پاورپوینت کامل امام حسین در شأن نزول آیات ۷۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام حسین در شأن نزول آیات ۷۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام حسین در شأن نزول آیات ۷۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام حسین در شأن نزول آیات ۷۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل امام حسین در شأن نزول آیات ۷۷ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: امام حسین (علیه‌السلام)، آیات قرآن.

پرسش: آیا درباره امام حسین (علیه‌السلام) آیاتی از قرآن نازل شده است؟

پاسخ: آیات زیادی در شأن اهل بیت (علیهم‌السّلام) از جمله درباره امام حسین (علیه‌السّلام) در قرآن کریم، نازل شده و کتاب‌های مستقلی در این‌باره به رشته تحریر آمده و آیات را جمع‌آوری کرده‌اند؛ در این مقاله به برخی از آیات که با سند صحیح ثابت شده است، اشاره می‌کنیم.

فهرست مندرجات

۱ – آیه مباهله
۱.۱ – شأن نزول آیه
۲ – آیه تطهیر
۲.۱ – روایت اول از عایشه
۲.۲ – روایت دوم از‌ ام‌سلمه
۲.۳ – روایت سوم از عمر بن ابی‌سلمه
۳ – آیه مؤدت
۴ – آیاتی از سوره هل اتی
۴.۱ – شأن نزول
۴.۱.۱ – تعدد طرق این روایت
۴.۱.۱.۱ – علی بن ابی‌طالب
۴.۱.۱.۲ – امام صادق
۴.۱.۱.۳ – ابن‌عباس
۴.۱.۱.۴ – زید بن ارقم
۵ – نتیجه
۶ – پانویس
۷ – منبع

آیه مباهله

«فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ اَبْناءَنا وَ اَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ اَنْفُسَنا وَ اَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبینَ؛ هرگاه بعد از علم و دانشی که (درباره مسیح) به تو رسیده، (باز) کسانی با تو به محاجّه و ستیز برخیزند، به آنها بگو: «بیایید ما فرزندان خود را دعوت کنیم، شما هم فرزندان خود را ما زنان خویش را دعوت نماییم، شما هم زنان خود را ما از نفوس خود دعوت کنیم، شما هم از نفوس خود آن‌گاه مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغ‌گویان قرار دهیم».
این آیه، جایگاه رفیع حضرت سیدالشهدا (علیه‌السّلام) را در نزد خداوند و پیامبرش نشان می‌دهد.

شأن نزول آیه

روایاتی که بیانگر شأن نزول این آیه درباره آن حضرت هستند، در منابع اهل سنت با سندهای صحیح نقل شده است.
مسلم نیشابوری از سعد بن ابی‌وقاص (یکی از صحابه پیامبر) در ضمن همان روایتی که معاویه وی را به سب امیرمؤمنان (علیه‌السّلام) دستور داده بود، نقل کرده که وقتی آیه مباهله نازل شد، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) امیرمؤمنان، فاطمه زهرا، امام حسن و امام حسین (علیهم‌السّلام) را فراخواند و دعا کرد: خدایا اینها اهل بیت من هستند:

حدثنا قُتَیْبَهُ بن سَعِیدٍ وَمُحَمَّدُ بن عَبَّادٍ وَتَقَارَبَا فی اللَّفْظِ قالا حدثنا حَاتِمٌ وهو بن اسماعیل عن بُکَیْرِ بن مِسْمَارٍ عن عَامِرِ بن سَعْدِ بن ابی وَقَّاصٍ عن ابیه قال اَمَرَ مُعَاوِیَهُ بن ابی سُفْیَانَ سَعْدًا فقال ما مَنَعَکَ ان تَسُبَّ اَبَا التُّرَابِ فقال اَمَّا ما ذَکَرْتُ ثَلَاثًا قَالَهُنَّ له رسول اللَّهِ صلی الله علیه وسلم فَلَنْ اسبه لان تَکُونَ لی وَاحِدَهٌ مِنْهُنَّ اَحَبُّ الی من حُمْرِ النَّعَمِ… وَلَمَّا نَزَلَتْ هذه الْآیَهُ (فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ اَبْنَاءَنَا وَاَبْنَاءَکُمْ) دَعَا رسول اللَّهِ صلی الله علیه وسلم عَلِیًّا وَفَاطِمَهَ وَحَسَنًا وَحُسَیْنًا فقال اللهم هَؤُلَاءِ اَهْلِی.
عامر بن سعد بن ابی‌وقّاص، از پدرش روایت کرده است که در یکی از روزها، معاویه بن ابی‌سفیان به سعد دستور داد تا به ابوتراب (حضرت علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام)) ناسزا بگوید! («سعد» از دستور او سرپیچی کرد).
معاویه، از وی پرسید: به چه سبب علی را آماج ناسزا و دشنامت قرار نمی‌دهی؟ سعد گفت: به خاطر آن که سه فضیلت از رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در شان علی (علیه‌السّلام) شنیده‌ام که با توجه به آن‌ها، هیچ‌گاه به سبّ و دشنام آن حضرت، اقدام نمی‌کنم و هرگاه یکی از آن‌ها برای من بود، بهتر و ارزنده‌تر از شتران سرخ مو بود که در اختیار من باشد….

فضیلت سوم این است: هنگامی که آیه مباهله (فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ اَبْنَاءَنَا وَاَبْنَاءَکُمْ) نازل شد، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، حضرت علی (علیه‌السّلام) و حضرت فاطمه و امام حسن و امام حسین ‌ (علیهم‌السّلام) را به حضور طلبید و فرمود: بار پروردگارا! اینان اهل بیت من هستند.
ترمذی نیز روایت را با همین سند نقل کرده و در پایان به حسن بودن سند آن تصریح کرده است: حدثنا قُتَیْبَهُ حدثنا حَاتِمُ بن اسماعیل عن بُکَیْرِ بن مِسْمَارٍ هو مدنی ثقه عن عَامِرِ بن سَعْدِ بن ابی وَقَّاصٍ عن ابیه قال لَمَّا اَنْزَلَ الله هذه الْآیَهَ (تَعَالَوْا نَدْعُ اَبْنَاءَنَا وَاَبْنَاءَکُمْ) دَعَا رسول اللَّهِ صلی الله علیه وسلم عَلِیًّا وَفَاطِمَهَ وَحَسَنًا وَحُسَیْنًا فقال اللهم هَؤُلَاءِ اَهْلِی قال ابو عِیسَی هذاحَدِیثٌ حَسَنٌ غَرِیبٌ صَحِیحٌ.
حاکم نیشابوری نیز پس از نقل روایت، سند آن صحیح می‌داند: اخبرنی جعفر بن محمد بن نصیر الخلدی ببغداد ثنا موسی بن‌هارون ثنا قتیبه بن سعید ثنا حاتم بن اسماعیل عن بکیر بن مسمار عن عامر بن سعد عن ابیه قال لما نزلت هذه الآیه ندع ابناءنا وابناؤکم ونساءنا ونساءکم وانفسنا وانفسکم دعا رسول الله صلی الله علیه وسلم علیا وفاطمه وحسنا وحسینا رضی الله عنهم فقال اللهم هؤلاء اهلیهذا حدیث صحیح علی شرط الشیخینولم یخرجاه.

آیه تطهیر

«اِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً؛ خداوند فقط می‌خواهد پلیدی و گناه را از شما اهل بیت دور کند و کاملًا شما را پاک سازد.»
آیه تطهیر نیز در شان اهل بیت (علیهم‌السّلام) نازل شده که امام حسین (علیه‌السّلام) یکی از آنان است و در اثبات این شان نزول روایات معتبر اهل سنت وجود دارد که در این‌جا برخی از روایات را متذکر می‌شویم:

روایت اول از عایشه

در صحیح‌ترین کتاب‌های اهل سنت (صحیح مسلم) و مورد قبول وهابیت آمده است که آیه تطهیر در شان پنج تن آل عبا از جمله امام حسین (علیه‌السّلام) نازل شده است: حدثنا ابو بَکْرِ بن ابی شَیْبَهَ وَمُحَمَّدُ بن عبد اللَّهِ بن نُمَیْرٍ واللفظ لِاَبِی بَکْرٍ قالا حدثنا محمد بن بِشْرٍ عن زکریا عن مُصْعَبِ بن شَیْبَهَ عن صَفِیَّهَ بِنْتِ شَیْبَهَ قالت قالت عَائِشَهُ خَرَجَ النبی صلی الله علیه وسلم غَدَاهً وَعَلَیْهِ مِرْطٌ مُرَحَّلٌ من شَعْرٍ اَسْوَدَ فَجَاءَ الْحَسَنُ بن عَلِیٍّ فَاَدْخَلَهُ ثُمَّ جاء الْحُسَیْنُ فَدَخَلَ معه ثُمَّ جَاءَتْ فَاطِمَهُ فَاَدْخَلَهَا ثُمَّ جاء عَلِیٌّ فَاَدْخَلَهُ ثُمَّ قال (اِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً)
به نقل صفیه بنت شیبه عایشه گفته است: رسول خدا صبح هنگام بیرون رفتند و بر روی دوش ایشان عبایی طرح دار از موی سیاه بود. پس حسن بن علی آمد پس او را در زیر عبا گرفت. پس حسین آمد و او را نیز وارد کرد. پس از آن فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها) آمد و زیر عبا وارد شد. پس علی آمد او را نیز وارد کرد. سپس فرمود: خداوند می‌خواهد از شما اهل بیت پلیدی‌ها را دور کند و شما را پاک نماید.

روایت دوم از‌ ام‌سلمه

‌ام المومنین «ام سلمه» یکی از زنان پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نیز گفته است، این آیه درباره اهل بیت نازل شده است: حدثنا مَحْمُودُ بن غَیْلَانَ حدثنا ابو اَحْمَدَ الزُّبَیْرِیُّ حدثنا سُفْیَانُ عن زُبَیْدٍ عن شَهْرِ بن حَوْشَبٍ عن اُمِّ سَلَمَهَ اَنَّ النبی صلی الله علیه وسلم جَلَّلَ علی الْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ وَعَلِیٍّ وَفَاطِمَهَ کِسَاءً ثُمَّ قال اللهم هَؤُلَاءِ اَهْلُ بَیْتِی وَخَاصَّتِی اَذْهِبْ عَنْهُمْ الرِّجْسَ وَطَهِّرْهُمْ تَطْهِیرًا فقالت اُمُّ سَلَمَهَ وانا مَعَهُمْ یا رَسُولَ اللَّهِ قال اِنَّکِ الی خَیْرٍ. قال هذا حَدِیثٌ حَسَنٌ وهو اَحْسَنُ شَیْءٍ رُوِیَ فی هذا.

‌ام سلمه همسر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: رسول خدا بر روی حسن، حسین، علی و فاطمه عبایی کشید. پس فرمود که حداوندا ایشان اهل بیت من و نزدیکان من هستند. از ایشان پلیدی را ببر و ایشان را پاک گردان. ‌ام سلمه می‌گوید: از رسول خدا پرسیدم که آیا من همراه ایشان هستم (از اهل بیتم)؟ فرمودند تو بر خوبی هستی (از اهل بیت نیستی اما از نیکانی).
ترمذی تصریح می‌کند: این روایت حسن است و نیکو‌ترین روایتی است که در این باب روایت شده است.

به نقل حاکم نیشابوری، ‌ام سلمه تصریح می‌کند که آیه تطهیر در خانه من نازل شد و رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) سراغ امیرمؤمنان، فاطمه زهرا، امام حسن و امام حسین (علیهم‌السّلام) فرستاد. وقتی آنها آمدند دعا فرمود: اللهم هؤلاء اهل بیتی: حدثنا ابو العباس محمد بن یعقوب حدثنا العباس بن محمد الدوری حدثنا عثمان بن عمر حدثنا عبد الرحمن بن عبدالله بن دینار حدثنا شریک بن ابی نمر عن عطاء بن یسار عن‌ام سلمه رضی الله عنها انها قالت فی بیتی نزلت هذه الآیه) انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت (قالت فارسل رسول الله صلی الله علیه وسلم الی علی وفاطمه والحسن والحسین رضوان الله علیهم اجمعین فقال اللهم هؤلاء اهل بیتی قالت‌ام سلمه یا رسول الله ما انا من اهل البیت قال انک اهلی خیر وهؤلاء اهل بیتی اللهم اهلی احق.
هذا حدیث صحیح علی شرط البخاریولم یخرجاه.

روایت سوم از عمر بن ابی‌سلمه

ترمذی از عمر بن ابی‌سلمه ربیب رسول خدا نیز نقل کرده است که آیه تطهیر در شأن اهل بیت نازل شده است: حدثنا قُتَیْبَهُ حدثنا محمد بن سُلَیْمَانَ الْاَصْبَهَانِیِّ عن یحیی بن عُبَیْدٍ عن عَطَاءِ بن ابی رَبَاحٍ عن عُمَرَ بن ابی سَلَمَهَ رَبِیبِ النبی صلی الله علیه وسلم قال لَمَّا نَزَلَتْ هذه الْآیَهُ علی النبی صلی الله علیه وسلم (اِنَّما یُریدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ اَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهیراً) فی بَیْتِ اُمِّ سَلَمَهَفَدَعَا فَاطِمَهَ وَحَسَنًا وَحُسَیْنًا فَجَلَّلَهُمْ بِکِسَاءٍ وَعَلِیٌّ خَلْفَ ظَهْرِهِ فجللهم بِکِسَاءٍ ثُمَّ قال اللهم هَؤُلَاءِ اَهْلُ بَیْتِیفَاَذْهِبْ عَنْهُمْ الرِّجْسَ وَطَهِّرْهُمْ تَطْهِیرًا قالت اُمُّ سَلَمَهَ وانا مَعَهُمْ یا نَبِیَّ اللَّهِ قال اَنْتِ علی مَکَانِکِ وَاَنْتِ علی خَیْرٍ. قال هذا حَدِیثٌ غَرِیبٌ من حدیث عَطَاءٍ عن عُمَرَ بن ابی‌سَلَمَهَ.

البانی این روایت را تصحیح کرده است:
۲۵۶۲ (صحیح) عن عمر بن ابی سلمه ربیب النبی صلی الله علیه و سلم قال لما نزلت هذه الآیه علی النبی صلی الله علیه و سلم انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت ویطهرکم تطهیرا فی بیت‌ام سلمه فدعا فاطمه وحسنا وحسینا فجللهم بکساء وعلی خلف ظهره فجلله بکساء ثم قال اللهم هؤلاء اهل بیتی فاذهب عنهم الرجس وطهرهم تطهیرا قالت‌ام سلمه وانا معهم یا نبی الله قال انت علی مکانک وانت علی خیر.

جالب اینکه ابن‌تیمیه نیز روایات شان نزول آیه تطهیر را صحیح می‌داند و بر این مطلب تصریح کرده است: والحسن والحسین من اعظم اهل بیته اختصاصا به کما ثبت فی الصحیحانه دار کساءه علی علی وفاطمه وحسن وحسین ثم قال اللهم هؤلاء اهل بیتی فاذهب عنهم الرجس وطهرهم تطهیرا
حسن و حسین از بزرگ‌ترین اهل بیت پیامبر است؛ چنانچه در روایت صحیح ثابت شده است که رسول خدا عبایش را بر علی، فاطمه، حسن و حسین کشید و فرمود: خدایا اینها اهل بیت من هستند؛ پس از آنها پلیدی را دور کند و آنها را پاکیزه قرار بده.
البته روایات دیگری نیز نقل شده است که ما به همین مقدار بسنده می‌کنیم و روایات دیگر نیز وجود دارد که خود اهل بیت (علیهم‌السّلام) به این آیه استدلال کرده‌اند.

آیه مؤدت

«قُلْ لا اَسْاَلُکُمْ عَلَیهِ اَجْرَاً اِلاّ المَوَدَّهَ فِی القُرْبَی؛ بگو: «من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی‌کنم جز دوست داشتن نزدیکانم (اهل بیتم)».

این آیه در میان مفسران معروف به آیه «مودت» است. در منابع اهل سنت روایات فراوانی است که شأن نزول این آیه را درباره اهل بیت (علیهم‌السّلام) ثابت می‌کند.
احمد بن حنبل در کتاب «فضائل الصحابه»، از ابن‌عباس نقل کرده است که از رسول خدا سؤال شد مودت چه افرادی بر ما واجب است؟ فرمود: علی، فاطمه و دو فرزندش: وفیما ک