پاورپوینت کامل سعد و نحس بودن ایام ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سعد و نحس بودن ایام ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سعد و نحس بودن ایام ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سعد و نحس بودن ایام ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل سعد و نحس بودن ایام ۳۵ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: نحس، سعد، شوم، نحوست.

پرسش: آیا قرآن کریم، سعد و نحس بودن بعضی از ایام را پذیرفته است یا خیر؟ چرا؟

پاسخ: در اسلام سعد و نحس بعضی ایام پذیرفته شده است. به خاطر وقایعی که در آن اتفاق افتاده و به این وسیله مردم به وقایع گذشته توجه کنند و درس‌ها و عبرت‌ها از آن بگیرند و برای دفع آن به خدا توسل جسته و از او مدد جویند و از مجازات و مکافات اعمال خویش غافل نباشد.

فهرست مندرجات

۱ – معنای سعد
۲ – معنای لغوی نحس
۳ – معنای اصطلاحی
۴ – سعد یا نحسی ایام
۵ – سعد و نحس در قرآن
۶ – دیدگاه مفسران
۶.۱ – علامه طباطبایی
۶.۲ – آیت‌الله مکارم شیرازی
۷ – سعد و نحس در روایات
۷.۱ – روایتی از امام علی
۷.۲ – روایتی دیگر
۷.۳ – روایتی از امام صادق
۷.۳.۱ – بیان یک نکته
۸ – علل پذیرش سعد و نحسی ایام
۸.۱ – بروز حوادث تلخ و شیرین
۸.۲ – توجه به حوادث تاریخی آموزنده
۸.۳ – توسل به ساحت الهی
۸.۳.۱ – بیان یک روایت
۸.۴ – تبدیل ایام نحس به سعد
۸.۴.۱ – نمونه‌ای از یک روایت
۹ – نتیجه بحث
۱۰ – منابع
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

معنای سعد

سعد به معنای فراهم شدن امور و مقدمات الهی است، برای نیل و رسیدن به خیر (دنیوی و اخروی) در برابر آن، نحس قرار دارد.

معنای لغوی نحس

نحس در لغت به معنای سرخ شدن افق است؛ همچون مِس گداخته.

معنای اصطلاحی

در اصطلاح به هر چیز شوم نحس گفته می‌شود. و یا فراهم نشدن مقدمات و امور کارها، نحس تلقی می‌شود.

سعد یا نحسی ایام

در میان مردم رایج است که بعضی از روزها را روز سعد و مبارک و بعضی را روز شوم و نحس می‌شمارند؛ هرچند در تعیین آن اختلاف بسیار است؛ اما سخن این‌جاست که این اعتقاد عمومی تا چه حد در اسلام و قرآن کریم پذیرفته شده است یا رد شده است؟
جواب سؤال در دو بخش بیان می‌شود.

سعد و نحس در قرآن

در قرآن کریم، تنها در دو مورد اشاره به «نحس بودن ایام» شده است:

۱. آن‌جا که می‌فرماید: «ما تندباد وحشتناک و سردی را «فِی یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ» در یک روز شوم مستمر بر آن‌ها فرستادیم، که مردم را همچون تنه‌های نخل ریشه‌کن شده، از جا برمی‌کند».

۲. در جایی دیگر، قرآن کریم می‌فرماید: «فَاَرْسَلْنَا عَلَیْهِمْ رِیحًا صَرْصَرًا فِی ایام نَحِسَاتٍ …؛ بادی سخت و سرد در روزهای شومی بر آن‌ها مسلط ساختیم».
و در نقطه مقابل آن، تعبیر «مبارک» آمده است؛ چنان‌که درباره شب قدر می‌فرماید: «اِنَّا اَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهٍ مُبَارَکَهٍ …؛ ما قرآن را در شبی پربرکت نازل کردیم».
به این ترتیب قرآن کریم، به صورت سربسته‌ به این مسئله اشاره دارد، لذا می‌توان گفت تا این‌جا اصل سعد و نحس بودن بعضی ایام را به صورت اجمال پذیرفته است.

دیدگاه مفسران

دیدگاه مفسران در این باره چنین است:

علامه طباطبایی

مراد از نحس، خلاف سعد است. در نتیجه «ایام نحسات» یعنی روزهای شوم و روزهایی که میمنت و شگون ندارد و نیز احتمال می‌رود، طبق قول بعضی مراد از «نحسات» گرد و غباری باشد که انسان در آن دیگر را نبیند، در این صورت ربطی به نحس نخواهد داشت.

علامه در ذیل آیه ۱۹ـ۲۰ قمر می‌فرمایند: «از نظر عقلی نمی‌توان دلیلی اقامه کرد که فلان زمان نحس است و فلان وقت سعد؛ چون اجزای زمان مثل هم هستند و ما نیز بر علل و اسباب مؤثر در حوادث احاطه علمی نداریم، تا بگوییم: فلان قطعه از زمان نحس است و قطعه دیگر سعد؛ اما از نظر شرعی، دو آیه در قرآن کریم داریم (قبلاً اشاره شد) که ظاهر این آیات و سیاق آن‌ها بیش از این دلالت ندارد و آن ایام خاص (هفت شبانه روز) که عذاب بر قوم ثمود ارسال شد، روزهای نحسی بوده‌اند؛ ولی دیگر نمی‌رساند که‌ همان روزها در هفته بعد، و در ماه بعد و… ایام نحس می‌باشند؛ چون اگر تمام آن ایام نحس باشند، در تمام سال، لازمه‌اش این است که تمام زمان‌ها نحس باشند و هم‌چنین ظاهر آیاتی که دلالت بر سعد بودن ایام دارد، به خاطر مقارنت و همراهی آن ایام با امور بزرگ و افاضات الهی و کارهای معنوی است؛ مثل امضا تقدیرات، نزول ملائکه و روح، انجام عبادات … و اخبار هم نتیجه‌اش این است که نحس بودن ایام به خاطر کارهای زشتی است که در آن واقع شده است و سعد بودن ایام به خاطر کارهای نیک دینی و یا عرفی است؛ اما این‌که قطعه‌ای از زمان خاصیت تکوینی سعد و نحس داشته باشد، قابل اثبات نیست. اگر روایتی هم باشد، باید توجیه کرد.

آیت‌الله مکارم شیرازی

از نظر عقل محال نیست که اجزای زمان با یک‌دیگر تفاوت داشته باشند، بعضی دارای ویژگی‌های نحس بودن و بعضی دارای ویژگی‌های ضد آن باشند؛ هرچند عقلاً قابل اثبات نیست، ولی از نظر شرعی اگر دلیلی باشد، قابل پذیرش است و مانعی برای آن نیست».
در ادامه روایات چندی را مورد بررسی قرار می‌دهد، و بهترین راه جمع میان اخبار مختلف در این باب را این می‌داند که «اگر روزها هم تأثیری داشته باشند، به فرمان خداست، هرگز نباید برای آن‌ها تأثیر مستقلی قائل شد و از لطف خداوند خود را بی‌نیاز دانست، وانگهی نباید حوادثی را که غالباً جنبه کفاره اعمال نادرست انسان را دارد، به تأثیر ایام ارتباط داد و خود را تبرئه کرد.

سعد و نحس در روایات

در روایات اسلامی به احادیث زیادی در زمینه «نحس و سعد ایام» برخورد می‌کنیم که بسیاری از آن‌ها، روایات ضعیف می‌باشند. ولی روایات معتبری نیز وجود دارد که به برخی از این روایات معتبر اشاره می‌شود.

روایتی از امام علی

از امیرمؤمنان درباره روز