پاورپوینت کامل شهادت به ولایت امام علی در اذان و اقامه ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شهادت به ولایت امام علی در اذان و اقامه ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شهادت به ولایت امام علی در اذان و اقامه ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شهادت به ولایت امام علی در اذان و اقامه ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل شهادت به ولایت امام علی در اذان و اقامه ۳۲ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: اهل‌بیت، اذان.

پرسش: آیا از نظر احادیث، جمله «اشهد أن علیاً ولی الله» جزء اذان است؟

فهرست مندرجات

۱ – شهادت سوم در اذان
۱.۱ – نظر شیخ صدوق
۱.۲ – نظر شیخ طوسی
۱.۳ – نظر سایر فقهای بزرگ شیعه
۱.۳.۱ – نظر مجلسی در روضه المتّقین
۱.۳.۲ – نظر مجلسی در حدیقه المتّقین
۱.۳.۳ – نظر مجلسی در من لایحضر
۱.۴ – نظر وحید بهبهانی
۲ – خلاصه کلام
۳ – پانویس
۴ – منبع

شهادت سوم در اذان

در احادیثی که از اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) در تبیین بندهای اذان به ما رسیده است، شهادت سوم وجود ندارد.

نظر شیخ صدوق

شیخ المحدّثین، صدوق (م ۳۸۱ ق) پس از اشاره به روایت ابو‌بکر حضرمی و کلیب اسدی در کتاب من لایحضره الفقیه، در تبیین بندهای اذان می‌گوید:
«و قال مصنّف هذا الکتاب: هذا هو الاذان الصحیح لا یزاد فیه و لا ینقص منه و المفوّضه (مفوّضه فرقه‌ای از مسلمانان که معتقد بودند خداوند، محمّد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را آفرید و آفرینش دنیا را به او وا گذاشت. از این‌رو، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نیز آفریدگار است، و به قولی، هم‌چنین معتقد بودند که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نیز کار آفرینش دنیا را به علی (علیه‌السّلام) وا گذاشت.) (لعنهم اللّه) قد وضعوا اخبارا و زادوا فی الاذان «محمّد و آل محمّد خیر البریّه» مرّتین، و فی بعض روایاتهم بعد «اشهد انّ محمّدا رسول اللّه»، «اشهد انّ علیّا ولیّ اللّه» مرّتین.
و منهم من روی بدل ذلک «اشهد انّ علیّا امیرالمؤمنین حقّا» مرّتین، و لا شکّ فی انّ علیّا ولیّ اللّه و انّه امیرالمؤمنین حقّا، و انّ محمّدا و آله (صلوات‌اللّه‌علیهم) خیر البریّه و لکن لیس ذلک فی اصل الاذان، و انّما ذکرت ذلک لیعرف بهذه الزیاده المتّهمون بالتفویض المدلّسون انفسهم فی جملتنا؛ مصنّف این کتاب می‌گوید: اذان صحیح، همین است. نه چیزی به آن، افزوده و نه چیزی از آن، کاسته می‌شود؛ امّا مفوّضه (که خدایشان لعنت کند) اخباری ساخته‌اند و به موجب آنها دو بار جمله «محمّد و آل محمّد خیر البریّه» را به اذان افزوده‌اند. نیز در پاره‌ای از روایات‌شان آورده‌اند که پس از «اشهد انّ محمّدا رسول اللّه»، دو بار باید گفت: «اشهد انّ علیّا ولیّ اللّه». بعضی از آنان هم به جای آن، این جمله را روایت کرده‌اند: «اشهد انّ علیّا امیرالمؤمنین حقّا» که دو بار باید گفته شود.»

البتّه شکّی نیست که علی (علیه السلام)، ولیّ خداست و او امیر المؤمنینِ واقعی است و محمّد و خاندان او (که درودهای خدا بر آنان باد) بهترین انسان‌هایند؛ امّا هیچ یک از اینها در اصل، جزء اذان نیست. و من، این روایاتِ ساختگی را بدان سبب ذکر کردم تا به وسیله این افزوده‌های ساختگی، افراد متّهم به تفویض (که خودشان را در شمار ما جا زده‌اند) شناخته شوند.

نظر شیخ طوسی

همچنین شیخ الطائفه، محمّد بن حسن طوسی (م ۴۶۰ق)، در النهایه می‌گوید:
و امّا ما روی فی شواذّ الاخبار من قوله: اشهد انّ علیّا ولیّ اللّه و آل محمّد خیر البریّه، فممّا لا یعمل علیه فی الاذان و الاقامه، فمن عمل بها کان مخطئا؛ و امّا [گفتنِ] جمله‌های: اشهد انّ علیّا ولیّ اللّه، و آل محمّد خیر البریّه در اذان (که در اخبار شاذ روایت شده‌اند)، از جمله چیزهایی است که به آنها عمل نمی‌شود، و هر کس به آنها عمل کند (این جمله‌ها را در اذان بگوید)، خطاکار است.
او در کتاب المبسوط می‌گوید:

فامّا قول: اشهد انّ علیّا امیرالمؤمنین و آل محمّد خیر البریّه، علی ما ورد فی شواذّ الاخبار فلیس بمعمول علیه فی الاذان، و لو فعله الانسان [لم] یاثم به، غیر انّه لیس من فضیله الاذان و لا کمال فصوله؛ جمله‌های: اشهد انّ علیّا امیر المؤمنین، و آل محمّد خیر البریّه (که در روایات شاذ آمده‌اند) در اذان به آنها عمل نمی‌شود، و اگر انسان آنها را به‌کار برد، گناه نکرده است، هر چند نه موجب فضیلت اذان و نه موجب کامل شدن بندهای اذان می‌گردد.

نظر سایر فقهای بزرگ شیعه

سایر فقهای بزرگ شیعه نیز، چه فقیهان پیش از شیخ طوسی و چه پس از او (مانند: شیخ مفید در المقنعه، سیّد مرتضی در الرسائل، حلبی در الکافی، سلّار در المراسم، محقّق حلّی در المعتبر، علّامه حلّی در المنتهی تا مقدّس اردبیلی (م ۹۹۳ ق) در شرح بر الارشاد، هیچ یک، این شهادت را در میان بندهای اذان، ذکر نکرده‌اند.

نظر مجلسی در روضه المتّقین

به سخن دیگر، می‌توان گفت که جزء اذان نبودن شهادت سوم، تا قرن دهم در میان فقهای بزرگ شیعه مورد اتّفاق بوده است. البتّه از قرن یازدهم، با ظهور مسلک اخباری‌گری، نظریّه فقهای گذشته مورد خدشه قرار گرفت و ظاهراً نخستین کسی که رأی شیخ صدوق را در‌باره شهادت سوم زیر سؤال برد، ملّا محمّدتقی مجلسی معروف به مجلسی اوّل (م ۱۰۷۰ق) است.
وی در کتاب روضه المتّقین در ذیل کلام صدوق می‌گوید:
«الجزم بانّ هذه الاخبار من موضوعاتهم مشکل مع انّ الاخبار التی ذکرنا فی الزیاده و النقصان و ما لم نذکره