پاورپوینت کامل قابلیت انسان در بهره‌مندی از شفاعت ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قابلیت انسان در بهره‌مندی از شفاعت ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قابلیت انسان در بهره‌مندی از شفاعت ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قابلیت انسان در بهره‌مندی از شفاعت ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل قابلیت انسان در بهره‌مندی از شفاعت ۱۸ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: قابلیت انسان، شفاعت، شفاعت‌شوندگان، ایمان، عمل صالح.

پرسش: قابلیت انسان‌ها تا چه‌ اندازه در برخورداری از شفاعت مؤثر است؟

پاسخ: اولیای الهی پیوسته به مردم هشدار داده‌اند که بیهوده با تکیه بر پدیده شفاعت، دست از اعمال شایسته نکشند و تن به گناه ندهند. برای بهره‌مندی از شفاعت، باید خشنودی الهی را به دست آورد و رضایت خداوند، جز با ایمان و عمل صالح فراهم نمی‌شود.
اگر شخص مؤمن، ایمان خود را تا هنگام مرگ حفظ کند و مرتکب گناهانی نشود که سلب توفیق و سوء‌عاقبت و سر‌انجام شک و تردید یا انکار و جحود را به بار می‌آورد و با ایمان از دنیا برود، مشمول شفاعت شده که تجلی بزرگ‌ترین و فراگیر‌ترین رحمت الهی در اولیای خدا ـ به ویژه رسول اکرم و اهل بیت کرامش (علیهم الصلوه والسلام) ـ است و از عذاب دوزخ نجات خواهد یافت؛ بنابراین باید گفت قابلیت انسان اساسی‌ترین نقش را در برخورداری از شفاعت دارد.

فهرست مندرجات

۱ – راه برخورداری از شفاعت
۱.۱ – حدیثی از امام رضا
۲ – استناد به روایات
۲.۱ – روایتی از امام باقر
۲.۲ – روایتی از امام صادق
۲.۳ – روایتی دیگر
۳ – محروم شدن از رحمت الهی
۴ – شرایط شفاعت‌شوندگان
۵ – نتیجه بحث
۶ – معرفی منابع
۷ – پانویس
۸ – منبع

راه برخورداری از شفاعت

بی‌تردید در نظام حکیمانه الهی، محور همه عنایت‌ها، دارا بودن شایستگی و لیاقت است، نه داشتن رابطه و نسبت. اولیای الهی پیوسته به مردم هشدار داده‌اند که بیهوده با تکیه بر پدیده شفاعت، دست از اعمال شایسته نکشند و تن به گناه ندهند. برای بهره‌مندی از شفاعت، باید خشنودی الهی را به دست آورد («فَمَنْ سَرَّهُ اَنْ تَنْفَعَهُ شَفَاعَهُ الشَّافِعِینَ عِنْدَ اللَّهِ فَلْیَطْلُبْ اِلَی اللَّهِ اَنْ یَرْضَی عَنْهُ»؛ به این منبع رجوع شود: ) و رضایت خداوند، جز با ایمان و عمل صالح فراهم نمی‌شود.

حدیثی از امام رضا

چنان‌که امام رضا (علیه‌السلام) در پاسخ کسی که از معنای آیه «وَلَا یَشْفَعُونَ اِلَّا لِمَنِ ارْتَضَی» پرسش نمود، فرمودند:
«لَا یَشْفَعُونَ اِلَّا لِمَنِ ارْتَضَی دینِه»؛ «جز برای کسی که خداوند دینش را بپسندد، شفاعت نمی‌کنند».

استناد به روایات

در روایات معصومین، رابطه‌ای ناگسستنی بین عمل شخص و برخورداری از شفاعت برقرار شده و بر این پندار که صرف ادعای محبت اهل بیت (علیهم‌السلام) موجب نجات اخروی است، خط بطلان کشیده شده است. اینک برخی از این روایات را از نظر می‌گذرانیم:

روایتی از امام باقر

امام باقر (علیه‌السلام) در حدیثی نسبتاً طولانی، پس از بیان صفات شیعیان واقعی، بر این نکته تأکید می‌ورزند که خداوند با کسی خویشاوندی ندارد و هر که در تقوا و اطاعت از دیگران پیشی بگیرد، نزدِ حق‌تعالی منزلت بالاتری می‌یابد. بهره‌مندی از ولایت اهل بیت (و شفاعت آنان در آخرت) نیز جز با عمل و خداترسی به دست نمی‌آید.

<