پاورپوینت کامل دانشگاه شهید مطهری (تهران) ۸۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دانشگاه شهید مطهری (تهران) ۸۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دانشگاه شهید مطهری (تهران) ۸۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل دانشگاه شهید مطهری (تهران) ۸۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ معرفی
۲ دربار مؤسس
۳ ساخت مدرسه عالی سپهسالار
۴ ویژگی‌های معماری

۴.۱ موقعیت بنا
۴.۲ اصول مهندسی
۴.۳ ویژگی‌های بنا
۴.۴ مصالح و تزیینات

۵ وقف‌نامه
۶ تولیت مدرسه عالی بر اساس وقف نامه
۷ آموزش معارف اسلامی

۷.۱ اولین فعالیت‌های آموزشی
۷.۲ تعطیلی مدرسه عالی و بازگشایی مجدد
۷.۳ پس از پیروزی انقلاب اسلامی

۸ پایگاهی برای فعالیت گروه‌های انقلابی
۹ دوره جدید فعالیت‌های منسجم علمی
۱۰ تأسیس دبیرستان‌های علوم و معارف اسلامی
۱۱ فعالیت‌های اجتماعی در مدرسه عالی
۱۲ نقش حکومتی مدرسه عالی
۱۳ نگارخانه
۱۴ پانویس
۱۵ منابع

معرفی

مسجد و مدرس عالی سپهسالار در کنار مجلس شورای ملی سابق واقع شده و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به مدرس عالی شهید مطهری تغییر نام داده است.

بنای مدرس عالی شهید مطهری بوسیل میرزا حسین خان سپهسالار در سال ۱۲۹۶ ه. ق(۱۲۵۷ ه. ش) بر اساس نهاد وقف، بنیان نهاده شده است و پس از مدتی وقفه، در سال ۱۳۰۳ ه‍.ق (۱۲۶۱ ه‍.ش) اتمام پذیرفت.

آقا علی مدرس طهرانی(۱۲۳۴-۱۳۰۷ق) معروف به حکیم مؤسس فرزند ملا عبدالله زنوزی، مدتی در این مدرسه به تدریس فلسفه و حکمت مشغول بوده است.[۱]

دربار مؤسس

نوشتار اصلی: میرزا حسین خان سپهسالار

میرازا حسین قزوینی، ملقب به مشیرالدوله و سپهسالار، دانش آموخته دارالفنون و از دانشجویان اولیه ایرانی تحصیل کرده در خارج از کشور، کاردار ایران در بمبئی، وزیر مختار ایران در استانبول، عضو دارالشورای کبری، وزیر خارجه و صدر اعظم ناصر الدین شاه بوده است. اگرچه اقدامات اولیه مشیرالدوله در عرصه داخلی مقبول طبع مردم و در راستای سیاست‌های امیرکبیر قلمداد می‌شد اما اقدامات او در عرصه سیاست خارجی انتقادات فراوانی به همراه داشته است. تن دادن به خواسته‌های انگلستان در تعیین حدود سیستان و جدا شدن بخش‌هایی از سیستان از ایران به خواست انگلستان[۲]، اعطای امتیاز استخراج کلیه معادن ایران به “بارون ژولیوس دو رویتر، مشهور به امتیاز رویتر که اعتراض شدید نیروهای داخلی و در عین حال دولت روسیه را به همراه داست[۳]، از جمله اقدامات بحث برانگیز دوران صدر اعظمی مشیرالدوله قلمداد می‌شود.

ساخت مدرسه عالی سپهسالار

آنچه که معلوم است سپهسالار بنای مدرس عالی و مسجد را از دارایی شخصی و عواید املاک موروثی پدری ساخته و موقوفاتی برای مصارف و مخارج دائمی و حفظ رقبات آن بر طبق وقف نامه تعیین کرده است. میرزا حسین خان سپهسالار این وقف نامه را در هفتم شوال ۱۲۹۷ ه‍.ق نوشت و در مجلسی با حضور روحانیون معروف زمان در خان خویش که بعد از مشروطیت به مجلس شورای ملی تبدیل گردید، صیغ وقف را جاری کرد.

ویژگی‌های معماری

موقعیت بنا

مسجد و مدرس عالی سپهسالار تقریباً در منطق مرکزی آن دوران شهر تهران ساخته شده و در زمان ساخت از موقعیت شهری مناسبی برخوردار بوده است. با توجه به محل کاخ گلستان، بازار دروازه شمیران، باغ و عمارت فخرالدوله، کوچ میرزا محمود وزیر، خیابان عین الدوله، کوچ نظامیه و سه راه امین حضور که همگی در اطراف این محل قرار دارند، به این نکته می‌توان پی برد.

اصول مهندسی

مسجد و مدرس عالی سپهسالار در استحکام و وسعت فضا و منظر عالی و ساخت دلگشا اولین و بزرگترین مسجد و مدرسه عالی پایتخت به شمار می‌رود که بر اساس اصول مهندسی و معماری بنا شده و از هر نظر تابع الگوهای معماری سنتی ایرانی است. مهندس و طراح آن اولین مهندس و معمار تحصیلکرد ایرانی به نام میرزا مهدی خان شقاقی(۱۲۹۹۱۲۲۳ه. ش؛ تهران) ملقب به ممتحن الدوله است که پس از اتمام تحصیلات خود از فرانسه به ایران بازگشته است. مرحوم سپهسالار در نقشه‌کشی و طرز معماری و وضع ساختمان این بنای بزرگ، شکل بنا و نقش ابنی شرقی اسلامی را در نظر داشته و به عقید برخی از کارشناسان این بنا از نزدیک‌ترین تلفیق‌ها میان معماری مساجد استانبول است.

مسجد سپهسالار

ساخت هست اصلی بنا نزدیک به پنج سال به طول انجامیده و در مدت شش سال، ساخت بنا اتمام یافته که البته خود سپهسالار، دو سال بعد از شروع احداث بنا درگذشت و پس از مرگ وی تکمیل مجموعه توسط برادرش یحیی خان مشیرالدوله صورت گرفته است. در استحکام این بنا، ذکر همین مطلب بس که محوط بنا بدواً به عمق ۱۷ متر حفر شده و شفته ریزی محکمی صورت گرفته است. معماری این بنا که شاید بتوان به جرأت آنرا آخرین شاهکار معماری ایرانی دانست دارای الگوی چهارایوانی است.

ویژگی‌های بنا

بنای مسجد و مدرس عالی در مجموع دارای ۸ منار بلند می‌باشد که بلندترین آن ۳۷ متر و کوتاه‌ترین آن ۲۵ متر ارتفاع دارد. امتداد نیم استوانه‌ای آنها تا کف حیاط می‌رسد و ابتکاری منحصربه فرد را به نمایش درمی‌آورد. تمامی مناره‌ها از آجر ساخته شده و پوششی با کاشی کاری بسیار زیبا دارند.

ورودی‌های بنا

طبق نقش بنا، بنا شش ورودی دارد.

ورودی‌های بخش شمالی(که شامل سه ورودی بوده) به علت احداث کتابخان مجلس، توسط مهندس سیحون در سال ۱۳۴۲ه‍.ش مسدود و ارتباط این قسمت از بنا با عمارت(باغ) بهارستان قطع شده است.
ورودی جنوبی که هنگام ساخت بنا، در کوچه‌ای شش متری قرار داشته، سردری ساده دارد که به حیاط دارالشفاء گشوده می‌شود که اکنون این فضا به محلی برای پاسخگویی به سئوالات شرعی و دریافت وجوهات شرعیه تبدیل شده است. زمانی در وسط این حیاط حوضچه وجود داشته است.
ورودی غربی مسجد و مدرس عالی که درب اصلی بنا محسوب می‌شود دارای جلوخان و سردر عظیم و درب دو لَتی آهنی با شکوه بزرگی است که در حاشی خیابان بهارستان(شهید مصطفی خمینی) واقع شده است. این فضا مسئولیت جذب و تقسیم و راهنمایی به فضای اصلی مسجد را بر عهده دارد و ورود و خروج مدرسه عالی نیز از همین فضا صورت می‌گرفته است. ورودی غربی جلوخان متناسب، دید مستقیم به داخل صحن(حیاط مرکزی) ندارد و به واسط دالان متحدالشکل به داخل صحن مدرس عالی راه می‌یابد.
مجموعه بنای مدرس عالی در قسمت شرقی نیز دری به خارج دارد که از در اصلی سمت غربی کوچکتر است و به در زنانه معروف بوده است. ورودی شرقی دارای جلوخان هشتی خوش ترکیب و دالانی(راهرو) طولانی است که به گوشه شمال شرقی صحن مدرسه عالی باز می‌شود. طاقی هفت کاسه در هشتی ورودی شرقی واقع شده و کاس وسط هفت کاسه دیگر در خود جای داده است که از شاهکارهای میرزا جعفرخان معمار باشی است.

صحن یا حیاط مرکزی بنا

صحن یا حیاط مرکزی بنا، به شکل مربع و با چهار ایوان می‌باشد (ایوان شمالی، ایوان جنوبی، ایوان غربی و ایوان شرقی) که ایده آل مسجدسازی ایرانی است. طول ضلع حیاط ۶۲×۶۳ متر و ارتفاع ایوانها حدوداً ۱۸ متر می‌باشد. صحن یا حیاط مرکزی مدرسه عالی دارای چهار باغچ مشجر و چهار پیاده گرد موسع و حوض مدور بزرگی با فواره‌ای در مرکز آن، می‌باشد که آب جاری قنات مهران، اختصاصی مدرسه عالی و عمارت بهارستان (که منزل خود سپهسالار بوده و بعد از مرگش و پس از مشروطیت محل مجلس شورای ملی گردید) در آن روان بوده و طراوت و صفای صحن دلگشای مدرسه عالی را چندین برابر می‌نماید. در قسمت فوق ایوان شمالی دو گلدسته و مأذنه برپا شده که در وسط آن ساعت بزرگ و منحصر به فردی که در سال ۱۸۸۰ میلادی با سه ناقوس در فرانسه ساخته شده نصب گردیده است. این ساعت که درون اتاقکی به ارتفاع ۵ متر، طول ۵/۲ متر و عرض ۵/۱ متر تعبیه شده دارای دو صفحه است که یکی به طرف صحن مدرسه عالی و دیگری به جانب عمارت بهارستان مواجه شده. بدنه اتاقک ساعت، کاشی کاری شده و تزئینات چوب، روی اتاقک مذکور نقش بسته است. استفاده از ساعت به جای مؤذنه، نمونه‌های بسیار دارد، لیکن در این بنا مکمل مجموعه حرکت‌های عمودی است و کاربرد آن بسیار به جا است.

حیاط کناری

بنای مدرسه عالی دارای یک حیاط کناری نیز می‌باشد. این حیاط جزء فضاهای تقسیم شده‌ای هست که در قسمت شمال شرقی بنا واقع شده است و با حیاط مرکزی ترکیبی متناسب دارد و محل سکونت نایب التولیه می‌باشد. این بخش در قسمت شرقی دارای شاه نشینی و تعدادی اتاق در قسمت غربی است و در شمال آن تعدادی اتاق کوچک برای سرویس بهداشتی و آبدارخانه وجود دارد. این قسمت‌ها از الگوی یک بنای مسکونی حیاط مرکزی تبعیت کرده است.

شبستان تابستانی

شبستان تابستانی (گنبدخانه) بزرگترین و عجیب‌ترین فضای مسجد است. عرض دهان گنبد آن ۱۵ متر و ارتفاع آن ۳۴ متر است و در مجموع مساحتی نزدیک به ۱۶۰۰ متر مربع را اشغال نموده است. فضای شبستان تابستانی، پشت ایوان بزرگی است (ایوان جنوبی) که فاقد دیوار و در ورودی بوده و به لحاظ ارتفاع زیاد آن، تهویه خوبی در تابستانها به جهت حرکت هوا ایجاد می‌شود. این محل از نظر فضا سازی یکی از کارهای نمونه در زمان خود می‌باشد؛ زیرا گنبد بر چهار پایه استوار است؛ در نتیجه دید بسیار زیادی به شبستان تابستانی می‌دهد. چهار مناره بلندتر بنا در این ایوان و مجاور گنبد شبستان تابستانی قرار دارد. گنبدخانه مسجد و مدرسه عالی سپهسالار تحولی در معماری مسجد به شمار می‌رود. چلیپای بزرگی به ابعاد ۴۵متر در ۴۵متر، گنبد اصلی را با دهانه ۱۵متر در مرکز قرار داده است. در قسمت جنوبی، بیننده فضایی بزرگ را بدون هر ستونی تصور می‌کند. سبکی این فضا را حتی جرزهای عظیمی که گنبد روی آن قرار گرفته مخدوش نمی‌سازد. چهار گنبد کاربندی با قاعده مستطیلی، بال‌های چلیپا را پوشش داده‌اند. در نمای بیرونی نیز این چهار گنبد سلسله مراتبی در حرکت به سمت گنبد اصلی با ارتفاع ۲۵متر به وجود می‌آورد. همچنین، چهار منار بلند با پایه‌هایی که ۲متر آن سنگ است به طرز ظریف و دلپسندی حجاری و جهت استحکام بیشتر بنا در بند‌های آنها سرب ریزی شده است و بدن مناره‌ها با کاشی منقوش گردیده است. در مورد این گنبد خانه به جرأت می‌توان گفت که تکامل فضایی الگوی قدیمی مسجد و مدارس عالی معماری ایران بعد از اسلام محسوب می‌شود. در این گنبدخانه، فضا به حداکثر گشادگی و سیلان خود در الگوی گنبدخانه‌ها می‌رسد و گنبد کیفیت معلق و بی‌وزنی را به دست می‌آورد و از این نظر سبک‌ترین و ظریف‌ترین گنبدخانه‌ایست که ساخته شده است. در مجموع، گنبدخانه مسجد و مدرس عالی سپهسالار به عنوان یکی از نمونه‌های معماری قاجاری از مصادیق برجسته و نهایی آن از نظر خلاقیت و نوآوری فضایی و تکامل الگوهای قدیمی معماری ایران، شاخص است و به حق مرحل تکامل معماری قدیم محسوب می‌گردد. این گنبد یک پوشش بوده و قوس آن از نوع خفته با خیز کم می‌باشد.

شبستان زمستانی

شبستان زمستانی نیز پشت ایوان شرقی واقع شده است که دارای ۴۴ ستون سنگی یکپارچه است و بین هر چهار ستون یک سقف گنبدی شکل است که از داخل دارای گچ بری است و در هر سقف یکی از صفات و سمات خداوند حک شده است. در این شبستان محراب عریض با نمای سنگ مرمرین ساخته شده و بالای آن مقرنس و گچ بری شده است. مقرنس‌ها وگچ بری‌های این شبستان که به صورت اسلیمی و کتیبه‌های خطاطی شده است و هم آنها در سال ۱۳۵۰ ه‍.ش توسط استاد حسین لرزاده ساخته شده بسیار زیبا و چشم نواز است. قبل از آن، طاق این شبستان نمائی آجری داشته است. شبستان زمستانی دارای چهار ورودی است یک ورودی از صحن اصلی که برای آقایان بوده و سه ورودی دیگر از قسمت شمالی شبستان و از درون دالان(راهرو) شرقی که یکی از آنها مختص خانمها می‌باشد.

بخش جنوب شرقی مسجد

بخش جنوب شرقی مسجد، پشت به شبستان زمستانی نیز زمانی گرمابه و سرویس‌های بهداشتی مدرس عالی را در خود جای داده بوده است.

دالان ها

دالان ها(راهروها) فضای ورودی را به حیاط مرکزی و سایر قسمت‌ها متصل می‌کنند.در این دالان‌ها کاسه گنبدهای کوچک و زیبایی واقع است که با تزئینات آجری ساده از طرفین ایوان غربی به فضای صحن اتصال می‌یابد و وقتی از در شرقی وارد می‌شویم به سمت مغرب، دهلیزی به حیاط اصلی باز می‌شود. داخل بنا در جلوی درب شرقی، محوطه نسبتاً کوچکی شبیه به چهارسوق وجود دارد که در سقف آن یکی از شاهکارهای معماری به نام تاق هفت کاسه یا تاق معلّق قرار دارد.

حجره‌ها

در اطراف صحن حجره‌هایی، دور تا دور بنا را در بر گرفته‌اند. این حجره‌ها در دو طبقه واقع شده‌اند و در مجموع ۶۰ عدد می‌باشند که نسبت به حجره‌های مدارس عالی دیگر بزرگتر و روشن‌تر هستند. در سردر هر یک از حجره‌ها طرحی بدیع و مجزا از یکدیگر مقرنس کاری‌های زیبا تزئین یافته است.

مَدرَس‌ها

مَدرَس‌ها که محل تشکیل درس دانش طلب‌ها محسوب می‌شده‌اند. که دو عدد آن در دو طرف شبستان تابستانی قرار داشته و متصل به آن می‌باشند. مدرس دیگری نیز وجود دارد که از دو مدرس دیگر بزرگتر بوده و در پشت ایوان شمالی قرار دارد. دنبال ایوان شمالی که گلخان زمستانی مدرس عالی بوده از سال ۱۳۱۰ ه‍.ش به تالار سخنرانی، تدریس، وعظ و تبلیغ تبدیل شده است و حالا این تالار، محل دارالقرآن و بسیج مجموعه است.

تالار چهل شیر

یکی دیگر از بخشهای بنا که در دوره‌ای متأخرتر(حدود ۵۰ سال بعد تر) و در کنج شمال غربی بنا ساخته شده، تالار ستون داری به نام چهل شیر می‌باشد که در مرکز آن و در میان ۸ ستون سنگی، حوض سنگی نسبتاً بزرگی وجود دارد که محل وضوخانه بوده است. دور این مخزن، چهل شیر فلزی وجود داشته که بواسط بودن همین تعداد شیر به چهل شیر معروف گشته است. آب این مخزن از آب قنات تأمین می‌شده است و به روایتی آب انبار مسجد محسوب می‌شده و آب آن به مصرف آشامیدن می‌رسیده است.

کتابخانه

ساختمان کتابخانه نیز در قسمت شمال شرقی مجموعه قرار گرفته است و در نقش اصلی بوده ولی در ابتدا ساخته نشده و بعد از مدتی(۱۳۱۳ ه. ش) توسط «ماکسیم سیرو» معمار فرانسوی، به صورتی هماهنگ با بنای اصلی به مجموعه اضافه گردیده است.

کتیبه

دور تا دور بنا در بالای حجره‌های طبقه همکف، کتیب مسجد و مدرسه عالی که متن وقف نام مختصر آن محسوب می‌شود همچون دانه‌های تسبیح قرا