پاورپوینت کامل سر مطهر امام حسین ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سر مطهر امام حسین ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سر مطهر امام حسین ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سر مطهر امام حسین ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل سر مطهر امام حسین ۵۷ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: دفن سر امام حسین علیه‌السلام، مدینه، کربلا، نجف، دمشق، عسقلان، قاهره.

پرسش: پاورپوینت کامل سر مطهر امام حسین ۵۷ اسلاید در PowerPoint ـ علیه‌السلام ـ در چه مکانی دفن شده است؟

پاسخ: در مورد محل دفن سر مقدس امام حسین ـ علیه‌السلام ـ نقل‌های متفاوتی وجود دارد:کربلا، نجف، مدینه، دمشق و حتی عسقلان و قاهره!
مشهور میان شیعیان و برخی اهل سنت آن است که سر امام حسین علیه‌السلام در کربلا به بدنش ملحق شده است.

از قدیمی‌ترین منابع تاریخی که این نظر مشهور در آن مشاهده می‌شود، کتاب «الآثار الباقیه» تألیف ابوریحان بیرونی (قرن ۴ ـ ۵) است.

شواهدی هم وجود دارد که هنگام حرکت دادن سر امام به سمت کوفه، این سر مبارک مدتی در محلی نزدیک به قبر امام علی علیه‌السلام نگهداری می ‌شد.

دیگر نظرات نیز مستند به منابعی هستند که در پاسخ تفصیلی بدان پرداخته‌ایم.

در ارتباط با محل دفن سر مقدس امام حسین ـ علیه‌السلام ـ نقل‌های متفاوتی وجود دارد که هرکدام از این نظریات مستند به منابعی هستند و ما در این نوشتار به صورت خلاصه این نظریات را بررسی می‌کنیم:

فهرست مندرجات

۱ – مدینه
۱.۱ – سخنی از ابن نما حلی
۱.۲ – نقلی دیگر
۱.۳ – نقلی دیگر
۲ – دمشق
۲.۱ – دیدگاه اول
۲.۲ – دیدگاه دوم
۲.۳ – دیدگاه سوم
۲.۴ – روایتی از عمر بن طلحه
۲.۵ – روایتی از ابان بن تغلب
۲.۶ – خبری مرفوع
۲.۷ – روایتی از یونس بن ظَبیان
۲.۸ – احتمالات
۲.۸.۱ – احتمال اول
۲.۸.۲ – احتمال دوم
۲.۹ – سخنی از صاحب جواهر الکلام
۲.۱۰ – روایتی دیگر
۲.۱۱ – تحلیل سندی روایات فوق
۲.۱۲ – سخنی از محدث قمی
۲.۱۲.۱ – پاسخ یزید به امام سجاد
۳ – عسقلان و قاهره
۳.۱ – سخنی از سبط ابن جوزی
۳.۲ – سخنی از علامه محسن امین
۳.۳ – دیدگاه برخی اهل سنت
۳.۴ – دیدگاهی دیگر
۳.۴.۱ – نتیجه
۳.۵ – سخنی از امام یافعی یمنی مکی
۳.۶ – طرح یک پرسش
۳.۷ – پاسخ
۳.۷.۱ – اولا
۳.۷.۲ – ثانیاً
۴ – کربلا
۴.۱ – سخنی از سید بن طاووس
۴.۲ – سخنی از شیخ طبرسی
۴.۳ – سخنی از ابن فتال نیشابوری
۴.۴ – سخنی از ابوریحان بیرونی
۴.۵ – سخنی از ابن جوزی
۴.۶ – سخنی از زکریا بن محمد قزوینی
۵ – پانویس
۶ – منبع

مدینه

سخنی از ابن نما حلی

ابن نما حلی (متوفای ۸۴۱ق) نقل می‌کند: «برخی گفته‌اند عمرو بن سعید پاورپوینت کامل سر مطهر امام حسین ۵۷ اسلاید در PowerPoint ـ علیه‌السلام ـ را در مدینه دفن کرده است».

نقلی دیگر

نقل‌هایی نیز وجود دارد که سر مقدس حضرت حسین بن علی ـ علیه‌السلام ـ در بقیع کنار قبر مادرش حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها دفن شده است.

نقلی دیگر

برخی نیز بدون این‌که مکان بقیع را ذکر کنند، گفته‌اند: در مدینه کنار قبر مادرش فاطمه سلام‌الله‌علیها به خاک سپرده شده است.

دمشق

دیدگاه اول

وقتی «منصور بن جمهور» شام را فتح کرد و پس از ورود به شهر، به خزانه «یزید» وارد شد، در آن‌جا سبد سرخ رنگی یافت! به غلام خود گفت: این سبد بسته‌بندی‌شده را خوب نگهدار که از گنجینه‌های گران‌قیمت امویان است؛ اما هنگامی که پس از مدتی آن‌ را گشود، دید سر نورانی و عطرآگین امام حسین علیه‌السلام در آن است. به غلام دستور داد، پارچه‌ای آورد و بر آن سر نورانی پوشاند و پس از کفن نمودنش، آن‌ را در کنار باب «فرادیس» دمشق به خاک سپرد.

دیدگاه دوم

برخی منابع تاریخی هم بدون نقل این جریان، تنها گفته‌اند که سر مبارک امام حسین ـ علیه‌السلام ـ در دمشق دفن شده است.

دیدگاه سوم

نجف کنار قبر حضرت علی علیه‌السلام.

روایتی از عمر بن طلحه

عمر بن طلحه می‌گوید: امام صادق علیه‌السلام زمانی که در حیره بود، به من فرمود: «آیا نمی‌خواهید به وعده‌ای که به شما داده بودم (زیارت قبر امام علی) وفا کنم؟» گفتم: چرا. سپس به همراه آن‌ حضرت و فرزندشان اسماعیل سوار بر مرکب شدیم تا این‌که از منطقه سویه ـ میان حیره و نجف ـ گذشته و در ذکوات بیض فرود آمدیم و آن‌جا نماز گزاردیم. حضرت صادق ـ علیه‌السلام ـ به اسماعیل فرمود: «بلند شو و به جدت حسین سلام بده». گفتم: قربانت شوم مگر حسین در کربلا نیست؟ فرمود: «چرا، اما زمانی که سرش به شام برده شد، یکی از دوستان ما آن‌ را برداشته و در کنار قبر امیر المؤمنین علی علیه‌السلام دفن نمود».

روایتی از ابان بن تغلب

ابان بن تغلب ‌گوید: با امام صادق ـ علیه‌السلام ـ بودم که به صحرای نجف آمدند و دو رکعت نماز خواندند و اندکی پیش‌تر رفتند و آنجا نیز دو رکعت نماز خوانده پس سوار شدند و بعد از طی مسیر اندکی، از چهارپا به زیر آمده و دو رکعت نماز گزاردند. سپس فرمودند: «این، جای قبر حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام است». گفتم: آن دو جای دیگر که نماز خواندید چه بود؟ فرمود: «مکان سر حضرت امام حسین ـ علیه‌السلام ـ و منبر حضرت قائم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف».

خبری مرفوع

در خبری مرفوع می‌خوانیم: امام صادق ـ علیه‌السلام ـ فرمود: «وقتی تو به نجف رفتی دو تا قبر خواهی دید، قبر بزرگ و قبر کوچک اما بزرگ آن، قبر امیر المؤمنین ـ علیه‌السلام ـ است و قبر کوچک، سر مبارک امام حسین ـ علیه‌السلام ـ است».

از این روایات، معلوم می‌شود در آن زمان، جایگاه کوچکی نزد قبر امام علی ـ علیه‌السلام ـ در نجف وجود داشت، به این عنوان ‌که سر امام حسین ـ علیه‌السلام ـ در آن‌جا دفن و یا نگهداری شده بود.

روایتی از یونس بن ظَبیان

یونس بن ظَبیان گوید: امام صادق ـ علیه‌السلام ـ سوار مرکب شد، من هم در حضور آن‌ حضرت سوار شدم تا این‌که آن‌حضرت نزد تپه‌های سرخ پیاده شد و وضو گرفت سپس به مکانی که بلند به نظر می‌رسید نزدیک شد و در آن‌جا نماز خواند و پس از نماز روی آن مکان خم شده و گریست و سپس به مکان بلند دیگری که نزدیک آن بود رفته و عیناً اعمال سابق را بجا آورد و فرمود: «جایی که اول در آن‌جا نماز خواندم جای قبر حضرت علی ـ علیه‌السلام ـ بود و آن دیگری جای سر مطهر حسین ـ علیه‌السلام ـ بود و ابن زیاد ـ لعنت خدا بر او باد ـ وقتی که سر حسین ـ علیه‌السلام ـ را به شام فرستاد، بعد از مدتی سر را به کوفه برگرداندند. در پی آن بود که ابن زیاد دستور داد تا سر را از کوفه خارج کنند تا اهل کوفه به جهت آن آشوب نکنند و خداوند برگردانید سر مطهر را نزد قبر حضرت علی ـ علیه‌السلام ـ و در آن‌جا دفن شد و “فَالرَّأْسُ مَعَ الْجَسَدِ وَ الْجَسَدُ مَعَ الرَّأْس”؛ یعنی‌ از آن پس سر به جسد ملحق شد و بدن با سر متصل گردید».

احتمالات

برای جملات پایانی این روایت، یعنی «فالرأس مع الجسد…» چند احتمال بیان شده است:

احتمال اول

«فالرأس مع الجسد»؛ یعنی بعد از آن‌که سر امام حسین نزد قبر حضرت علی ـ علیه‌السلام ـ دفن شد، به جسد اطهر در کربلا ملحق گردیده است. («فالرأس مع الجسد ای بعد ما دفن هناک ظاهرا الحق بالجسد بکربلاء») ولی اشکال این احتمال آن است که هنوز در سال ۶۱ هجری قبر امام علی ـ علیه‌السلام ـ را در نجف اشرف کسی از اشخاص عادی نمی‌شناخت تا آن‌چه در برخی روایات‌ آمده که: «لَمَّا حُمِلَ رَأْسُهُ إِلَی الشَّامِ سَرَقَهُ مَوْلًی لَنَا فَدَفَنَهُ بِجَنْبِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ـ علیه‌السلام ـ «هنگامی که سر مطهّر آن‌حضرت را به شام آوردند یکی از دوستان ما آن‌را ربود و در کنار قبر امیر المؤمنین ـ علیه‌السلام ـ دفن نمود»، تحقق یابد. به‌ علاوه این نقل با آن‌چه در دیگر منابع تاریخی ذکر شده مبنی بر این‌که امام سجاد علیه‌السلام رأس مطهر را از شام به کربلا آورده و به بدن اطهر ملحق کرد، همخوان نیست.

احتمال دوم

شیخ حر عاملی ـ رحمه‌الله ـ بعد از نقل این روایت (فالرأس مع الجسد…)؛ کلام سید بن طاووس رحمه‌الله را نقل کرده و گفته است: «و لا منافات بینهما»؛ یعنی در میان عمل اصحاب امامیه و آن روایات منافات ندارد. و به همین جمله اجمالی اکتفا کرده است.

شاید منافات نداشتن میان عمل اصحاب و آن روایات به این دلیل باشد که ممکن است سر مطهر را در موقع بردن به شام کنار قبر امام علی علیه‌السلام گذاشته باشند یا هنگام برگشت از شام سر مبارک را نزد قبر آن‌ حضرت گذاشته و از آن‌جا به کربلا برده و با جسد دفن کرده باشند.

سخنی از صاحب جواهر الکلام

همان‌طور که صاحب جواهر الکلام ـ رحمه‌الله ـ بعد از نقل این دسته از روایات و نیز کلام سید بن طاووس ـ رحمه‌الله ـ می‌گوید: «شاید منافاتی میان آن روایات و عمل اصحاب نباشد؛ زیرا ممکن است سر مطهر را نزد قبر امیر المؤمنین علی ـ علیه‌السلام ـ مدتی دفن کنند و بعد از آن به کربلا نقل شده و با جسد دفن شده باشد» («و لعله لا منافاه لإمکان دفنه مده ثم نقل الی کربلاء»).

روایتی دیگر

هم‌چنین در روایتی نقل شده است: امام صادق ـ علیه‌السلام ـ از کنار میلِ (نشان) خمیده در راه نجف گذشت و نماز به‌جا آورد و از آن‌ حضرت سؤال شد که آن، چه نمازی‌ بود خواندید؟ فرمود: «این‌جا، جایی است که سر جدّم حسین بن علی ـ علیه‌السلام ـ را هنگام آمدن از کربلا و آوردنش برای عبیداللّه بن زیاد که لعنت خ