توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عابد قریش ۶۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عابد قریش ۶۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل عابد قریش ۶۳ اسلاید در PowerPoint :

محمد بن ابی بکر

برای دیگر کاربردها، محمد بن ابی بکر (ابهام‌زدایی) را ببینید.

محمد بن ابی‌ بکر (۱۰-۳۸ق) ملقب به پاورپوینت کامل عابد قریش ۶۳ اسلاید در PowerPoint، فرزند خلیفه اول و اسماء بنت عمیس و از یاران و شیعیان خاص امام علی (علیه‌السلام) بود. پس از وفات ابوبکر و ازدواج امام علی (علیه‌السلام) با اسماء، وی به همراه مادرش در خانه آن حضرت پرورش یافت و بسیار مورد علاقه ایشان بود. او از فرماندهان سپاه امام علی (علیه‌السلام) در جنگ جمل و صفین بود. محمد از طرف آن حضرت به فرمانداری مصر منصوب شد. او تا آخر عمر جزء وفاداران آن حضرت بوده و در نهایت در جریان حمله لشکریان شام به مصر و جنگ نابرابر با سپاه محمد، به شهادت رسید.

فهرست مندرجات

۱ – ولادت
۲ – تحت تربیت امام علی
۳ – فضایل و عقاید
۴ – فعالیت‌های سیاسی
۴.۱ – مخالفت با حکومت عثمان
۴.۲ – شرکت در محاصره عثمان
۴.۳ – نظریه حق درباره قتل عثمان
۵ – محمد و ناکثین جمل
۶ – حکومت بر مصر
۷ – حضور در جنگ صفین
۸ – شهادت
۸.۱ – نحوه شهادت
۸.۲ – تاریخ شهادت
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

۱ – ولادت

محمد بن ابوبکر (عبدالله) از قبیله بنی تمیم قریش، ملقب به «پاورپوینت کامل عابد قریش ۶۳ اسلاید در PowerPoint»

[۱] ابن‌ قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، المعارف، ص۱۷۵، تحقیق دکتر ثروت عکاشه، قاهره، دارالمعارف.

[۲] زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۶، ص۲۲۰، دارالعلم للملایین، ۱۹۸۶م.

در بیست و پنجم ذی القعده سال دهم هجرت در مسیر کاروان حجه الوداع پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از مدینه به مکه در مکانی به نام «بیداء»

[۳] ابن‌ اثیر، علی بن ابی‌الکرم، اسد الغابه فی معرفه الصحابه، ج۴، ص۳۲۶، قاهره، انتشارات المکتبه الاسلامیه.

چشم به جهان گشود. حضرتش چندی قبل از تولد، نوید ولادتش را به عایشه داده بود

[۴] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال فی علم الرجال، ج۲، ص۵۸، نجف، مطبعه المرتضویه، ۱۳۵۲ق.

[۵] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار الجامعه لدرر اخبار الائمه الاطهار، ج۳۳، ص۵۶۳، تصحیح محمدباقر محمودی، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

و پس از تولد، بر وی نام نهاد. (در عهد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) رسم بر این بود که اصحاب در هفتمین روز تولد فرزندان‌شان او را نزد آن حضرت می‌بردند و ایشان بر آن‌ها اسم می‌گذاشت.)

[۶] ابن شبه، عمر بن شبه، تاریخ مدینه المنوره، ج۴، ص۱۳۰۳، تحقیق فهیم محمد شلتوت، قم، انتشارات دارالفکر، قم، ۱۴۱۰ق.

۲ – تحت تربیت امام علی

پدر محمد ابوبکر، صحابه پیامبر و نخستین خلیفه، هنگامی درگذشت که محمد دو سال و چند ماه بیشتر نداشت. مادرش اسماء بنت عمیس از زنان بزرگ صدر اسلام است. وی ابتدا همسر جعفر بن ابی‌طالب و پس از شهادت جعفر، با ابوبکر ازدواج کرد. اسماء پس از مرگ ابوبکر به ازدواج حضرت علی (علیه‌السّلام) درآمد.

[۷] ابن ‌سعد بغدادی، محمد بن سعد، طبقات الکبری، ج۸، ص۲۲۲، بیروت، دارالکتب، ۱۹۹۰م.

[۸] زبیری، عبدالله بن مصعب، نسب قریش، ص۲۷۷، تحقیق ا. لیفی برونسال، قاهره دارالمعارف للطباعه و النشر، ۱۹۵۳م.

بدین‌سبب محمد بن ابی‌بکر در خانه حضرت علی (علیه‌السّلام) رشد و پرورش یافت. فقه و معارف و اندیشه‌هایش برگرفته از تعالیم ناب امام علی (علیه‌السّلام) بود و برای هیچ کس _از جمله ابوبکر_ فضیلت علی (علیه‌السّلام) را قائل نبود. بلکه در هنگام بیعت با آن بزرگوار عرض کرد: «گواهی می‌دهم که تو امامی هستی که اطاعت تو واجب است».
حضرت علی (علیه‌السّلام) نیز او را دوست می‌داشت و وی را «فرزند خود از صلب ابی‌بکر» شمرد. در نهج البلاغه به نقل از آن حضرت آمده است: «او (محمد) دوست من بود و چون فرزندم او را پرورش داده بودم».

[۹] سید رضی، نهج البلاغه، خطبه ۶۷، ترجمه محمد دشتی، قم، انتشارات مشهور، ۱۳۸۰ش.

۳ – فضایل و عقاید

بیشتر منابع تاریخ صدر اسلام به صداقت، دیانت و نجابت محمد بن ابی‌بکر اعتراف دارند. او یکی از پنج نفر خواص حضرت علی (علیه‌السّلام) بود. (چهار نفر دیگر عبارت بودند از: هاشم بن عتبه، جعده بن هبیره مخزومی، محمد بن ابی‌حذیفه و ابن ابی‌العاص)

[۱۰] طوسی، محمد بن حسن، رجال الکشی، ص۶۳، تصحیح حسن المصطفی.

[۱۱] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۴، ص۳۴۹.

احادیثی در منزلت محمد بن ابی‌بکر از ائمه اطهار (علیهم‌السّلام) نقل شده است؛ از جمله:
«عمار یاسر و محمد بن ابی‌بکر هرگز به گناه کردن و عصیان در پیشگاه پروردگار راضی نمی‌شدند».
«محمد بن ابی‌بکر در مقابل بیزاری جستن از پدرش ابوبکر با امام علی (علیه‌السّلام) بیعت کرد» «(محمد) اگرچه از اهل بیت (علیهم‌السّلام) نبود، ولی به مانند آن‌ها نجیب بود و میان خانواده خویش از همه پاک‌تر و نجیب‌تر بود» (به نقل از امام محمدباقر و امام صادق (علیهماالسلام)).

[۱۲] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲، ص۵۷.

[۱۳] طوسی، محمد بن حسن، رجال الکشی، ص۶۴.

[۱۴] مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۳۳، ص۵۸۵.

[۱۵] شوشتری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۹، ص۱۹.

محمد انسانی با ایمان و وظیفه‌شناس بود که حضرت علی (علیه‌السّلام) پس از شهادت او در مصر فرمود: «خدا محمد را بیامرزد که هرچه توانست کوشید و تکلیف خویش را انجام داد».

[۱۶] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۴، ص۸۳، قاهره، مطبعه الدستقامه ۱۳۵۸ق.

محمد بن ابی‌بکر خیرخواه مردم بود که تنها بر خدا توکل می‌کرد. او شخصی انتقادپذیر بود و به مردم سفارش می‌کرد چنان‌چه عملی خلاف از وی سر زند به وی تذکر دهند.

[۱۷] ثقفی کوفی، ابراهیم بن محمد، الغارات، ج۱، ص۲۲۶، تحقیق جلال الدین حسینی ارموی، تهران، انجمن آثار ملی ۱۳۸۳ش.

[۱۸] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۶۶.

او درباره خلفای سه‌گانه معتقد بود که حق امام علی (علیه‌السّلام) را در احراز حکومت زیرپا گذاشته‌اند و درباره خصوص عثمان معتقد بود وی از احکام خدا و سنت پیامبر اکرم عدول کرده است.

[۱۹] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۹۲.

[۲۰] مسعودی، علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج۲، ص۱۵، ترجمه ابوالقاسم پاینده، تهران، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، ۱۳۴۷ش.

۴ – فعالیت‌های سیاسی

آغاز حضور محمد بن ابی‌بکر در صحنه فعالیت‌های سیاسی و نظامی در عهد خلافت عثمان بود، اما برخی نویسندگان غربی از جمله مادلونگ،

[۲۱] ویلفرد مادلونگ، جانشینی حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ص۱۰۱، ترجمه احمد نهایی، بنیاد پژوهش‌های آستان قدس رضوی، ۱۳۷۷ش.

محمد بن ابی‌بکر را از توطئه‌گران علیه قتل عمر، خلیفه دوم آورده‌اند که این سخن به اندک توجهی مردود است: زیرا وی در دوره عمر، نوجوانی سیزده ساله بیش نبود و منابع نخستین صدر اسلام چنین مطلبی را ندارند و احتمال چنین تصرفی در تاریخ با توجه به عداوت ایشان نسبت به حضرت علی و تابعان حضرتش که محمد هم از جمل آنان است، بسیار می‌باشد. خصوصا که خود مادلونگ این قتل را به حضرت علی (علیه‌السّلام) هم نسبت داده است.
محمد بن ابی‌بکر پس از طی دوره نوجوانی و رسیدن به سن بلوغ، به عنوان رزمنده در جنگ‌های دوره عثمان علیه غیر مسلمانان شرکت می‌کرد و یکی از مخالفت‌های او با عثمان در جنگ «صواری»

[۲۲] ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی، النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره، ج۱، ص۸۱.

[۲۳] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۱۸، ترجمه عباس خلیلی، تهران، مؤسسه مطبوعاتی علمی.

بود که عثمان، عبدالله بن سعد بن ابی‌سرح را به فرماندهی دریایی مسلمانان منصوب کرد در حالی که وی به حکم قرآن کافر بود.

[۲۴] انعام/سوره۶، آیه۹۳.

و پیامبر اکرم خون او را مباح شمرد.

۴.۱ – مخالفت با حکومت عثمان

محمد بن ابی‌بکر به دلایل روشنی مخالف حکومت عثمان بود:
۱. عمل نکردن به کتاب خدا.

[۲۵] ابن‌ قتیبه دینوری، عبدالله بن مسلم، الامامه و السیاسه، ج۱، ص۴۴، تحقیق طه محمد الزینی، بیروت، دارالمعرفه للطباعه و النشر.

[۲۶] ابن شبه، عمر بن شبه، تاریخ مدینه المنوره، ج۴، ص۲۸۸.

۲. عمل نکردن به حق

[۲۷] ثقفی کوفی، ابراهیم بن محمد، الغارات، ج۱، ص۲۸۴.

و رعایت نکردن عدالت در میان صحابه؛ زیرا عثمان بسیاری از اقوام خویش چون مروان بن حکم را بر مسند امور مهم قرار داده و صحابه بزرگ پیامبر را به کار نگرفته بود.
۳. کنار نهادن سنن پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و بی‌تفاوتی نسبت به امرایی که در نقاط مختلف قلمرو اسلامی به دلخواه خود عمل می‌کردند.

[۲۸] طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۳، ص۴۰۵.

۴. تاکید مورخان مختلف، چه از اهل سنت و چه شیعه، بر این نکته که محمد بن ابی‌بکر، عثمان را نکشت، بلکه در اثر سخنانی که بین آن‌ها رد و بدل شد محمد شرمگین شده از خانه عثمان بیرون رفت.

[۲۹] ابن شبه، عمر بن شبه، تاریخ مدینه المنوره، ج۴، ص۱۲۹۸.

[۳۰] ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب، ج۳، ص۱۳۶۷.

[۳۱] ابن‌ اثیر، علی بن ابی‌الکرم، اسد الغابه، ج۴، ص۳۲۶.

[۳۲] ابن اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۱۷۸.

[۳۳] ابن خلدون، عبدالرحمان بن محمد، تاریخ ابن خلدون، ج۲، ص۱۵۰.

۴.۲ – شرکت در محاصره عثمان

محمد در مدت چهل روز محاصره عثمان _که از هفتم ذی القعده تا هجدهم ذی الحجه سی و پنجم هجری به طول انجامید_

[۳۴] یعقوبی، احمد بن ابی‌یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج۲، ص۱۷۶، بیروت، داربیروت للطباعه، ۱۳۷۹ق.

از نزدیک امور را زیرنظر داشت و بر عقیده خود مبنی بر مخالفت با عثمان اصرار می‌ورزید. حتی خواهرش عایشه که به قصد حج از مدینه خارج می‌شد، از محمد خواست که او را در سفر مکه همراهی کند، ولی وی از این کار سر باز زد. هم‌چنین او به درخواست (خاله‌اش) لیلی بنت عمیس مبنی بر همراهی نکردن با محاصره‌کنندگان نیز پاسخ رد داد.

[۳۵] طبری، محمد بن جریر، تاریخ ا