورود عده بسیاری هندیِ مسلمان و هندو به ترینیداد هندوها، مسلمانان را به تحقیر «مادینگا» ــ برگرفته از نام همین قبیله ــ خطاب می‌کردند تا نشان بدهند که مسلمانان هندی بیش‌تر به مسلمانان افریقایی شبیه‌اند تا هندیها.

[۲] اهری، ج۱، ص۴۴۸.

[۳] اسلام در جزایر کارائیب، ج۱، ص۱۴۷.

تا ۱۲۱۷/ ۱۸۰۲ تعداد بردگان افریقایی ساکن در ترینیداد به حدود بیست هزار تن می‌رسید

[۴] دایره المعارف جهان اسلام آکسفورد، ذیل مادّه ترینیداد.

که معلوم نیست چند تن از آنان مسلمان بوده اند. مسلمانانِ این گروه عموماً در مهمترین شهر ــ که بعدها پایتخت کشور شد ــ یعنی بندر اسپانیا زندگی می‌کردند و به عربی سخن می‌گفتند.

[۵] کسوله، ج۱، ص۱۹۵ـ۱۹۶.

در اوایل قرن سیزدهم/ نوزدهم و در پی وضع قوانینی دایر بر لغو برده داری، صاحبان مزارع نیشکر در ترینیداد و توباگو و سرزمینهای مجاور برای تأمین نیروی کار مزارع خود، هندیان را به مهاجرت به کشورهای حوزه کارائیب تشویق کردند. اگرچه نخستین طرح این کار در ۱۲۳۰/ ۱۸۱۴ ارائه شد، مهاجرت از ۱۲۵۴/ ۱۸۳۸ صورت گرفت. از این زمان تا ۱۳۰۳ ش/ ۱۹۲۴، حدود نیم میلیون هندی به این کشورها مهاجرت کردند که یک ششم آنان مسلمان بودند.

[۶] اهری، ج۱، ص۴۴۸.

نخستین گروه هندیان در ۱۲۶۲/ ۱۸۴۵ به ترینیداد و توباگو وارد شدند و عموماً هندو و مسلمان بودند.

[۷] دایره المعارف جهان اسلام آکسفورد، ذیل مادّه ترینیداد.

از ابتدای ورود مسلمانان هندی به ترینیداد، فشارهای زیادی، چه اقتصادی («اسلام در جزایر کارائیب»، همانجا) چه عقیدتی ــ برای پذیرش مسیحیت ــ به آنان وارد می‌شد، اما با اعلام استقلال ترینیداد و توباگو از سلطه انگلستان در ۱۳۴۱ ش/ ۱۹۶۲، بتدریج این فشارها کاهش یافت.

[۸] دایره المعارف جهان اسلام آکسفورد، ذیل مادّه ترینیداد.

تعداد کنونی پاورپوینت کامل مسلمانان ترینیداد و توباگو ۴۱ اسلاید در PowerPoint

در باره تعداد کنونی پاورپوینت کامل مسلمانان ترینیداد و توباگو ۴۱ اسلاید در PowerPoint اختلاف نظر وجود دارد؛ این تعداد از ۸ر۵%

[۹] کتاب سال جهان اروپا ۱۹۹۹، ج۲، ص۳۴۸۲.

تا ۱۳% کل جمعیت کشور

[۱۰] کتانی، ص ۲۴۳.

تخمین زده شده است، اما تأثیر مسلمانان در این کشور بسیار بیش‌تر از تعداد آنان است

[۱۱] دایره المعارف جهان اسلام آکسفورد، ذیل مادّه ترینیداد.

از زمان استقلال این کشور تا امروز مسلمانان غالباً در ساختار حکومت و فعالیتهای سیاسی حضور داشته‌اند، اما این قدرت بیش‌تر در دست مسلمانان افریقایی تبار بوده است،

[۱۲] اهری، ج۱، ص۴۴۹.

از جمله نورمحمدحسن علی که از ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۶ ش/ ۱۹۸۷ـ۱۹۹۷ رئیس جمهور این کشور بوده است.

[۱۳] کتاب سال جهان اروپا ۱۹۹۹، ج۲، ص۳۴۸۲.

در ۱۳۷۸ ش/ ۱۹۹۹ نیز لااقل سه وزیر مسلمان در هیئت دولت وجود داشت.

[۱۴] کتاب سال جهان اروپا ۱۹۹۹، ج۲، ص۳۴۹۰.

مذهب حنفی

اکثر مسلمانان این کشور، که بیش‌تر هندی تبارند، مذهب حنفی دارند

[۱۵] اهری، ج۱، ص۴۴۸.

[۱۶] کتانی، ص ۲۴۳.

معدودی شیعه هندی تبار نیز در آن‌جا زندگی می‌کنند که تعداد دقیق آن‌ها معلوم نیست.

[۱۷] چلکوفسکی، ج۱، ص۵۵ ـ۵۶.

مسلمانان هندی تبار عموماً در جنوب کشور و در جزیره ترینیداد زندگی می‌کنند

[۱۸] اهری، ج۱، ص۴۴۹.

[۱۹] اسلام و گروههای اسلامی، ج۱، ص۲۴۳.

و مسلمانان افریقایی تبار عموماً در جزیره توباگو ساکن اند. در این کشور تعداد کمی مسلمان چینی نیز هستند.

[۲۰] اهری، ج۱، ص۴۴۷ ـ ۴۴۸.

جماعات مختلف مذهبی ترینیداد و توباگو بسیار درهم آمیخته اند، به گونه ای که در یک خیابان ممکن است هم مسجد ، هم کلیسا و هم معبد هندوها وجود داشته باشد.

[۲۱] دایره المعارف جهان اسلام آکسفورد، ذیل مادّه ترینیداد.

سازماندهی خوب مسلمانان

در بین جماعات مذهبی مختلف، مسلمانان بخوبی سازماندهی شده اند، به طوری که می‌توان آن‌ها را یکی از متشکلترین جماعات مسلمان در قاره امریکا دانست

[۲۲] اهری، ج۱، ص۴۴۸.

[۲۳] کتانی، ص ۲۴۳.

ظاهراً این سازماندهی منظم، بیشتر به سبب وجود بنیادها و مؤسسات اسلامی مختلف و پرسابقه است. نخستین سازمان اسلامی در ترینیداد و توباگو، انجمن تقویت اسلامی، در ۱۳۰۶ ش /۱۹۲۷ تأسیس شد. امروزه فعالیت این سازمان به اداره پنج مدرسه منحصر شده است.

[۲۴] اهری، ج۱، ص۴۵۰.

بزرگترین مؤسسه اسلامی ترینیداد و توباگو، انجمن سنّه الجماعه نام دارد که در ۱۳۱۴ ش /۱۹۳۵ تأسیس شد. این انجمن در واکنش به نفوذ روزافزون مسلمانان اهل سنت پیرو فرقه قادیانی (احمدی) در انجمنهای اسلامی، تشکیل شد

[۲۵] کتانی، ص ۲۴۳

[۲۶] اهری، ج۱، ص۴۵۰.

و بعضی از پیروان این فرقه که تا ۱۳۵۶ ش /۱۹۷۷ به عنوان مهمان عضو انجمن بودند، در این سال از انجمن اخراج شدند.

[۲۷] اهری، ج۱، ص۴۵۰.

انجمن سنه الجماعه امروزه تقریباً نماینده تمامی مسلمانان کشور است

[۲۸] کتانی، ص ۲۴۳.

و تقریباً سرپرستی ۸۱ مسجد فعال کشور را به عهده دارد.

[۲۹] اسلام و گروههای اسلامی، ج۱، ص۲۴۵.

اکثر اعضای انجمن، حنفی مذهب اند. در ۱۳۲۶ ش/ ۱۹۴۷ وهابیانِ این انجمن از آن جدا شدند و اتحادیه مسلمانان ترینیداد را تأسیس کردند.

[۳۰] اهری، ج۱، ص۴۵۰.

جماعه المسلمین

یکی از مهمترین سازمانهای اسلامی ترینیداد و توباگو «جماعه المسلمین» نام دارد که در ۱۳۵۸ ش /۱۹۷۹ تأسیس شد. رویکرد سیاسی این سازمان از دیگر سازمانهای اسلامی ترینیداد بیش‌تر است. در ۱۳۶۱ ش /۱۹۸۲ گروه کوچکی از اعضای آن ــ که دخالت سازمان را در امور سیاسی درست نمی‌دانستند ــ از آن جدا شدند و «جماعه