پاورپوینت کامل آیه ۲۶ سوره صاد ۱۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیه ۲۶ سوره صاد ۱۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیه ۲۶ سوره صاد ۱۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیه ۲۶ سوره صاد ۱۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل آیه ۲۶ سوره صاد ۱۶ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: قضاوت، حکم، پیامبر، داوود.
پرسش: تفسیر آیه ۲۶ سوره «صاد» چیست؟
پاسخ:

فهرست مندرجات

۱ – مسئولیت‌های حضرت داوود
۱.۱ – رسالت
۱.۲ – قضاوت و حکم
۲ – حق بودن قضاوت
۳ – ناحق بودن هواهای نفسانی
۴ – نکاتی درباره جمله «وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوی»
۴.۱ – اولاً
۴.۲ – ثانیاً
۵ – دیدگاه برخی مفسران
۶ – طرح یک شبهه
۷ – نهی از پی‌رویِ هوای نفس
۸ – پانویس
۹ – منبع

مسئولیت‌های حضرت داوود

پاورپوینت کامل آیه ۲۶ سوره صاد ۱۶ اسلاید در PowerPoint: «یا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناکَ خَلِیفَهً فِی الْأَرْضِ فَاحْکُمْ بَیْنَ النَّاسِ بِالْحَقِّ…»، خطاب به داوود پیامبر ـ علیه‌السلام ـ است.

رسالت

پروردگار با این خطاب او را جانشین و نماینده خود در جامعه بشری قرار داد، تا مانند پیامبران پیشین مردم را به توحید و فضایل اخلاقی دعوت نماید.

قضاوت و حکم

در این آیه خداوند علاوه بر مسئولیت رسالت، یکی از مسئولیت‌های مهمی که بر عهده داود نهاده، مسئولیت قضاوت و حل و فصل اختلافات میان مردم است؛ بدین‌گونه که مردم دعاوی و اختلافات خود را نزد او برده و او قضاوت نموده و حق را به آنان اعلام نماید.

حق بودن قضاوت

خداوند در ضمن جمله «وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوی‌ فَیُضِلَّکَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ» تأکید می‌فرماید؛ در هنگام حل اختلاف و صدور حکم هرگز براساس میل خود حکم و قضاوت ننما که چنین حکمی اعراض از طریق حق و حقیقت خواهد بود. در مسئله حل اختلاف و صدور حکم، آیه شریفه اهتمام و تصریح به کلمه حق نموده که حکم و قضاوت باید براساس حق و واقع باشد، تا یکی از دو طرف دعوا مورد ظلم واقع نگیرد و حق او تضییع نشود.

ناحق بودن هواهای نفسانی

جمله «وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوی» تأکیدی است بر این نکته که هوا و خواسته‌های انسانی برخلاف حق و عدول از طریقه الهی است و باید از آن دوری جست.
این جمله خطاب به داوود پیامبر ـ علیه‌السلام ـ است؛ درحالی‌که او به جهت مقام عصمت، مبرا از آن است ‌که در دعاوی مردم و حل و فصل اختلاف آنان، تمایلات و خواسته‌های خود را به کار گیرد.

نکاتی درباره جمله «وَ لا تَتَّبِعِ الْهَوی»

در این باره باید گفت:

اولاً

آیه در مقام تشریع حکم الهی بوده و شایسته تأکید است؛

ثانیاً

قضاوت و حل و فصل دعاوی، از احکام الهی است که در ادیان آسمانی از جمله در مورد حضرت داوود تجدید شده و به آن تصریح