توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مضاربه کودک ممیز ۱۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مضاربه کودک ممیز ۱۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مضاربه کودک ممیز ۱۷ اسلاید در PowerPoint :

مضاربه کودک

مضاربه از اصطلاحات علم فقه است، که عبارت است‌ از این‌که شخصی پولی را به‌عنوان تجارت به دیگری می‌دهد تا با آن تجارت کند و سود حاصله به نحو معیّن بین آنان تقسیم شود. شرط است دو طرف عقد مضاربه بالغ، عاقل، رشید و جایز التصرف در مال خویش باشند، بدان‌جهت مضاربه کودک و مجنون صحیح نیست.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لغوی
۲ – معنای اصطلاحی
۳ – وجه تسمیه
۴ – دیدگاه علما
۵ – دیدگاه حقوق مدنی
۶ – پانویس
۷ – منبع

۱ – معنای لغوی

مضاربه مصدر باب مفاعله واژه‌ای عربی است و معادل فارسی ندارد، این کلمه مشتق از «ضرب» به معنی سیر نمودن در زمین می‌باشد.

[۱] ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم، غریب الحدیث، ج۱، ص۳۲.

[۲] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱، ص۵۴۴.

[۳] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ج۲، ص۳۴۲.

[۴] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۱۲.

به معامله مزبور (مضاربه) قراض و مقارضه نیز گفته می‌شود این واژه از «قرض» گرفته شده و از نظر مفهوم همان معنای مضاربه را دارد، هرچند دو لفظ مختلف می‌باشند، چه این‌که قرض به معنی بریدن و قطع کردن آمده و وجه تسمیه معامله مزبور به «قراض» از آن نظر است که مالک قطعه‌ای از مال خود را می‌برد و به عامل می‌دهد که با آن معامله کند به هر صورت در مضاربه مالک مقداری از مال خود را در اختیار دیگری (عامل) قرار می‌دهد تا با آن تجارت کند و سود حاصل از تجارت بین طرفین تقسیم شود.

[۵] ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم، غریب الحدیث، ج۳، ص۶۷۰.

[۶] ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱، ص۵۴۴.

[۷] فیروزآبادی، محمد بن یعقوب، القاموس المحیط، ج۲، ص۳۴۲.

[۸] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۳، ص۴۸۸.

۲ – معنای اصطلاحی

مقصود از مضاربه در اصطلاح فقها نیز همان معنای لغوی است در عبارات برخی از فقها چنین آمده است: «مضاربه عبارت است از این‌که شخصی پولی را به‌عنوان تجارت به دیگری می‌دهد تا با آن تجارت کند و سود حاصله به نحو معیّن بین آنان تقسیم شود».

[۹] شهید اول، محمد بن جمال‌الدین، اللمعه الدمشقیه، ص۸۹.

[۱۰] شهید ثانی، زین‌الدین بن علی، الروضه البهیه، ج۴، ص۲۱۱.

[۱۱] حکیم، سدمحسن، مستمسک العروه الوثقی، ج۱۲، ص۲۳۷.

[۱۲] خوئی، سیدابوالقاسم، موسوعه الامام خویی، ج۳۱، ص۴.

[۱۳] طباطبایی یزدی، سیدمحمدکاظم، العروه الوثقی مع تعلیقات عده من الفقهاء، ج۵، ص۱۴۵-۱۴۶.

[۱۴] بحرانی، یوسف، الحدائق الناضره، ج۲۱، ص۱۹۹.

۳ – وجه تسمیه

از آن‌جا که شخص مسافر به‌ویژه در زمان‌های گذشته می‌بایست پا را بر زمین زند و طی طریق کند، این پا