توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مذهب اباضیه ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مذهب اباضیه ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل مذهب اباضیه ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مذهب اباضیه ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

اباضیه، یکی از فرقه‌های معتدل خوارج و پیروان عبداللّه بن اباض مقاعسی تمیمی (متوفی۸۶هـ)می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – فرقه اباضیه عصر حاضر
۲ – اباضیه در لغت
۳ – پیدایش فرقه اباضیه
۴ – سال تولد عبداللّه بن اباض
۵ – اختلاف در بنیانگذار اباضیه
۶ – عبداللّه بن اباض شاگرد جابر بن زید
۷ – اختلاف نظر در متابعت عبدالله از جابر
۷.۱ – وجه جمع در متابعت عبدالله از جابر
۷.۲ – نقد این وجه جمع
۸ – آغاز فعالیت اباضیه
۹ – شخصیت های بارز اباضی
۹.۱ – مسلم بن ابو کریمه سومین پیشوا
۹.۲ – ربیع بن حبیب چهارمین پیشوای اباضیه
۹.۲.۱ – اعتقاد اباضیه به مسند ربیع
۱۰ – شکل گیری دومین دوره امامت اباضی در عمان
۱۱ – اباضیه و تشکیل دولت‌
۱۱.۱ – امامت اباضیان در عمان
۱۲ – معتقدات اباضیه امروز
۱۳ – اکراه اباضیه از انتساب به خوارج
۱۳.۱ – دلایل منتسب نبودن اباضیه از فرقه خوارج
۱۳.۲ – شواهد تردید در جداانگاری اباضیه از خوارج
۱۳.۲.۱ – شاهد اول
۱۳.۲.۲ – شاهد دوم
۱۳.۲.۳ – شاهد سوم
۱۳.۲.۴ – شاهد چهارم
۱۳.۲.۵ – شاهد پنجم
۱۳.۲.۶ – شاهد ششم
۱۴ – اشترکات اباضیه با دیگر فرقه‌های خوارج
۱۵ – برخی از عقاید و احکام اباضیه
۱۶ – مسالک دین از دیدگاه اباضیه
۱۶.۱ – ظهور
۱۶.۲ – دفاع
۱۶.۳ – شراء
۱۶.۴ – کتمان
۱۷ – امامت در اباضیه
۱۷.۱ – برخی از احکام و عقاید مهم اباضیه معاصر
۱۸ – اختلافات اباضی‌ها با وهابیون
۱۹ – فرق اباضیه
۲۰ – فهرست منابع
۲۱ – پانویس
۲۲ – منابع

فرقه اباضیه عصر حاضر

اباضیه تنها فرقه باقی‌مانده از فرقه‌های خوارج است که در حال حاضر پیروانی در کشورهای عمان، زنگبار و شمال آفریقا، الجزایر، لیبی و تونس دارد، چنان که مذهب رسمی کشور عمان، اباضی است.

[۱] دراسات عن الاباضیه، نامی عمرو خلیفه، ج۱، ص۳۳، تحقیق: محمد صالح ناصر،، دارالمغرب الاسلامی، بیروت، ۲۰۰۱م.

[۲] دراسات عن الاباضیه، نامی عمرو خلیفه، ج۱، ص۳۵، تحقیق: محمد صالح ناصر،، دارالمغرب الاسلامی، بیروت، ۲۰۰۱م.

[۳] الاباضیه عقیده ومذهباً، طعیمه صابر، ج۱، ص۲۲، دار الجیل، بیروت، بی تا.

[۴] دراسات عن الاباضیه، نامی عمرو خلیفه، ج۱، ص۲۳، تحقیق: محمد صالح ناصر، دارالمغرب الاسلامی، بیروت، ۲۰۰۱م.

اباضیه در لغت

اباضیه به فتح و کسر همزه خوانده شده است و به ضم همزه (أُباض) قریه واقع در یمامه، سرزمینی در عربستان امروزی است

[۵] کتاب المواعظ والاعتبار بذکر الخطط والآثار، مقریزی تقی الدین ابوالعباس احمد بن علی، ج۲، ص۳۵۵، المعروف بالخطط المقریزیّه، مکتبه الثقافه الدینیه، قاهره، ۱۹۸۷.

پیدایش فرقه اباضیه

اندکی پس از مرگ یزید بن معاویه، بنابر عواملی در پیکره خوارج انشعاباتی پدید آمد و گروهی پیرامون عبداللّه بن اباض از ذریّه مره بن عبید مقاعسی تمیمی گرد آمدند که ابتدا قاعدین خوانده و بعدها به اباضیه مشهور شدند

[۶] تاریخ طبری، طبری محمد بن جریر، ج۴، ص۴۳۸، انتشارات اعلمی، بیروت.

[۷] دراسات فی الاصول الاباضیه، أعوشت بکیر بن سعید، ص۱۹ـ ۲۲، مطابع العالمیه، عمان، ۱۴۰۹ق.

[۸] الاباضیه عقیده ومذهباً، طعیمه صابر، ج۱، ص۲۲ – ۲۳، دار الجیل، بیروت، بی تا.

گفته شده که عبداللّه بن اباض در زمان حکومت مروان بن محمد ( مروان حمار ) خروج کرده است.

[۹] الملل والنحل، شهرستانی عبدالکریم، ج۱، ص۱۳۴، دار المعرفه، بیروت.

[۱۰] کتاب المواعظ والاعتبار بذکر الخطط والآثار، مقریزی تقی الدین ابوالعباس احمد بن علی، ج۲، ص۳۵۵، المعروف بالخطط المقریزیّه، مکتبه الثقافه الدینیه، قاهره، ۱۹۸۷.

[۱۱] تاج العروس من جواهر القاموس، زبیدی محمد مرتضی، ج۴، ص۶۲، دار مکتبه الحیاه، مصر، ۱۳۰۶.

ولی این سخن با ادعای اباضیه که او چهل سال پیش از عصر مروان درگذشته است، سازگار نیست.

[۱۲] الاعلام، زرکلی خیرالدین، ج۴، ص۶۲، دارالعلم للملایین، بیروت، ۱۹۹۰م.

[۱۳] بحوث فی الملل والنحل، سبحانی، ج۵، ص۲۲۰ – ۲۲۱، شیخ جعفر، مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، ۱۴۱۲ق.

شاید منشأ اشتباه، جریانی باشد که از طرف اباضیه در اواخر حکومت مروان بن محمد به رهبری عبداللّه بن یحیی ( طالب حق ) که اباضی بود، رخ داد و این عبداللّه با عبداللّه بن اباض اشتباه شده باشد.

[۱۴] بحوث فی الملل والنحل، سبحانی، ج۵، ص۲۲۱، شیخ جعفر، مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، ۱۴۱۲ق.

گفته شده است عبداللّه بن اباض حدود سال‌های ۶۳هـ مانند سایر خوارج، دور عبداللّه بن زبیر گرد آمد و در سال‌های ۶۴ و ۶۵ با دیدگاه‌های افراطی ابن ازرق ( پیشوای ازارقه) مخالفت کرد و وقتی عقیده ابن زبیر را مبنی بر تبرئه عثمان و زبیر، مخالف عقیده خود یافت از او جدا شد و به سوی بصره حرکت کرد

[۱۵] تاریخ طبری، طبری محمد بن جریر، ج۴، ص۴۳۸، انتشارات اعلمی، بیروت.

[۱۶] الکامل فی التاریخ، ابن اثیر عزالدین ابوالحسن علی بن ابوالکرم، ج۲، ص۲۱۳، دارصادر، بیروت، ۱۳۹۹ق.

[۱۷] الاباضیه عقیده ومذهباً، طعیمه صابر، ج۱، ص۲۹، دار الجیل، بیروت، بی تا.

سال تولد عبداللّه بن اباض

از این گزارش معلوم می‌شود که عبداللّه بن اباض در این ایام مرد سالخورده‌ای بوده که از رهبران سایر گروه‌ها سن کمتری نداشته است و شاید در آن روزگار دست کم چهل سال داشته است و می‌توان گفت متولد سال‌های ۲۴هـ بوده است..

[۱۸] العقود الفضیه فی اصول الاباضیه، حارقی سالم بن حمید، ج۱، ص۱۲۲، دار الیقظه العربیه، سوریه ولبنان.

اختلاف در بنیانگذار اباضیه

مشهور دانشمندان ملل و نحل و محققان اباضیه بر این هستند که پیشوای نخستین و بنیان گذار فرقه اباضیه، عبداللّه بن اباض است.

[۱۹] العقود الفضیه فی اصول الاباضیه، حارقی سالم بن حمید، ج۱، ص۱۲۲، دار الیقظه العربیه، سوریه ولبنان.

[۲۰] الاباضیه فی مصر والمغرب وعلاقتهم، عبدالحلیم رجب محمد، ج۱، ص۳۳، مکتبه العلوم، مسقط، ۱۴۱۰ق.

[۲۱] الاباضیه فی مصر والمغرب وعلاقتهم، عبدالحلیم رجب محمد، ج۱، ص۵۴، مکتبه العلوم، مسقط، ۱۴۱۰ق.

[۲۲] الاباضیه فی مصر والمغرب وعلاقتهم، عبدالحلیم رجب محمد، ج۱، ص۲۰۰، مکتبه العلوم، مسقط، ۱۴۱۰ق.

اما برخی از اباضیه، هر چند نسبت خود را به عبداللّه بن اباض نفی نمی‌کنند ولی پیشوای اباضیه را فردی به نام ابوشعثاء جابر بن زید می‌دانند..

[۲۳] فرق و مذاهب کلامی، ربانی گلپایگانی، ج۱، ص۲۸۵، علی، مرکز جهانی علوم اسلامی، قم، ۱۳۷۷ش.

عبداللّه بن اباض شاگرد جابر بن زید

معمّر می‌گوید: پس از وفات جابر بن زید، عبداللّه بن اباض با تمام مظاهر غیرت دینی ظهور کرد… در جلسه درس جابر بن زید، قتاده، ایوب … و عبداللّه بن اباض حاضر می‌شدند.

[۲۴] الاباضیه فی موکب التاریخ، معمر علی یحیی، ج۱، ص۱۵۱، دارالکتب العربی، قاهره، ۱۳۸۴ق.

[۲۵] الاباضیه بین الفرق الاسلامیه، معمّر علی یحیی، ج۲، ص۱۳۵، وزاره التراث القومی والثقافه، عمان، ۱۴۰۶ق، دوجلدی.

اختلاف نظر در متابعت عبدالله از جابر

این گروه معتقدند که عبداللّه بن اباض در کلیه امور به فتاوی جابر اتکا داشته و در کارها با او مشورت و از آراء او متابعت می‌کرده و در حقیقت سخن گوی جابر بوده است و جابر در خفاء به رهبری می‌پرداخته است، ولی این بیانات در تاریخ ثبت نشده چون به گمان غالب عبداللّه بن اباض قبل از جابر مرده است.

[۲۶] الملل والنحل، شهرستانی عبدالکریم، ج۵، ص۳۱۷، دار المعرفه، بیروت.

وجه جمع در متابعت عبدالله از جابر

برخی دیگر از صاحب نظران اباضی، راهی جمعی را مطرح کرده‌اند و گفته‌اند: این دو نفر هم عصر بوده اما شرایط زمانی سبب شده که جابر خود را مخفی کند و ابن اباض در میدان حاضر شود.

[۲۷] الامام جابر بن زید العمانی، صوافی صالح بن احمد، ج۱، ص۱۵۳، وزاره التراث القومی والثقافه عمان، ۱۴۰۹ق.

بر این اساس فرقه اباضیه دو مؤسس داشته است و بر همین اساس عبداللّه بن اباض را رهبر سیاسی و جابر بن زید را رهبر فکری دانسته‌اند

[۲۸] بحوث فی الملل والنحل، سبحانی، ج۵، ص۱۹۲، شیخ جعفر، مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، ۱۴۱۲ق.

نقد این وجه جمع

این سخن نیز صحیح به نظر نمی‌رسد، چون جابر بن زید از علما و محدثان مشهور و سرشناس نبوده تا بیم و ترسی از به خطر افتادن جانش برود

[۲۹] بحوث فی الملل والنحل، سبحانی، ج۵، ص۳۱۹، شیخ جعفر، مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، ۱۴۱۲ق.

و ثابت نشده که جابر، اباضی بوده باشد، چون پشت سر حجاج نماز می‌خوانده و از او جایزه دریافت می‌کرد.

[۳۰] الاباضیه فی مصر والمغرب وعلاقتهم، عبدالحلیم رجب محمد، ج۱، ص۱۶، مکتبه العلوم، مسقط، ۱۴۱۰ق.

[۳۱] الاباضیه فی مصر والمغرب وعلاقتهم، عبدالحلیم رجب محمد، ج۱، ص۳۲، مکتبه العلوم، مسقط، ۱۴۱۰ق.

چنان که خودش از انتساب به اباضیه برائت می‌جست

[۳۲] الجرح والتعدیل، رازی ابوحاتم ابومحمد عبدالرحمن، ج۲، ص۴۹۵، مطبعه العثمانیه، حیدرآباد، دکن، هند.

[۳۳] تهذیب التهذیب، عسقلانی، ج۲، ص۳۸، احمد بن علی بن حجر، تحقیق: مصطفی عطاء، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۱۵ق.

منابع مهم نیز انتساب جابر به اباضیه را انکار می‌کنند.

[۳۴] حلیه الاولیاء وطبقات الاصفیاء، اصفهانی حافظ ابونعیم احمد بن عبد اللّه، ج۳، ص۸۹، مطبعه السعاده بی جا، ۱۴۱۲ق.

[۳۵] المعرفه والتاریخ، فسوی ابویوسف یعقوب بن سفیان، ج۲، ص۸، محشی خلیل منصور، دار الکتب العلمیه، بیروت ۱۴۱۹ق.

آغاز فعالیت اباضیه

منابع، آغاز فعالیت و پیدایش اباضیه را، شوال سال ۳۷هجری، و پس از جنگ صفین با انتخاب عبداللّه بن وهب راسبی به عنوان امام یا خلیفه و با شعار «حکمی جز حکم خدا نیست» اعلام می‌دارند.

[۳۶] آشنایی با مذهب اباضی، عرب محمد، ج۱، ص۲،، علمی فرهنگی، تهران، ۱۳۷۷ش.

این گروه به نام محکّمه الاولی یا شراه یا خوارج نامیده می‌شدند.
عبداللّه بن وهب راسبی و دیگر همدستانش در نهروان کشته شدند، در سال ۶۳ هجری سران خوارج به دنبال جنایات مسلم بن عقبه ( واقعه حرّه ) برای دفاع از مکه، در مدینه گرد هم آمدند ولی به زودی دچار اختلاف شدند، گروهی اطراف نافع بن ازرق جمع شدند و خوارج افراطی و خشن را تشکیل دادند، عده ای گرد نجده بن عامر حنفی جمع شدند و با اعتدال گروه نجدات راتشکیل دادند، گروهی به رهبری شیبان فرقه میان روی صفریه را به وجود آوردند، اما گروهی اطراف عبداللّه بن اباض گرد آمدند و از قیام علیه خلیفه وقت خودداری کردند و در بصره باقی ماندند.

[۳۷] آشنایی با مذهب اباضی، عرب محمد، ج۱، ص۵،، علمی فرهنگی، تهران، ۱۳۷۷ش.

شخصیت های بارز اباضی

مسلم بن ابو کریمه سومین پیشوا

پس از عبداللّه بن اباض و جابر بن زید عمانی ازدی یحمدی معروف به ابوشعثاء، ابوعبیده مسلم بن ابو کریمه تمیمی سومین پیشوا و از شخصیت‌های بارز اباضی است، برخی منابع او را از متروکین و ضعفاء

[۳۸] مسلسل۳۳۱۱، کتاب الضعفاء والمتروکین، ج۳، ص۱۱۸، ابن جوزی جمال الدین ابوالفرج عبدالرحمن بن علی، تحقیق ابوالفداء،، دارالکتب العلمیه، بیروت، ۱۴۰۶ق.

و برخی دیگر او را مجهول به حساب آورده‌اند

[۳۹] الجرح والتعدیل، رازی ابوحاتم ابومحمد عبدالرحمن، مطبعه العثمانیه، ج۸، ص۱۹۳، حیدرآباد، دکن، هند.

شمار زیادی از او کسب علم کرده‌اند. ربیع بن حبیب پیشوای بعدی اباضیه از شاگردان او بود. از ابوعبیده چنین نقل شده است: کسی که استادی از صحابه نداشته باشد چیزی از دین ندارد و خداوند با استادی عبدالله بن عباس و عبدالله بن مسعود و عبدالله بن سلام بر ما منّت گذارد.

[۴۰] الاباضیه بین الفرق الاسلامیه، معمّر علی یحیی، ج۱، ص۱۶۶، وزاره التراث القومی والثقافه، عمان، ۱۴۰۶ق، دوجلدی.

[۴۱] الاباضیه بین الفرق الاسلامیه، معمّر علی یحیی، ج۱، ص۱۶۷، وزاره التراث القومی والثقافه، عمان، ۱۴۰۶ق، دوجلدی.

ربیع بن حبیب چهارمین پیشوای اباضیه

چهارمین پیشوای اباضیه ابوعمرو ربیع بن حبیب فراهیدی ازدی بصری از پیشوایان اباضیه و صاحب مسند مطبوع به نام الجامع الصحیح یا المسند الاباضی می‌باشد، وی شرح حال مناسبی در کتاب‌های رجالی ندارد، ابوعبیده وصیت کرده بود که وی نیابت او را در هدایت قوم عهده دار شود.

[۴۲] طبقات المشایخ بالمغرب، درجینی ابوالعباس احمد بن سعید، ج۲، ص۲۴۵، تحقیق ابراهیم طلال، مطبعه البعث قسطنطنیه الجزایر، ۱۳۹۴ق.

[۴۳] کتاب فیه بدء الاسلام وشرایع الدین، ابن سلام اباضی، ج۱، ص۱۱۰، تحقیق: قیریز سقارتس، دارصادر، بیروت ۱۴۰۶ق.

[۴۴] الاعلام، زرکلی خیرالدین، ج۳، ص۱۳، دارالعلم للملایین، بیروت، ۱۹۹۰م.

اعتقاد اباضیه به مسند ربیع

اعتقاد اباضیه به مسند ربیع تا آن جاست که شیخ عبداللّه بن حمید سالمی ادعا کرده که صحیحترین کتاب حدیثی از لحاظ روایت و با فضیلتترین کتاب حدیثی از لحاظ سند است و بعد از قرآن کریم صحیح ‌ترین کتاب‌ها است.

[۴۵] الاباضیه عقیده ومذهباً، طعیمه صابر، ج۱، ص۱۰۶، دار الجیل، بیروت، بی تا.

ثلاثیات ربیع بن حبیب در مسندش جمع شده و رجال سلسله سه ‌گانه آن ابوعبیده تمیمی و جابر بن زید ازدی و عبداللّه بن عباس وسایر صحابه‌اند، در این مسند روایاتی بسیار عالی از امیرالمؤمنین علی بن ابو طالب نقل کرده که معلوم می‌شود این مرد با انصاف و با ثبات و استوار است.
در این مقام به آنچه که استاد تنوخی در مقدمه‌اش بر شرح جامع الصحیح آورده بسنده می‌شود:… لطف باری تعالی شامل حال من شده که مسند ربیع بن حبیب را برای من باقی گذارده و از نعمات او خواهد بود که توفیقم دهد تا آن را با شرح علامه عمان عبداللّه بن حمید سالمی منتشر سازم، علمای مصر و شام و عراق جز عده قلیلی از آن‌ها بر این مسند و شرح آن دست نیافته‌اند

[۴۶] بحوث فی الملل والنحل، سبحانی، ج۵، ص۳۳۰ – ۳۳۲، شیخ جعفر، مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، ۱۴۱۲ق.

شکل گیری دومین دوره امامت اباضی در عمان

در دوران ربیع، حرکت اباضیه در بصره رو به سستی نهاد و با پیش آمدن موقعیت‌های بهتر رو به عمان و مغرب نهادند و در سال ۱۷۷ق دومین دوره امامت اباضی در عمان شکل گرفت.

[۴۷] آشنایی با مذهب اباضی، عرب محمد، ج۱، ص۷،، علمی فرهنگی، تهران، ۱۳۷۷ش.

ابویحیی عبداللّه بن یحیی بن عمر بن الاسود … ابن الحارث الکندی

[۴۸] خلیلی احمد بن حمد، مکتبه الضامری، عمان، ۱۴۱۲ق.

از دیگر رهبران اباضیه است، اهل حضر موت بود از طرف ابراهیم بن جبله کارگزار مروان در یمن، قاضی آن‌جا بود.

[۴۹] الامام جابر بن زید العمانی، صوافی صالح بن احمد، ج۱، ص۱۷۶، وزاره التراث القومی والثقافه عمان، ۱۴۰۹ق.

[۵۰] العقود الفضیه فی اصول الاباضیه، حارقی سالم بن حمید، ج۱، ص۱۸۷، دار الیقظه العربیه، سوریه ولبنان.

طی نامه‌ای از اباضیه بصره درباره قیام نظرخواهی کرد به او نوشتند اگر توانایی بر قیام داری حتی یک روز هم درنگ نکن، یارانش با او بیعت کردند و بدین ترتیب اولین امامت(علنی)اباضیه تأسیس شد.
به دارالعماره حمله کردند و حکومت حضرموت را گرفتند پیروان او زیاد شد و او را « طالب الحق » لقب دادند. در سال ۱۲۸هـ بر صنعا و یمن دست یافت خطاب به مردم گفت اسلام دین ماست و محمد پیامبر ماست کعبه قبله و قرآن پیشوای ماست… هر کس زنا کند، دزدی کند، شراب بخورد کافر است و هر کسی در اینها شک کند کافر است.

[۵۱] الاغانی، اصفهانی ابوالفرج علی بن حسین، ج۲۳، ص۲۲۴، احیاء التراث، بیروت.

در زمانی که شورش بنی عباس از خراسان آغاز شده بود و دولت مرکزی مروان سرگرم جنگ با آن‌ها بود طالب الحق از این فرصت استفاده و مکه و مدینه و تمام حجاز را تصرف کرد.
در سال ۱۳۰هـ مروان بن محمد، سپاهی برای سرکوبی آن‌ها فرستاد که تا یمن پیش رفت. طالب الحق از صنعا برای مقابله بیرون آمد طی یک نبرد خونین طالب الحق و همراهانش کشته شدند و بقیه به حضرموت پناه بردند، مسعودی می‌گوید: هم اکنون که سال ۳۳۲ است بیش‌تر مردم آن‌جا اباضی‌اند و با خوارج عمان تفاوتی ندارند.

[۵۲] مروج الذهب ومعادن الجوهر، مسعودی ابوالحسن علی بن الحسین بن علی، ج۳، ص۲۴۲، دار الاندلس.

[۵۳] تاریخ طبری، طبری محمد بن جریر، ج۶، ص۴۱، انتشارات اعلمی، بیروت.

[۵۴] تاریخ طبری، طبری محمد بن جریر، ج۷، ص۳۹۴، انتشارات اعلمی، بیروت.

اباضیه و تشکیل دولت‌

به هر حال اباضیه در قرن دوم هجری در یمن، حضرموت و حجاز منتشر گردید، عنصر فعال در نشر این مذهب قیام عبداللّه بن یحیی

[۵۵] خلیلی احمد بن حمد، مکتبه الضامری، عمان، ۱۴۱۲ق.

در زمان مروان آخرین خلیفه اموی بود، اباضیه در چهار نقطه از سرزمین اسلامی دولت‌هایی به وجود آوردند؛
در عمان از سال ۱۳۲هجری دولتی مستقل از دولت ابوالعباس سفاح تشکیل دادند که امروزه نیز اباضیان آن‌جا حاکم هستند؛
در لیبی در سال ۱۴۰هجری دولتی به وجود آوردند که پس از سه سال سقوط کرد که امروزه نیز در کوه نفوسه حضور دارند؛

[۵۶] عرب محمد،، علمی فرهنگی، تهران، ۱۳۷۷ش.

در اندلس مخصوصاً در دو جزیره « میورقه » و « مینورقه » دولت اباضی روی کار آمد که با سقوط اندلس برافتاد و امروزه در جزیره جربه حضور دارند

[۵۷] آشنایی با مذهب اباضی، عرب محمد، ج۱، ص۸،، علمی فرهنگی، تهران، ۱۳۷۷ش.

[۵۸] آشنایی با مذهب اباضی، عرب محمد، ج۱، ص۱۰،، علمی فرهنگی، تهران، ۱۳۷۷ش.

[۵۹] آشنایی با مذهب اباضی، عرب محمد، ج۱، ص۱۱،، علمی فرهنگی، تهران، ۱۳۷۷ش.

[۶۰] الاباضیه بین الفرق الاسلامیه، معمّر علی یحیی، ص۹۲، وزاره التراث القومی والثقافه، عمان، ۱۴۰۶ق، دوجلدی.

تاریخ عمان حاکی از مقابله مستمر سلاطین و امامان اباضی است، اقتصاد نیرومند عمان در گذشته و موقعیت دریایی آن زمینه مساعدی برای انتشار اباضیان در افریقا و خاور دور بوده است.

[۶۱] آشنایی با مذهب اباضی، عرب محمد، ج۱، ص۹،، علمی فرهنگی، تهران، ۱۳۷۷ش.

امامت اباضیان در عمان

امامت اباضیان در عمان یک بار دیگر در آغاز قرن بیستم قدرت و اعتبار گرفت در سال ۱۹۱۳م سالم بن راشد به عنوان امام انتخاب گردید و اباضیان در صدد براندازی سلطنت مسقط برآمدند ولی سلطنت مورد حمایت دولت انگلیس، پس از ترور امام سالم در ۱۹۲۰م با محمد بن عبداللّه خلیلی که به جای او به امامت رسیده بود موافقت نامه معروف به «سیب» را امضا کرد که ۳۵سال آرامش نسبی را به دنبال داشت.
امام محمد بن عبداللّه خلیلی به تحکیم قدرت داخلی در عمان پرداخت و در جهت کسب استقلال توانست عضویت در اتحادیه عرب و سازمان ملل را به دست آورد.
در سال ۱۹۵۴م خلیلی درگذشت و غالب بن علی هنائی به جای او نشست که در این دوره اباضیان با سلطان عمان به جنگ پرداختند و در سال ۱۹۵۹م غالب شکت خورد و در عربستان به مبارزه خود علیه سلطان ادامه داد و با روی کار آمدن سلطان قابوس ۱۹۷۰م مبارزه با اباضیه کم رنگ و مسئله امامت اباضیان به فراموشی سپرده شد.
امام غالب بن علی، اکنون (سال ۱۳۷۰) پیرمرد زمین گیر و مقیم شهر دمام عربستان است، برادرش طالب فرماندهی نیروهای جنگی اباضی را عهده دار است و فرزندانش در رأس قدرت‌اند، خاندان سلطنتی عمان خود را معتقد به مذهب اباضی می‌دانند، یکی ازعلمای جوان اباضی به نام شیخ احمد بن حمد خلیلی به عنوان مفتی اعظم با درجه وزیری در دولت عمان حضور دارد.

[۶۲] آشنایی با مذهب اباضی، عرب محمد، ج۱، ص۷ـ۱۱،، علمی فرهنگی، تهران، ۱۳۷۷ش.

معتقدات اباضیه امروز

اباضیه امروز که در عمان و مغرب عربی ( لیبی، الجزایر، تونس و مصر ) به سر می‌برند، در کتاب‌هایشان، غیر از تخطئه تحکیم و تصویب محکمه اولی چیز دیگری نمی‌گویند و با امام علی (علیه‌السلام) اظهار عداوت نمی‌کنند، پس ما در حق آنان جز آنچه آشکار است نمی‌گوییم و از طرفی به اظهارات آنان نیز اتکا نمی‌شود چون تقیه و کتمان یکی از مسالک چهارگانه آنان است.

[۶۳] بحوث فی الملل والنحل، سبحانی، ج۵، ص۲۴۲، شیخ جعفر، مرکز مدیریت حوزه علمیه قم، ۱۴۱۲ق.

اکراه اباضیه از انتساب به خوارج

بررسی سرگذشت اباضیه و سران آن در منابع معتبر نشان می‌دهد که این فرقه از انشعابات خوارج است، ولی دانشمندان اباضی از این‌که خوارج و یا شعبه‌ای از آن نامیده شوند اکراه دارند

[۶۴] اباضیه یکی از مذاهب میانه رو اسلامی (مجله مشکوه، معمّر علی یحیی، ج۳۳، ص۶۷، ترجمه حمیدرضا شیخی، ش، ۳۳، زمستان سال ۱۳۷۰).

[۶۵] وسقط القناع، خلیلی احمد بن حمد بن سلیمان، ص۴۲، مکتبه الضامری، عمان، ۱۴۱۸ق.

و مخالفت سران فرقه اباضیه با امامت حضرت امیر (علیه‌السلام) را به مخالفت‌های چون اهل ردّه در عصر ابوبکر و مخالفت‌های اصحاب با عثمان و مخالفت اهل جمل با علی (علیه‌السلام) تشبیه می‌کنند که هیچ‌کدام از مخالفت‌های مذکور موجب خروج علیه اسلام و اطلاق خارجی نشد.

[۶۶] آشنایی با مذهب اباضی، عرب محمد، ج۱، ص۲ـ۳،، علمی فرهنگی، تهران، ۱۳۷۷ش.

دلایل منتسب نبودن اباضیه از فرقه خوارج

می گویند اتفاق نظر اباضیه با خوارج در مورد امامت (عدم انحصار خلافت در خاندان یا قبیله معین) موجب نمی‌شود اباضیه از فرقه خوارج باشد و گرنه اباضیه بااشاعره در مسئله قدر و با معتزله در خلق قرآن و با شیعه در مسائل توحید و ایمان و خلود در دوزخ هم عقیده است و مع ذلک هر کدام فرقه‌های جدایی هستند

[۶۷] آشنایی با مذهب اباضی، عرب محمد، ج۱، ص۲۰،، علمی فرهنگی، تهران، ۱۳۷۷ش.

نویسندگان اباضی می‌گویند پاورپوینت کامل مذهب اباضیه ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint در اواخر قرن اوّل پایه گذاری شد و خوارج تنها افراطی‌هایی چون ازارقه هستند که مسلمانان را مشرک و مال شان را مباح می‌دانستند و اینان از دین خارجند، اما اباضیه به جماعت مسلمین، اهل حق و استقامت و دعوت معروف‌اند .

[۶۸] آشنایی با مذهب اباضی، عرب محمد،، علمی فرهنگی، تهران، ۱۳۷۷ش.

[۶۹] الاباضیه فی مصر والمغرب وعلاقتهم، عبدالحلیم رجب محمد، ج۱، ص۱۲، مکتبه العلوم، مسقط، ۱۴۱۰ق.

[۷۰] الاباضیه فی مصر والمغرب وعلاقتهم، عبدالحلیم رجب محمد، ج۱، ص۵۴، مکتبه العلوم، مسقط، ۱۴۱۰ق.

[۷۱] الامام جابر بن زید العمانی، صوافی صالح بن احمد، وزاره التراث القومی والثقافه عمان، ۱۴۰۹ق.

و نیز می‌گویند: اباضیه علی رغم آن‌که ولایت محکمه اولی و در رأس آن عبداللّه بن وهب راسبی و ردّ حکمیت علی (علیه‌السلام) و معاویه را پذیرفته‌اند (همچون تمام فرقه‌های خوارج) امّا با ازارقه و کسانی که ولایت اشخاصی پس از راسبی را پذیرفته‌اند، موافق نیستند بنابراین اباضیه غیر از خوارج‌اند.

[۷۲] الامام جابر بن زید العمانی، صوافی صالح بن احمد، ج۱، ص۲۱۲، وزاره التراث القومی والثقافه عمان، ۱۴۰۹ق.

در ابتدا نام خوارج در بین اصحاب علی (علیه‌السلام) شناخته شده نبود و شاید پس از بالا گرفتن کار ازارقه و استقرار خلافت معاویه این اصطلاح ظهور کرد و آنان در این اطلاق بین منحرفان (ازارقه) و دیگران

[۷۳] معمّر علی یحیی، ترجمه حمیدرضا شیخی، ش، ۳۳، زمستان سال ۱۳۷۰).

فرقی نگذاشتند.

[۷۴] الامام جابر بن زید العمانی، صوافی صالح بن احمد، ج۱، ص۲۱۳، وزاره التراث القومی والثقافه عمان، ۱۴۰۹ق.

پس، اصطلاحِ خوارج از طرف حزب معاویه بر ازارقه وضع شده است.

[۷۵] الاباضیه فی مصر والمغرب وعلاقتهم، عبدالحلیم رجب محمد، ج۱، ص۵۴، مکتبه العلوم، مسقط، ۱۴۱۰ق.

[۷۶] الاباضیه فی مصر والمغرب وعلاقتهم، عبدالحلیم رجب محمد، ج۱، ص۵۶، مکتبه العلوم، مسقط، ۱۴۱۰ق.

شیخ جانفی می‌گوید: آرای اباضیه پیش از ظهور سخنان و عقاید خوارج و معتزله و جهمیه تبلور یافته است.

[۷۷] شماره ۳۳، ص۶۷، اباضیه یکی از مذاهب میانه رو