پاورپوینت کامل ترتیب مراحل خلقت در سوره اعلی ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ترتیب مراحل خلقت در سوره اعلی ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ترتیب مراحل خلقت در سوره اعلی ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ترتیب مراحل خلقت در سوره اعلی ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل ترتیب مراحل خلقت در سوره اعلی ۲۳ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: خلق، تقدیر، تسبیح، تنزیه، قدر، هدایت، تسویه، سوره اعلی.

پرسش: با توجه به آیات اولیه سوره اعلی، آیا در آفرینش موجودات، چهار مرحله «خلق»، «تسویه»، «تقدیر» و «هدایت» به ترتیب رخ داده است؟ تفاوت تسویه و تقدیر در چیست؟

پاسخ اجمالی: فرق بین «تسویه» و «تقدیر» این است که تسویه به معنای یکسان و هماهنگ نمودن اعضا، اجزا و قوای هر موجودی است؛ یعنی روی هم نهادن آن اجزا به نحوی است که هر جزئی در جایی قرار گیرد که جایی بهتر از آن برایش تصور نشود، و علاوه بر آن جایی قرار گیرد که اثر مطلوب را از هر جای دیگری بهتر بدهد و تقدیر به معنای‌ اندازه مخصوص و حدود معین است.
در ارتباط با ترتیب مراحل چهارگانه (خلقت، تسویه، تقدیر، و هدایت) که در آیه بیان شده باید گفت؛ ترتیب همانی است که قرآن بیان کرده است؛ یعنی ابتدا خلق و آفرینش، پس از آن تسویه و اعتدال، سپس حد و‌ اندازه و پس از آن هدایت می‌باشد.

فهرست مندرجات

۱ – معنای تسبیح نام پروردگار
۱.۱ – تنزیه نام خدا
۱.۲ – گفتن سبحان ربی الاعلی
۱.۳ – منزه دانستن خدا از ناشایستی‌ها
۲ – مظاهر تدبیر الهی
۲.۱ – خلقت
۲.۲ – تقدیر و هدایت
۳ – پانویس
۴ – منبع

معنای تسبیح نام پروردگار

خدای متعال در آیات ابتدایی سوره اعلی چهار مرحله از آفرینش انسان را بیان می‌کند. به جهت اهمیت این مسئله نخست خطاب به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید: «سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْاَعْلَی؛ منزّه شمار نام پروردگار بلند مرتبه‌ات را.»
در معنای تسبیح نام پروردگار مفسران می‌گویند:

تنزیه نام خدا

در این آیه خدای متعال به رسولش (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) دستور می‌دهد اسم پروردگار خویش را تقدیس و تنزیه کند. از‌این‌که نفرمود پروردگارت را تنزیه کن، بلکه فرمود اسم پروردگارت را تنزیه کن (و ظاهر لفظ “اسم” کلمه‌ای است که بر مسمی دلالت کند) و کلمه هم جایش در زبان است، فهمیده می‌شود، منظور این است که هر وقت نام پروردگارت را به زبان می‌آوری نام چیز دیگر از قبیل آلهه، شرکا و شفعا که خدا از آن منزه است با آن کلمه به زبان نیار، و نسبت ربوبیت به آنها مده؛ یعنی اموری که از شئون ربوبیت است و مختص به خدای تعالی است؛ مانند خلقت، ایجاد، رزق، مرگ، حیات و… به غیر خدا نسبت مده و یا معنایش این است که چیزهایی که لایق ساحت مقدس خدای تعالی نیست؛ نظیر عجز، جهل، ظلم، غفلت و… از هر صفت نقص و عیب را به خدا منسوب مکن.
خلاصه این‌که تنزیه نام خدا این است که وقتی سخن از خدا می‌رود باید کلام از بیان اموری که مناسب با ذکر او نیست خالی باشد، این تنزیه خدا در مرحله زبان و سخن است که باید با تنزیه او در مرحله عمل موافق باشد، و لازمه این تنزیه، توحید کامل و نفی شرک جلی است، و شرک جلی درست عکس توحید است، و شخص مشرک نه تنها خدای تعالی را منزه از نواقص مذکور نمی‌داند، بلکه از شنیدن نام خدا به تنهایی ناراحت می‌شود؛ به دلیل آیاتی مانند:
«و چون خدا به تنهایی نامش برده می‌شود آنهایی که به آخرت ایمان ندارند دل‌هایشان متنفر می‌شود، و چون نام خدایانی که به جای خدای تعالی می‌پرستند برده شود بشاش و خشنود می‌گردند». «و چون نام پروردگارت به تنهایی در قرآن برده می‌شود از شدت تنفر پشت می‌کنند و می‌روند».
کلمه «اعلی» به معنای قادر و توانایی است که هیچ قادری تواناتر از او نیست، و غالب و چیره بر هر کس می‌باشد. این کلمه صفت «ربک» است، نه صفت «اسم» و همین صفت، حکم آیه را تعلیل می‌کند و می‌فهماند که چرا گفتیم نام پروردگارت را منزه بدار، برای این‌ک