پاورپوینت کامل ضرب القرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ضرب القرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ضرب القرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ضرب القرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل ضرب القرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: روایت پاورپوینت کامل ضرب القرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint، تفسیر قرآن به قرآن، متشابه، محکم، سند، دلالت.

پرسش: روایت «پاورپوینت کامل ضرب القرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint» از نظر سند و دلالت چگونه است و آیا این روایت، تفسیر قرآن به قرآن را نفی می‌کند؟

پاسخ: یکی از روش‌های تفسیری که می‌تواند از درجه اعتبار بالایی برخوردار باشد، روش تفسیر قرآن به قرآن است. اما در مضمون برخی از روایات که در منابع اهل سنت و شیعه وجود دارد، مسلمانان از «پاورپوینت کامل ضرب القرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint بالقرآن» نهی شده‌اند. در نگاه اول، این معنا به ذهن خطور می‌کند که مراد از روایت، نفی تفسیر قرآن به قرآن به‌طور مطلق است؛ در‌حالی‌که این‌گونه نیست و منظور از نهی ضرب قرآن به قرآن در روایت مورد بحث، تلاش در جهت انکار آیات با آیات دیگر است؛ اما اگر در جهت تبیین صادقانه قرآن از این روش استفاده شود، مثبت و آموزنده است.

فهرست مندرجات

۱ – روایت «پاورپوینت کامل ضرب القرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint»
۲ – بررسی سندی روایت «پاورپوینت کامل ضرب القرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint»
۲.۱ – أ. سند کتاب «الکافی»
۲.۲ – ب. سند کتاب «ثواب الأعمال»
۲.۳ – ج. سند کتاب «معانی الأخبار»
۳ – راویان سند کلینی
۳.۱ – محمد بن یحیی العطار
۳.۲ – احمد بن محمد بن عیسی
۳.۳ – حسین بن سعید
۳.۴ – نضر بن سُوَید
۳.۵ – قاسم بن سلیمان
۴ – راویان سند شیخ صدوق
۴.۱ – محمد بن حسن
۴.۲ – حسین بن حسن بن أبان
۵ – بررسی متن و محتوای روایت
۵.۱ – اول
۵.۲ – دوم
۵.۳ – سوم
۵.۴ – چهارم
۵.۵ – پنجم
۵.۵.۱ – نمونه‌ای از روایات
۵.۵.۲ – سخن علامه طباطبایی
۵.۵.۳ – نبود تناقض و اختلاف در قرآن
۵.۵.۴ – مراد از تفسیر قرآن به قرآن
۵.۵.۵ – تمسک به متشابهات
۶ – نتیجه بحث
۷ – پانویس
۸ – منبع

روایت «پاورپوینت کامل ضرب القرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint»

روایاتی در موضوع «پاورپوینت کامل ضرب القرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint» در کتاب‌های روایی با سندهای مختلفی، نقل شده است. امام صادق ـ علیه‌السلام ـ به نقل از امام باقر علیه‌السلام می‌فرماید: «مَا ضَرَبَ رَجُلٌ الْقُرْآنَ بَعْضَهُ بِبَعْضٍ إِلَّا کَفَرَ»؛
هیچ‌کس قسمتی از قرآن را (به ناروا) به قسمت دیگری از آن نزد، مگر آن‌که کافر شد (و از دین اسلام بیرون رفت). این روایت، مربوط به «ضَرب القرآن» است که محدّثانی مانند کلینی و شیخ صدوق آن‌را با سند متصل در کتاب‌های حدیثی خود آورده‌اند.

بررسی سندی روایت «پاورپوینت کامل ضرب القرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint»

در این‌جا به بررسی سندی این روایت از کتاب‌های «الکافی» کلینی و «ثواب الأعمال و عقاب الاعمال» و «معانی الأخبار» شیخ صدوق پرداخته می‌شود.

أ. سند کتاب «الکافی»

«محمّد بن یحیی عن أحمد بن محمّد عن حسین بن سعید عن النَّضر بن سُوَید عن القاسم بن سلیمان عن أبی عبدالله ـ علیه‌السلام ـ قال: قال أَبی علیه‌السلام:…».

ب. سند کتاب «ثواب الأعمال»

«حَدّثنی محمد بن الحسن عن الحسین بن الحسن بن أبان عن الحسین بن سعید عن النضر بن سُوَید عن القاسم بن سلیمان عن أبی عبدالله ـ علیه‌السلام ـ قال:قال أبی ـ علیه‌السلام ـ …».

ج. سند کتاب «معانی الأخبار»

«حَدّثنا محمد بن الحسن رَحِمَه الله قال حدّثنا الحسین بن الحسن بن أبان عن الحسین بن سعید عن النضر بن سُوَید عن القاسم بن سلیمان عن أبی عبدالله ـ علیه‌السلام ـ قال: قال لی أبی ـ علیه‌السلام ـ …».

پُر واضح است که دو سند شیخ صدوق که در دو کتاب خود آورده است، بدون هیچ تفاوتی با هم مشترکند.

همان‌طور که در این سه سند مشاهده می‌شود، راوی مستقیم این روایت از امام صادق علیه‌السلام، قاسم بن سلیمان است و سند کلینی با سند شیخ صدوق از حسین بن سعید به بعد مشابه است؛ یعنی سه راوی منتهی به امام صادق علیه‌السلام مشترکند؛ پس می‌توان نتیجه گرفت که این یک روایت بوده است که به دو طریق به ما رسیده است.

راویان سند کلینی

محمد بن یحیی العطار

نجاشی از او به‌عنوان شیخ و بزرگ اصحاب امامیه در زمان خودش یاد می‌کند که ثقه و مورد اعتماد است.

احمد بن محمد بن عیسی

وی از کسانی است که با امام رضا علیه‌السلام ملاقات کرده و از امام جواد و امام هادی علیه‌السلام روایت نقل می‌کند. او از عده زیادی از شاگردان مکتب اهل بیت علیهم‌السلام اخذ روایت کرده است و عده زیادی نیز از او اخذ حدیث داشته‌اند به حدی که روایات او در کتب اربعه، به حدود ۲۳۰۰ مورد می‌رسد. بنابراین او از بزرگان محدثین است.

حسین بن سعید

نجاشی درباره وی می‌گوید: «حسن و حسین فرزندان مهران از موالی علی بن حسین ـ علیه‌السلام ـ هستند، حسن با برادرش حسین در تصنیف سی کتاب مشارکت داشت ولی حسین بیشتر مشهور گشت. حسین بن یزید سورائی می‌گفت: حسن با برادرش حسین در جمیع رجال شریک است – به جز در زرعه بن محمد حضرمی و فضاله بن ایوب ـ که در این دو نفر، حسین از طریق برادرش از آنان نقل می‌کند».

نضر بن سُوَید

وی ثقه و دارای احادیث صحیح است.

قاسم بن سلیمان

شرح حالی که نشان از وثاقت یا عدم وثاقت وی باشد، بیان نشده است جز آن‌که اکثر روایات وی را نَضر بن سُوَید نقل کرده است و با توجه به این‌که در شرح حال نضر بن سوید تصریح شده است که روایاتش از درجه اعتبار (صحیح الحدیث) برخوردار است، می‌توان قاسم بن سلیمان یا روایاتی را که نضر از او نقل کرده است، معتبر دانست.

راویان سند شیخ صدوق

محمد بن حسن

وی استاد مسلم شیخ صدوق و معروف به ابن ولید است که از بزرگان محدثین قم است.

حسین بن حسن بن أبان

در شرح حال وی گفته شده است که قبل از سعد بن عبدالله قمی و صفار می‌زیسته که توانسته از حسین بن سعید مستقیماً روایت نقل کند.
دیگر راویان با راویان کتاب کلینی مشترکند که بیان شد.

نتیجه این‌که روایت مورد بحث، از جهت سندی از درجه اعتبار لازم برخوردار است.

بررسی متن و محتوای روایت

متن و معنای این روایت واضح و روشن نیست؛ لذا تفاسیر متعددی از آن شده است که به‌طور گذرا به آن اشاره می‌شود:

اول

شیخ صدوق بعد از نقل این روایت، به دلیل نامفهوم بودن معنای آن، شرح آن‌ را از استادش مرحوم ابن‌ولید می‌پرسد و ابن‌ولید در پاسخ می‌گوید: «یعنی هنگامی که از شخصی درباره تفسیر آیه‌ای پرسیده می‌شود، جواب آن‌ را با تفسیر آیه دیگر بدهد».
مراد ابن ولید زیاد روشن نیست و با ظاهر روایت نیز مخالف است؛ زیرا در روایت مذکور آن‌چه سبب کفر نامیده شده است. زدن برخی از آیات قرآن به برخی دیگر از آیات است؛ مگر آن‌که بگوییم منظور از «ضرب بعض القرآن»، یعنی تفسیر بعضی از آیات قرآن و منظور از بعض دیگ