توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل احقاف (سرزمین) ۸۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۸۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل احقاف (سرزمین) ۸۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل احقاف (سرزمین) ۸۱ اسلاید در PowerPoint :

سرزمین احقاف

برای دیگر کاربردها، احقاف (ابهام‌زدایی) را ببینید.

احقاف صحرایی است ناهموار با تپّه‌های شنی و به معنی شن‌زار است و سرزمین قوم عاد در جنوب عربستان را احقاف نامیده‌اند چرا که این سرزمین پوشیده از شن بود.

فهرست مندرجات

۱ – بررسی واژه
۲ – معنای احقاف
۳ – احقاف در قرآن
۴ – ارم محل سکونت عادها
۵ – نزول عذاب عادهای احقافی
۶ – احقاف در تاریخ و تورات
۶.۱ – گزارش تورات
۷ – احقاف در کاوشها
۸ – معانی دیگر احقاف
۹ – تمدنی برتر
۹.۱ – شیوه زندگی
۱۰ – موقعیت جغرافیایی
۱۰.۱ – قول مقبول
۱۱ – تأویلات احقاف
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع

۱ – بررسی واژه

واژه احقاف از ریشه «حقف» به‌معنای برآمدگی و انحنا است.

[۱] ترتیب‌العین، ص‌۱۹۰، «حقف».

[۲] غریب القرآن، ص‌۳۸۸.

که تپّه‌های منحنی شن،

[۳] معانی‌القرآن، ج‌۶، ص‌۴۵۲.

[۴] الصحاح، ج‌۴، ص‌۱۳۴۵‌-۱۳۴۶.

[۵] مجمع‌البیان، ج‌۹، ص‌۱۳۵.

خمیدگی پشت شتر و دیگر حیوانات

[۶] الفائق، ج‌۱، ص‌۲۶۱.

[۷] القاموس المحیط، ج‌۳، ص‌۱۲۹.

[۸] تنویرالحوالک، ص‌۳۲۹.

و خمیدگی هلال ماه،

[۹] مفردات، ج۱، ص۱۲۶.

[۱۰] لسان‌العرب، ج‌۹، ص‌۵۳.

از کاربردهای مشهور آن به‌شمار می‌رود. احقاف در نقش صیغه جمع، به مجموعه تپّه‌های شنی در بیابان‌های کویری اطلاق شده، برای دیگر گونه‌های برآمدگی زمین به‌کار نمی‌رود؛

[۱۱] جامع‌البیان، مج‌۱۵، ج‌۳۰، ص‌۲۲۳

[۱۲] جامع‌البیان، مج‌۱۵، ج‌۳۰، ص‌۲۲۳.

گرچه از برخی مفسّران نخستین، اطلاق آن بر کوه‌ها نیز گزارش شده است.

[۱۳] تفسیر قرطبی، ج‌۱۶، ص۲۰۳.

[۱۴] تفسیرابن کثیر، ج‌۴، ص‌۱۷۳.

۲ – معنای احقاف

واژه احقاف از ریشه «حقف» به‌معناى برآمدگى و انحنا است

[۱۵] ترتیب‌العین ص‌۱۹۰، «حقف».

که تپّه‌هاى منحنى شن،

[۱۶] معانى‌القرآن ج‌۶، ص‌۴۵۲.

خمیدگى پشت شتر و دیگر حیوانات

[۱۷] الفائق ج‌۱، ص‌۲۶۱.

و خمیدگى هلال ماه.از کاربردهاى مشهور آن به‌شمار مى‌رود. احقاف در نقش صیغه جمع، به مجموعه تپّه‌هاى شنى در بیابان‌هاى کویرى اطلاق شده، براى دیگر گونه‌هاى برآمدگى زمین به‌کار نمى‌رود.

[۱۸] جامع‌البیان ج‌۱۳،ص‌۳۲

۳ – احقاف در قرآن

قرآن فقط یک بار این واژه را در سوره احقاف

[۱۹] احقاف/سوره۴۶، آیه۲۱.

به‌صورت محلّ سکونت قوم عاد و پیامبرى هود(ع)به‌کار برده و سوره مذکور به همین مناسبت به این نام شهرت یافته است.
سرزمین این قوم، بنا به گزارش قرآن در جزیره‌ العرب یا منطقه‌اى نزدیک به آن قرار داشته است: «و‌لَقَد اَهلَکنا ما حَولَکُم مِنَ‌القُرى».

[۲۰] احقاف/سوره۴۶، آیه۲۷.

قرآن در دو آیه دیگر به صراحت از ماندن آثار محلّ سکونت عاد تا برهه‌اى از زمان «فَاَصبَحوا لا‌یُرى اِلاّ مَسـکِنُهُم»

[۲۱] احقاف/سوره۴۶، آیه۲۵.

و شناخته شدن آن مکان نزد عرب «وعادًا وثَمودَا وقَد تَبَیَّنَ لَکُم مِن مَسـکِنِهِم» .

[۲۲] عنکبوت/سوره۲۹، آیه۳۸.

یاد‌کرده است. از سوى دیگر، اشاره به ماجراى قوم عاد در سخنان مؤمن آل فرعون آشنایى مصریان با آنان و احتمالا نزدیکى منطقه‌شان به مصر را نشان‌مى‌دهد: «اِنّى اَخافُ عَلَیکُم مِثلَ یَومِ الاَحزاب • مِثلَ دَأبِ قَومِ نوح وعاد وثَمودَ‌…».

[۲۳] غافر/سوره۴۰، آیه۳۰-۳۱.

گرچه از نام احقاف برمى‌آید که سرزمین عادیان، منطقه‌اى بیابانى و خشک بوده است، در آیاتى دیگر از باغ‌ها و چشمه‌سارهاى محلّ سکونتشان یاد‌شده است

[۲۴] شعراء/سوره۲۶، آیه۱۳۴.

هم‌چنین وعده هود به نزول باران در‌صورت توبه و استغفار ایشان

[۲۵] هود/سوره۱۱، آیه۵۲.

و انتظار آنان براى نزول باران

[۲۶] احقاف/سوره۴۶، آیه۲۴.

نشان مى‌دهد که آنان در سرزمین خشک یا در حال گذراندن دوره‌اى از خشک‌سالى بوده‌اند. مطالعات زمین‌شناسی و باستان‌شناسی نشان مى‌دهد که بیابان‌هاى جزیره‌العرب در دوره‌هاى پیشین، از سرسبزى و اعتدال آب و هوایى برخوردار بوده و در دوره‌اى خاص در اثر تغییر وضعیّت جوّى، این منطقه به شکل بیابان درآمده که در اثر آن، مهاجرت‌هاى متعدّدى از این سرزمین رخ داده است.

[۲۷] المفصل، ج‌۱، ص‌۲۴۰‌ـ‌۲۴۶

در برخى روایات تفسیرى نیز به تغییر و تحوّل زیست محیطى محلّ سکونت عادیان در اثر خشم خداوند اشاره شده است.

[۲۸] فتح البارى ج‌۶، ص‌۲۶۷.

۴ – ارم محل سکونت عادها

شیوه و محلّ زندگى این قوم درآیات سوره فجر آمده است «اَلَم تَرَ کَیفَ فعلَ رَبُّکَ بِعاد • اِرَمَ ذاتِ العِماد • الَّتى لَم یُخلَق مِثلُها فِى البِلد»

[۲۹] فجر/سوره۸۹، آیه۸-۶.

از‌نظر بسیارى مفسّران بناهایى عظیم با ستون‌هاى بزرگ در شهر ارم که مرکز تجمع آنان بوده و همانند آن شهر در جهان پدید نیامده است، وجود دارد.

[۳۰] معجم البلدان ج‌۱، ص‌۱۵۵.

که البتّه تعبیر «ارم ذات العماد» در دیدگاهی دیگر از نظر مفسران، به قبیله ارم در نقش تیره‌اى ازعاد که در خیمه‌هاى ستون دار مى‌زیستند، تفسیر، و دلیلى بر کوچ نشینى آن‌ها دانسته شده و بى‌همتایى مورد اشاره در آیه مزبور، به قدرت بدنى و هیکل بزرگ و نیرومند آن‌ها و نه شهر و تمدّنشان ارتباط داده شده است.برخى مفسّرانِ نخستین،شهر دمشق یا اسکندریّه را همان ارم محلّ سکونت عاد شمرده‌اند.

[۳۱] جامع البیان ج‌۱۵، ص‌۲۲۲.

۵ – نزول عذاب عادهای احقافی

فعّالیّت‌هاى آتشفشانى که صاعقه وار به هر چه دست مى‌یافت، خاکستر و نابود مى‌ساخت.

[۳۲] فصلت/سوره۴۱، آیه۱۳.

۶ – احقاف در تاریخ و تورات

در تورات و تواریخ پیش از اسلام نیز به‌طور صریح از عاد و احقاف، یادی به‌میان نیامده است، جز آن‌که در آثار اقلیم نگاران یونانی از قوم Oadite در شمال غربی جزیره‌العرب یاد‌شده که احتمال تطبیق آن بر قوم عاد از سوی برخی پژوهش‌گران مطرح شده است.

[۳۳] المفصل، ج‌۱، ص۳۱۱.

[۳۴] دراسات تاریخیه، ج‌۱، ص‌۲۴۶‌-۲۴۹

گویا جرجی زیدان بر همین اساس، عادیان را از عرب‌های شمال شمرده؛

[۳۵] ‌ مؤلفات جرجی زیدان، ج‌۱۰، ص‌۱۳۱.

این در‌حالی است که احقاف از نظر عموم مفسّران اسلامی، در منطقه‌ای از یمن در جنوب عربستان قرار داشته است؛ البتّه برخی نیز احقاف را نام کوهی در شام

[۳۶] معجم‌البلدان، ج‌۱، ص‌۱۱۵

یا منطقه‌ای اطراف حسمی

[۳۷] تفسیر مجاهد، ص‌۶۰۳.

[۳۸] معجم ما استعجم، ج ۱، ص‌۱۱۰.

در شمال جزیره‌العرب دانسته‌اند که آبادانی و سرسبزی این منطقه با برخی گزارش‌های قرآن از محلّ سکونت عاد، شباهت دارد. وجود کوهی به نام «ارم» فرضیّه وقوع سرزمین احقاف در این منطقه را نزد برخی خاورشناسان تقویت کرده است.

[۳۹] المفصل، ج‌۱، ص‌۱۶۸.

در تورات نیز از منطقه‌ای به نام «حویله» یاد‌شده که آن واژه، از ریشه عبری «حول» به‌معنای شن اشتقاق یافته، به سرزمین شن‌زار اطلاق می‌شود. محدوده دقیق این منطقه، به روشنی در تورات تعیین نشده و گویا افزون بر یمن و عمان، در عربستان جنوبی تا مرکز و شمال جزیره‌العرب امتداد داشته است.

[۴۰] قاموس الکتاب المقدس، ص‌۳۳۷.

کنار هم آمدن نام «حویله» و «حضرموت» به‌صورت فرزندان یقطان و همچنین «سبأ» و «حویله» به‌صورت بنوکوش

[۴۱] کتاب مقدس، تکوین، ۱۰:۷ و ۲۶‌-۳۰.

[۴۲] کتاب مقدس، تکوین، اخبار اوّل، ۱:۹ ، ۲۰‌-۲۳

[۴۳] کتاب مقدس، تکوین،و اخبار اوّل، ۱:۹ ، ۲۰‌-۲۳

(با توجّه به تطبیق نام شهرها و قبایل با اسامی فرزندان نوح از نگاه عهد عتیق ) فرضیّه تطابق حویله با احقاف را تقویت می‌کند؛ به‌ویژه آن‌که قبایل قحطانی عرب که گویا نام خود را از ریشه عبری «یقطان» برگرفته‌اند، گاهی در برابر تفاخر عدنانیان به پیامبری جدّشان اسماعیل ، پیامبری جدّشان هود را یادآور می‌شدند.

[۴۴] تاریخ دمشق، ج‌۶۲، ص‌۴۱۴.

[۴۵] تاریخ ابن‌خلدون، ج‌۲، ص‌۲۰.

[۴۶] المفصل، ج‌۱، ص‌۳۱۳‌-۳۱۴.

۶.۱ – گزارش تورات

گزارش تورات از وجود رودی در حویله و کانی‌ها و سنگ‌های قیمتی بسیار و عطرهای گیاهی در آن منطقه، با گزارش قرآن از باغ‌ها و آب‌ها و نعمت فراوان در محلّ سکونت عادیان مطابقت می‌کند.

[۴۷] شعراء/سوره۲۶، آیه۱۳۲‌.

[۴۸] کتاب مقدس، تکوین، ۲:۱۱‌۱۲

تشابه عادیان در ویژگی‌های جسمانی با عمالقه که در تورات از حویله به‌صورت یکی از مناطق حضور آن‌ها یاد‌شده، تأییدی دیگر بر این فرضیّه‌است

[۴۹] کتاب مقدس، اعداد، ۱۳:۲۸‌۳۳

.

[۵۰] اعراف/سوره۷، آیه۷.

[۵۱] توبه/سوره۹، آیه۶۹.

[۵۲] احقاف/سوره۴۶، آیه۴۶.

افزون بر این، این دو گروه، از یک نژاد و خانواده شمرده شده‌اند.

[۵۳] شرح نهج‌البلاغه، ج‌۱۰، ص‌۲۸۰‌-۲۸۱.

[۵۴] مؤلفات جرجی زیدان، ج‌۱۰، ص‌۸۶‌۸۷‌.

[۵۵] حجه‌التفاسیر، ج‌۶‌، ص‌۱۴۵.

۷ – احقاف در کاوشها

کاوش‌های باستان‌شناسی در مناطق گوناگون جزیره‌العرب نیز اطّلاعات بسیاری از اقوام گذشته این سرزمین در اختیار گذاشته که البتّه همه آن‌ها بی‌شباهت با وضعیّت قوم عاد نیستند؛ امّا تاکنون آثار مشخّصی از عادیان ساکن احقاف به‌گونه‌ای که از تطابق گزارش قرآن بر آن اطمینان حاصل شود، به‌دست نیامده است.

[۵۶] مؤلفات جرجی زیدان، ج‌۱۰، ص‌۹۰.

[۵۷] الجواهر، ج‌۱۱، ص‌۲۰۰.

[۵۸] تفسیر عاملی، ج‌۷ ص‌۵۳۱.

شاید از همین روی برخی معاصران، عادیان را ازاقوام ما قبل تاریخ شمرده‌اند.

[۵۹] المیزان، ج‌۱۰، ص‌۳۰۷.

[۶۰] میزان‌الحکمه، ج‌۴، ص‌۳۰۴۸.

برخی ضرب‌المثل‌های رایج میان عرب جاهلی نیز از قدمت عاد و فاصله بسیار آن مردم از عصر نزول قرآن حکایت دارد.

[۶۱] المفصل، ج‌۱، ص‌۲۹۹‌-۳۰۸.

[۶۲] حجه‌التفاسیر، ج‌۶، ص‌۱۴۵.

قرآن در غالب یادکردهای خویش از عادیان، آنان را پس از قوم نوح می‌شمرد و همچنین گرچه تعبیر «عاداً الاولی:عاد نخستین» از نظر برخی مفسّران نشان‌دهنده وجود عاد دیگری است، می‌تواند بر قدمت بسیار این قوم کهن دلالت کند. با‌این همه، دست نخورده ماندن مناطق بسیاری از جزیره‌العرب در اثر وضعیّت سخت آب و هوایی، امید به یافتن آثاری از سرزمین عاد را از میان نبرده است. به هر روی، سرزمین این قوم، بنا به گزارش قرآن در جزیره‌العرب یا منطقه‌ای نزدیک به آن قرار داشته است:«و‌لَقَد اَهلَکنا ما حَولَکُم مِنَ‌القُری».

[۶۳] احقاف/سوره۴۶، آیه۴۶.

از برخی آیات قرآن نیز آشنایی عرب با ماجرای قوم عاد برمی‌آید:«اَلَم‌یَأتِکُم نَبَأُ الَّذینَ مِن قَبلِکُم قَومِ نوح و عاد و ثمود‌…»

[۶۴] ابراهیم/سوره۱۴، آیه۱۴.

که در کنار سفارش خداوند به کافران عرب جهت مسافرت برای عبرت‌گیری ازعاقبت شوم برخی اقوام گذشته:«واِن یُکَذِّبوکَ فَقَد کَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوح وعادٌ وثَمود… اَفَلَم یَسیروا فِی الاَرضِ فَتَکونَ لَهُم قُلوبٌ‌…»

[۶۵] حج/سوره۲۲، آیه۴۲۴۶.

احتمالا نشان دهنده نزدیکی این منطقه به جزیره‌العرب است پاره‌ای از گزارش‌های برخی مورّخان اسلامی نیز از آن حکایت می‌کند که محلّ سکونت قوم عاد، به‌طور کامل نزد عرب شناخته شده بود و در مسیر گذرگاه‌های آنان قرار داشت.

[۶۶] تفسیر ابن‌کثیر، ج‌۳، ص‌۴۲۳

[۶۷] المفصل، ج‌۱، ص‌۳۰۷‌-۳۰۸.

در برخی روایات و اخبار تفسیری نیز از وجود آثاری از این قوم در محلّ سکونتشان خبر داده شده است.

[۶۸] الاحتجاج، ج۲، ص۳۳۳‌-۳۳۴.

[۶۹] کنزالعمال، ج‌۱۲، ص‌۴۷۹‌-۴۸۰.

[۷۰] کنزالعمال، ج‌۱۲، ص‌۴۷۹‌-۴۸۰.

[۷۱] بحارالانوار، ج‌۱۱، ص‌۳۵۳.

[۷۲] بحارالانوار، ج‌۱۱، ص۳۵۶.

[۷۳] بحارالانوار، ج‌۱۱، ص۳۶۰.

ورای این گزارش‌ها و روایات چه بسا غیر مطمئن، قرآن در دو آیه دیگر به صراحت از ماندن آثار محلّ سکونت عاد تا برهه‌ای از زمان «فَاَصبَحوا لا‌یُری اِلاّ مَسکِنُهُم»

[۷۴] احقاف/سوره۴۶، آیه۴۶.

و شناخته شدن آن مکان نزد عرب «وعادًا وثَمودَا وقَد تَبَیَّنَ لَکُم مِن مَسکِنِهِم»

[۷۵] عنکبوت/سوره۲۹، آیه۲۹.

یاد‌کرده است. از سوی دیگر، اشاره به ماجرای قوم عاد در سخنان مؤمن آل فرعون آشنایی مصریان با آنان و احتمالا نزدیکی منطقه‌شان به مصر را نشان‌می‌دهد:«اِنّی اَخافُ عَلَیکُم مِثلَ یَومِ الاَحزاب مِثلَ دَأبِ قَومِ نوح وعاد وثَمودَ‌…»

[۷۶] غافر/سوره۴۰، آیه۳۰.

۸ – معانی دیگر احقاف

گرچه از نام احقاف برمی‌آید که سرزمین عادیان، منطقه‌ای بیابانی و خشک بوده است، در آیاتی دیگر از باغ‌ها و چشمه‌سارهای محلّ سکونتشان یاد‌شده است

[۷۷] شعراء/سوره۲۶، آیه۲۶.

؛ هم‌چنین وعده هود به نزول باران در‌صورت توبه و استغفار ایشان

[۷۸] هود/سوره۱۱، آیه۱۱.

و انتظار آنان برای نزول باران

[۷۹] سوره احقاف، آیه۲۶.

نشان می‌دهد که آنان در سرزمین خشک یا در حال گذراندن دوره‌ای از خشک‌سالی بوده‌اند.

[۸۰] المیزان، ج‌۱۰، ص‌۳۰

برخی روایات تفسیری و اخبار جاهلی نیز از این حادثه خبر داده‌اند.

[۸۱] جامع‌البیان، مج‌۵، ج‌۸، ص‌۲۸۰‌-۲۸۴.

[۸۲] البدایه والنهایه، ج‌۱، ص۱۴۵.

<