توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تذکره الاولیاء عطار ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تذکره الاولیاء عطار ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تذکره الاولیاء عطار ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

تذکره الاولیاء

برای دیگر کاربردها، تذکره الاولیاء (ابهام‌زدایی) را ببینید.

تَذکره الاولیاء، کتابی عرفانی در شرح احوال بزرگان اولیا و مشایخ صوفیه به فارسی، است.

فهرست مندرجات

۱ – مؤلف
۲ – محتوای کتاب
۳ – ملحقات
۴ – نقل سخنان مشایخ در این کتاب
۵ – نحوه گزینش و تألیف مطالب
۶ – شیوه نگارش
۷ – منابع مورد استفاده
۷.۱ – شرح القلب، کشف الاسرار و معرفه النّفس
۷.۲ – آثار صوفیان
۷.۳ – مناقب الابرار
۷.۴ – صفه الصفوه
۸ – ترجمه به زبان‌های دیگر
۹ – چاپ و نشر
۱۰ – تصحیح انتقادی
۱۱ – نخستین تصحیح برپایه نسخه‌های قدیم
۱۲ – فهرست منابع
۱۳ – پانویس
۱۴ – منبع

۱ – مؤلف

این کتاب نوشته فریدالدین عطّارِ نیشابوری می‌باشد.

۲ – محتوای کتاب

این کتاب مشتمل است بر مقدمه و ۷۲ باب که هریک به زندگی، حالات، اندیشه‌ها و سخنان یکی از عارفان اختصاص دارد؛ نخستین باب به حالات و سخنان امام جعفر صادق علیه‌السلام و آخرین باب به حسین بن منصور پارسی معروف به حلاّج (متوفی ۳۰۹).

۳ – ملحقات

دست نویس‌های معتبر تذکره الاولیاء تا قرن دهم، شامل همین مطالب است، اما پس از قرن دهم فصل‌های دیگری با عنوان «ذکر متأخران از مشایخ کبار» بر این کتاب افزوده شده که حالات و سخنان ۲۵ تن از عارفان قرن‌های چهارم و پنجم را دربر دارد. بیشتر این پیوست از مآخذی برداشته شده که احتمالاً در دسترس مؤلف تذکره الاولیاء نیز بوده و مطالب آن به شیوه تذکره الاولیاء تألیف شده است، ازینرو بسیاری از پژوهشگران معاصر، از جمله نیکلسون، آن را جزو اصل کتاب پنداشته اند. این ملحقات در هیچ‌یک از نسخه‌های کهن کتاب نیست، و فهرستی هم که عطّار در آغاز کتاب آورده، شامل همان ۷۲ نام است. در بعضی از نسخه‌های تذکره الاولیاء که تا پایان قرن دهم تحریر شده، از جمله نسخه مورخ ۹۸۵ در کتابخانه (شماره ۱) مجلس شورای اسلامی به دنبال ۷۲ باب کتاب، رساله هفت وادی منسوب به عطّار افزوده شده است. بنا بر مجموعِ دلایل و قراین، تذکره الاولیاء تا اواخر قرن دهم شامل همان ۷۲ باب بوده است.

[۱] مقدمه، ص بیست وپنج ـ بیست وهشت، محمد بن ابراهیم عطّار، کتاب تذکره الاولیاء، چاپ محمد استعلامی، تهران ۱۳۶۰ش.

۴ – نقل سخنان مشایخ در این کتاب

عطّار در مقدمه کتاب

[۲] مقدمه، ص ۵، محمد بن ابراهیم عطّار، کتاب تذکره الاولیاء، چاپ محمد استعلامی، تهران ۱۳۶۰ش.

می گوید که پس از قرآن و اخبار رسول صلی‌اللّه‌علیه‌وآله‌وسلم هیچ سخنی برتر از سخنان مشایخ طریقت نیست، و او با این اعتقاد و بنا به درخواست دوستان به مطالعه احوال و سخنان آنان پرداخته و این کتاب را تألیف کرده است. وی در نقل سخنان مشایخ، به شرح آن سخنان نمی‌پردازد مگر برای رفع شبهه .

[۳] مقدمه، ص ۵، محمد بن ابراهیم عطّار، کتاب تذکره الاولیاء، چاپ محمد استعلامی، تهران ۱۳۶۰ش.

او توجه دارد که اولیا روش و دیدِ یکسان ندارند، اما چون آنان را در راه حق می‌داند، هریک را در جای خود می‌ستاید. به همین دلیل، امام ششم شیعیان ، حضرت صادق علیه‌السلام، را در کنار چهار امام اهل سنت می‌بینیم،

[۴] محمد بن ابراهیم عطّار، کتاب تذکره الاولیاء، ج۱، ص۱۲ـ ۱۸، چاپ محمد استعلامی، تهران ۱۳۶۰ش.

و از آن چهار تن، امام شافعی به صراحت زبان به ستایش اهل بیت رسول می‌گشاید و می‌گوید که اگر ستایش آل محمد خلاف سنّت است، بگذار که جن و انس مرا گمراه بدانند.

[۵] محمد بن ابراهیم عطّار، کتاب تذکره الاولیاء، ج۱، ص۱۳، چاپ محمد استعلامی، تهران ۱۳۶۰ش.

۵ – نحوه گزینش و تألیف مطالب

عطّار در مقدمه کتاب نحوه گزینش و تألیف مطالب را به روشنی بیان کرده است. بنا بر مقدمه، نقل‌ها و روایت‌های تذکره الاولیاء التقاطی از مطالب کتاب‌های دیگر است. مؤلف به اختصار و حذف اِسنادهای دراز توجه داشته و تا آن‌جا که می‌توانسته از افزودن توضیحات بر سخنان مشایخ پرهیز کرده است. بخشی از مطالب کتاب او، خاصه کلمات و سخنان مشایخ، از منابع عربی ترجمه شده است. مؤلف مطالبِ برگرفته از مآخذ مختلف را مطابق نام هر عارف دسته بندی کرده است.

۶ – شیوه نگارش

پس از مقدمه، هرباب تذکره الاولیاء با عباراتی مسجع اوصاف هریک از اولیا را بیان می‌کند. این سرآغازهای مسجع و کوتاه خالی از تکلف نیست، اما پس از آن‌ها نثر کتاب بسیار ساده و روشن و استوار می‌شود، به طوری که نمونه تکامل یافته نثر پارسی خراسان است. البته در مواردی که مطالب را عیناً از کتاب‌هایی چون ترجمه رساله قُشَیریّه آورده، از نثر آن ترجمه و منابع مشابه پیروی کرده است. وی در ترجمه سخنان مشایخ از زبان عربی نیز همان سادگی و روشنی را مراعات کرده است. در بعضی از دست نویس‌های تذکره الاولیاء ــ که چندان معتبر نیستند ــ کاربردهای خاص دستوری و شکلهای متفاوتی در صرف افعال مشاهده می‌کنیم که با زبان ادبی خراسان در قرن‌های پنجم تا هفتم همانند نیست

[۶] محمد بن ابراهیم عطّار، کتاب تذکره الاولیاء، ج۱، مقدمه قزوینی، صیط ـ کد، چاپ نیکلسون، لیدن ۱۹۰۵ـ۱۹۰۷.

و شاید از تغییرات کاتبان باشد.

[۷] محمدتقی بهار، سبک شناسی، ج۲، ص۲۰۵، تهران ۱۳۵۵ـ۱۳۵۶ ش.

بیشتر این کاربردهای خاص در نسخه معتبر مورخ ۶۹۲ کتابخانه پیرهدایی ترکیه ، و نسخه مورخ ۷۰۱ کتابخانه ملی تهران وجود ندارد.

[۸] مقدمه، ص بیست و پنج، محمد بن ابراهیم عطّار، کتاب تذکره الاولیاء، چاپ محمد استعلامی، تهران ۱۳۶۰ش.

۷ – منابع مورد استفاده

عطّار در سرگذشت هر عارف، تمام نقل‌ها و روایت‌هایی را که در باره زندگی او در منابع دسترس خود خوانده و به نظر او درست آمده آورده، اما بیش از آن‌که در صحت روایات دقت کند، به تأثیر تربیتی و ارشادی آن‌ها توجه دارد. با توجه به این‌که مؤلف به گفته خود از کودکی دوستدار اهل طریق بوده است،

[۹] مقدمه، ص ۸، محمد بن ابراهیم عطّار، کتاب تذکره الاولیاء، چاپ محمد استعلامی، تهران ۱۳۶۰ش.

می توان گفت که او همواره شرح حالات و سخنان عارفان بزرگ را می‌خوانده و مطالب بسیاری را از آن‌ها به خاطر می‌سپرده است، و در واقع مآخذ او محدود به چند کتاب مشخص نیست. مطالعه تذکره الاولیاء و مقایسه مطالب آن با منابع دیگر صوفیه نیز نشان می‌دهد که عطّار به مهم‌ترین آثار فارسی و عربیِ مقدّم بر تذکره الاولیاء دسترسی داشته و از آن‌ها مطالبی برگرفته است.

۷.۱ – شرح القلب، کشف الاسرار و معرفه النّفس

او در مقدمه تذکره الاولیاء

[۱۰] مقدمه، ص ۵، محمد بن ابراهیم عطّار، کتاب تذکره الاولیاء، چاپ محمد استعلامی، تهران ۱۳۶۰ش.

از کتاب‌های شرح القلب، کشف الاسرار و معرفه النّفس یا معرفه النّفس والرب نام می‌برد و می‌گوید که اگر کسی شرح بیش‌تر سخنان صوفیه را خواهد باید این سه کتاب را بخواند؛ اما از آن‌ها نسخه ا