پاورپوینت کامل ابو بکره صحابی ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابو بکره صحابی ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابو بکره صحابی ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابو بکره صحابی ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ زیست نامه

۱.۱ مادر نفیع
۱.۲ نسب

۲ آزادشده پیامبر(ص)
۳ تشرف اسلام

۳.۱ شرکت در فتوحات

۴ در زمان خلفاء

۴.۱ صراحت در نهی از منکر

۴.۱.۱ ضرب و شتم توسط خلیفه
۴.۱.۲ ضرب و شتم توسط بسر بن ابی ارطاه

۴.۲ مخالفت با فرمان خلیفه دوم

۵ همکاری با امامان(ع)

۵.۱ جنگ جمل و صفین
۵.۲ ستایش امام حسن مجتبی(ع)

۶ وفات
۷ روایات

۷.۱ ناقلان روایات وی

۸ فرزندان
۹ پانویس
۱۰ منابع
۱۱ پیوند به بیرون

زیست نامه

مادر نفیع

مادر نفیع «سمیه» نام داشت که به روایت ابن قتیبه[۱] اهل زَندوَرْد (نزدیک واسط) بود. کسری پادشاه ایران او را به ابوالخیر پادشاه یمن بخشید. چون پادشاه بیمار شد و حارث بن کَلده ثقفی، طبیب عرب، او را درمان کرد، سمیه را به حارث بخشید.

نیز آورده‌اند که سمیه را در زندورد، اَمَنْج می‌نامیدند. او را ابوعبدالله بن کوّاء یشکُری ربود و سمیه نامید و مدتی با او بود تا حارث بن کلده بیماری او را درمان کرد و وی سمیه را به حارث بخشید.

براساس روایتی دیگر سمیه پیش از رسیدن به حارث، کنیز یکی از دهاقین اُبُلّه بوده است.[۲]

برادر مادری نفیع، زیاد بن عبید بود که مدت‌ها حاکم عراق و بخش‌هایی از ایران در زمان حکومت امام علی(ع) و معاویه بود.[۳]

نسب

کنیه نفیع ابوبکره بود. درباره نسب وی نوشته‌اند که سمیه در خانه حارث، در طائف، نخست نافع و سپس نفیع را به دنیا آورد. نفیع چون سیاه بود، حارث گفت: این فرزند من نیست، زیرا در میان پدران من کسی سیاه نبوده است؛ پس نفیع به مسروح، غلام حارث، منسوب گردید.[۴]

از خود ابوبکره نیز نقل کرده‌اند که گفت: من نفیع مولای رسول الله هستم و اگر ابا دارند از آنکه مرا جز با نسب بخوانند، من نفیع بن مسروح هستم.[۵]

آزادشده پیامبر(ص)

در ۸ق که مسلمانان طائف را محاصره کردند، پیامبر(ص) فرمود: هر بنده‌ای که از دژ به سوی ما فرود آید، آزاد است. نفیع در شمار کسانی بود که از دژ فرود آمدند و چون وی به وسیله بَکْره یا بَکَره (قرقره، چرخ) از دیوار دژ فرود آمد، به ابوبکره شهرت یافت[۶]

اما از انساب بلاذری[۷] برمی‌آید که او در طائف هم به ابوبکره شهرت داشته و این به سبب علاقه او به بکره (شتر بچه) بوده است.

هنگامی که بنی ثقیف اسلام آوردند و خواستار بازپس گرفتن بندگان خویش شدند، پیامبر فرمود: اینان آزادشدگان خدا و آزادشدگان رسول خدایند.[۸]

تشرف اسلام

ابوبکره ۱۸ سال داشت که اسلام آورد[۹] و پیامبر هزینه معاش او را به عهده عمرو بن سعید بن عاص گذاشت.[۱۰]

شرکت در فتوحات

ابوبکره و برادرانش در فتح بصره شرکت داشتند[۱۱] و نیز وی در ۱۴ق در فتح ابله حضور داشت.[۱۲]

وی پس از فتح بصره مقیم آنجا شد و گفته‌اند که او نخستین کس بود که در بصره درخت خرما کاشت و فرزندش عبدالرحمن نیز نخستین مولود در آن شهر بود.[۱۳]

ابوبکره در ۲۰ق/۶۴۱م از جانب خلیفه دوم عامل بحرین و یمامه شد[۱۴] و فرزندش عبدالله در بحرین به دنیا آمد.[۱۵]

در زمان خلفاء

صراحت در نهی از منکر

ابوبکره در امر به معروف و نهی از منکر با خلفا و امرا رفتاری صریح و حتی خشن داشته است، فرزندش از او روایت کرده است که گفت: از روزگاری بیم دارم که نتوانم امر به معروف و نهی از منکر کنم.[۱۶]

پای‌بندی او به مسائل شرعی و صراحت و صداقت او باعث شد که دست کم دوبار مورد ضرب و شتم قرار گیرد. بیان برخوردهای او با رجال عهد خویش تصویری گویا از اخلاق و رفتار او به دست می‌دهد و درواقع آنچه از ابوبکره در منابع تاریخی به جا مانده، مربوط به همین برخوردها است:

ضرب و شتم توسط خلیفه

بار اوّل در ۱۷ق به فرمان خلیفه دوم تازیانه خورد. سببش آن بود که مغیره بن شعبه، والی بصره با زنی به نام ام جمیل رابطه نامشروع داشت. ابوبکره از رفت و آمد مغیره به خانه ام‌جمیل با ‌خبر شد و هنگامی که مغیره در آنجا بود، نافع، زیاد و شبل را به آنجا رهنمون گشت، و آنان مغیره و ام جمیل را در وضعی قبیح دیدند. چون خبر فسق مغیره به خلیفه رسید، شاهدان را فرا خواند. سه شاهد به تمام و کمال بر زنای مغیره گواهی دادند. شاهد چهارم، زیادبن عبی