پاورپوینت کامل ماه‌های سال قمری ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ماه‌های سال قمری ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ماه‌های سال قمری ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ماه‌های سال قمری ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل ماه‌های سال قمری ۳۲ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: ماه‌های قمری، ماه‌های حرام، احکام.

پرسش: در کدام آیه، تعداد ماه‌های سال و ماه‌های حرام ذکر شده است و برای آن (ماه‌های حرام) چه احکامی عنوان شده است؟

پاسخ: منظور از ماه‌های دوازده‌گانه در آیه ۳۶ سوره توبه، ماه‌های قمری یعنی، [محرم، صفر، ربیع الاول، ربیع الثانی، جمادی الاول، جمادی الثانی، رجب، شعبان، رمضان، شوال، ذوالقعده و ذوالحجه می‌باشد؛ چراکه چهار ماه از آن‌ها ماه‌های حرام دانسته شده و از ضروریات است که اسلام چهار ماه از ماه‌های قمری (محرم، رجب، ذوالقعده و ذوالحجه] را حرام دانسته است، نه از ماه‌های شمسی.

فهرست مندرجات

۱ – تعداد ماه‌های سال
۱.۱ – مراد از ماه‌های دوازده‌گانه
۱.۲ – مراد از کتاب الله
۱.۳ – حرمت ماه‌های حرام
۲ – احکام ماه‌های حرام
۲.۱ – حرام بودن جنگ
۲.۱.۱ – دیدگاه مفسران
۲.۱.۲ – دیدگاه فقها
۲.۲ – تشدید مجازات قتل
۲.۲.۱ – افزایش دیه
۲.۲.۲ – دیدگاه آیت الله خویی
۲.۲.۳ – روایت کلیب اسدی
۲.۳ – روزه کفاره
۳ – یادآوری
۳.۱ – روایتی از زراره
۴ – بیان یک نکته اخلاقی
۵ – منابع
۶ – پانویس
۷ – منبع

تعداد ماه‌های سال

خداوند تبارک و تعالی در سوره توبه تعداد ماه‌های سال را دوازده ماه اعلام فرموده و چهار ماه از آن‌ها را ماه‌های حرام خوانده است:

«اِنَّ عِدَّهَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کِتَابِ اللَّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالارْضَ مِنْهَا اَرْبَعَهٌ حُرُمٌ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلا تَظْلِمُوا فِیهِنَّ اَنْفُسَکُمْ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِکِینَ کَافَّهً کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَافَّهً وَاعْلَمُوا اَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ؛ تعداد ماه‌ها نزد خداوند در کتاب الهی، از آن روز که آسمان‌ها و زمین را آفریده، دوازده ماه است که چهار ماه آن، ماه حرام است؛ (و جنگ در آن ممنوع می‌باشد.) این، آیین ثابت و پابرجای [الهی] است. بنابراین در این ماه‌ها به خود ستم نکنید [و از هرگونه خون‌ریزی بپرهیزید] و [به هنگام نبرد] با مشرکان، دسته‌جمعی پیکار کنید، همان‌گونه که آن‌ها دسته‌جمعی با شما پیکار می‌کنند و بدانید خداوند با پرهیزکاران است».
مناسب است قبل از بیان احکام مربوط به ماه‌های حرام توضیحاتی پیرامون آیه فوق ذکر شود:

مراد از ماه‌های دوازده‌گانه

منظور از ماه‌های دوازده‌گانه در آیه مورد بحث، ماه‌های قمری یعنی، [محرم، صفر، ربیع الاول، ربیع الثانی، جمادی الاول، جمادی الثانی، رجب، شعبان، رمضان، شوال، ذوالقعده و ذوالحجه می‌باشد؛ چراکه چهار ماه از آن‌ها ماه‌های حرام دانسته شده و از ضروریات است که اسلام چهار ماه از ماه‌های قمری (محرم، رجب، ذوالقعده و ذوالحجه] را حرام دانسته است نه از ماه‌های شمسی.

مراد از کتاب الله

منظور از «کتاب الله» ممکن است اشاره به قرآن کریم، یا سایر کتب آسمانی باشد؛ ولی با توجه به جمله «یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالارْضَ» مناسب‌تر این است که به معنای کتاب آفرینش و جهان هستی باشد.
یعنی پیدایش ماه‌های دوازده‌گانه از مخترعات انسانی نیست؛ بلکه نحوه خلقت آسمان و زمین و ماه و .. .طوری است که ماه‌ها را به وجود می‌آورد.

حرمت ماه‌های حرام

حرمت ماه‌های حرام قابل تغییر و تبدیل نیست (و جمله «ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ» بر این مطلب دلالت دارد.) و این حکم از زمان حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) وجود داشته و در عصر جاهلی، قبل از اسلام هم به عنوان یک سنت به قوت خود باقی بوده است؛ هر چند که آن‌ها طبق آیه ۳۷ سوره توبه (آیه بعد از آیه مورد بحث) ماه‌های حرام را به دلخواه خودشان جابه‌جا می‌کردند.

احکام ماه‌های حرام

خداوند تبارک و تعالی، برای ماه حرام احترامی ویژه‌ قائل است و از مؤمنان می‌خواهد تا حرمت آن را نگه دارند و نسبت به آن حرمت‌شکنی نکنند.
و در همین راستا، دو حکم مهم و ویژه برای ماه‌های حرام ذکر شده است که در ذیل به آنها اشاره می‌شود.

حرام بودن جنگ

قرآن کریم، در این خصوص در سوره بقره می‌فرماید: «یَسْاَلُونَکَ عَنِ الشَّهْرِ الْحَرَامِ قِتَالٍ فِیهِ قُلْ قِتَالٌ فِیهِ کَبِیرٌ …؛ از تو درباره جنگ کردن در ماه حرام سؤال می‌کنند، بگو: «جنگ در آن (گناهی) بزرگ است» و معلوم است که اگر جنگ در این ماه حرام نمی‌بود، از آن با عنوان گناه بزرگ یاد نمی‌شد».

دیدگاه مفسران

بعضی مفسران، این جمله در سوره توبه «فَلا تَظْلِمُوا فِیهِنَّ اَنْفُسَکُمْ» را ناظر به حکم مذکور می‌دانند؛ چنان‌که مرحوم علامه طباطبایی (رحمه‌الله‌علیه) در تفسیر آن می‌فرمایند: جمله «فَلا تَظْلِمُوا فِیهِنَّ اَنْفُسَکُمْ» هر چند برحسب اطلاق لفظش نهی از هرگونه ظلم و گناه است، ولی سیاق آیه دلالت دارد که مهم‌ترین مقصود این جمله نهی از جنگ کردن در ماه‌های حرام است.
البته این حکم تا وقتی است که دشمن به سرزمین اسلامی و مسلمانان تعرضی نداشته باش؛ و گرنه طبق این آیه سوره بقره، مسلمانان برای دفاع