توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابن‌ نجار‌ بغدادی شافعی ۹۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۹۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابن‌ نجار‌ بغدادی شافعی ۹۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابن‌ نجار‌ بغدادی شافعی ۹۳ اسلاید در PowerPoint :

ابن‌نجار ابوعبدالله محمد بن محمود بغدادی

اِبْنِ نَجّار، ابوعبدالله محب‌الدین محمدبن محمودبن حسن‌بن هبه‌الله بن محاسن (۲۳ ذیقعده ۵۷۸-۵ شعبان ۶۴۳ق/۲۰ مارس ۱۱۸۳-۲۶ دسامبر ۱۲۴۵م)، مورخ، محدث، رجال‌شناس و ادیب شافعی مذهب بغداد است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی ابن نجار
۱.۱ – سفر به حجاز
۱.۲ – سفر به شرق
۱.۳ – سفر به مصر
۱.۴ – اقامت در بغداد
۱.۵ – تأسیس مدرس مستنصریه
۱.۶ – وفات
۱.۷ – اساتید
۱.۸ – اتقان در حدیث رجال و تاریخ
۱.۹ – شعر و ادب
۱.۱۰ – شاگردان و راویان
۱.۱۱ – گرایش به تصوف و عرفان
۱.۱۲ – علاقه به امامان شیعه
۱.۱۳ – آثار چاپی
۱.۱۳.۱ – شیوه ابن نجار در این کتاب
۱.۱۳.۲ – تحریر نهایی
۱.۱۳.۳ – استفاده از ‌نوشته‌های رجال‌شناسان و تاریخ‌نویسان
۱.۱۴ – آثار یافت نشده
۱.۱۴.۱ – توجه به آثار ابن نجار
۲ – فهرست منابع
۳ – پانویس
۴ – منبع

۱ – معرفی ابن نجار

او در بغداد زاده شد، پدرش مردی نجار و مادرش صفیه دختر کثیربن سالم هیتی از خاندانی اهل دانش بود.

[۱] یاقوت حموی، معجم الادبا، ج۱۹، ص۴۹.

[۲] عبدالکریم بن محمد سمعانی ، الانساب ، ج۵، ص۶۶۰ .

[۳] عبدالعظیم‌بن عبدالقوی منذری، التکلمه لوفیات‌النقله، ج۲، ص۳۱۹، به کوشش بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۴م.

[۴] محمدبن‌ احمدبن‌ عثمان‌ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۲۳، ص۱۳۴، به کوشش بشار عواد معروف و محیی هلال سرحان، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

وی ۷ ساله بود که پدرش را از دست داد.

[۵] محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، ج۴، ص۱۵۱، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

در کودکی حافظ قرآن شد و پس از آن به فراگیری نحو عربی و استماع و کتابت حدیث آغاز کرد

[۶] مبارک‌بن احمد ابن شعار، یک برگ از عقودالجمان فی شعراء هذا‌الزمان، ج۲، ص۵۶۰، در تعلیقات تاریخ.

[۷] عبدالرزاق‌بن احمد ابن فوطی، الحوادث الجامعه، ص ۲۰۵۹ ،به کوشش مصطفی جواد، بغداد، ۱۳۵۱ق.

در نظامی بغداد نیز به تحصیل علم پرداخت و در دوره‌ای نسبتاً طولانی در زادگاهش نزد کسانی چون ابن جوزی ، عبدالوهاب‌بن سُکَین بغدادی و ذاکربن کامل خفّاف دانش آموخت و حدیث شنید.

[۸] محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۳۶۰، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

[۹] محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، ج۳، ص۷، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

[۱۰] مبارک‌بن احمد ابن شعار، یک برگ از عقودالجمان فی شعراء هذا‌الزمان، ج۲، ص۵۶۰، در تعلیقات تاریخ.

۱.۱ – سفر به حجاز

سپس به حجاز رفت و در ۶۰۷ق در مکه و چندی در مدینه استماع حدیث کرد.
در ۶۰۸ق وارد شام شد و در آن‌جا نزد ابوالیمن کندی به تحصیل علم پرداخت.
در همین سفر در حلب نیز اندکی درنگ کرد و در راه بازگشت به بغداد، از شیوخ حرّان، موصل، تکریت و جز آن‌ها نیز حدیث شنید.

[۱۱] مبارک‌بن احمد ابن شعار، یک برگ از عقودالجمان فی شعراء هذا‌الزمان، ج۲، ص۵۶۰-۵۶۱، در تعلیقات تاریخ.

[۱۲] محمدبن‌ احمدبن‌ عثمان‌ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۲۳، ص۱۳۲، به کوشش بشار عواد معروف و محیی هلال سرحان، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

۱.۲ – سفر به شرق

ابن نجار در ۶۰۹ق در موطن خود بود، اما اندکی بعد روی به شرق نهاد

[۱۳] محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، ج۳، ص۲۲۳، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

[۱۴] مبارک‌بن احمد ابن شعار، یک برگ از عقودالجمان فی شعراء هذا‌الزمان، ج۲، ص۵۶۰-۵۶۱، در تعلیقات تاریخ.

و در شهرهای همدان و اصفهان به طلب دانش برخاست و سپس به خراسان رفت و در نیشابور از کسانی چون مؤیدبن محمد طوسی و در مرو از عبدالرحیم، فرزند عبدالکریم سمعانی بهره‌ها برد و در بازگشت به بغداد در بسطام، دامغان، ری، ساوه، همدان و شهرهای دیگر از مشایخ عصر حدیث شنید و به تکمیل تحصیلات خود پرداخت.
اقامت ابن نجار در این نوبت در بغداد نیز دیری نپایید و یک سال بعد راه سفر در پیش گرفت و برای بار دوم به بلاد جبل روی نهاد و به نهاوند و سپس به اصفهان درآمد و چندی در آن شهر اقامت گزید.
به نظر می‌رسد او در همین دوره، باز به خراسان رفته باشد.

[۱۵] مبارک‌بن احمد ابن شعار، یک برگ از عقودالجمان فی شعراء هذا‌الزمان، ج۲، ص۵۶۰-۵۶۱، در تعلیقات تاریخ.

[۱۶] احمدبن ایبک ابن دمیاطی، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۲۸۹، به کوشش محمد مولود خلف و بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م.

چون مغولان بر اصفهان چیره شدند، ابن نجار به بغداد بازگشت (۶۲۰ق) و سپس راه شام در پیش گرفت و در انجا مدتی به تدریس و تحدیث پرداخت.

۱.۳ – سفر به مصر

در ۶۲۱ق به مصر رفت و از مشایخ آن‌جا و اسکندریه بهره جست.

[۱۷] محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۲، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

[۱۸] محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، ج۳، ص۷، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

[۱۹] مبارک‌بن احمد ابن شعار، یک برگ از عقودالجمان فی شعراء هذا‌الزمان، ج۲، ص۵۶۰-۵۶۱، در تعلیقات تاریخ.

[۲۰] مبارک‌بن احمد ابن مستوفی، تاریخ اربل، ج۱، ص۳۶۰، به کوشش و تعلیقات سامی صقار، بغداد، ۱۹۸۰م.

در مصر الملک‌الکامل ایوبی (حک‌ ۶۱۵-۶۳۵ق/۱۲۱۸-۱۲۳۸م) وی را نواخت و از او خواست در آن‌جا اقامت گزیند، اما نپذیرفت.

[۲۱] محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، ج۵، ص۶۵، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

[۲۲] مبارک‌بن احمد ابن شعار، یک برگ از عقودالجمان فی شعراء هذا‌الزمان، ج۲، ص۵۶۰-۵۶۱، در تعلیقات تاریخ.

آنچه در مورد مسیر سفرهای ابن نجار گفته شد، برداشتی از اطلاعات داده شده توسط ابن شعار در عقودالجمان و تکمیل آن توسط منابع دیگر بود، اما در برخی منابع از گذار وی بر شهرهایی چون غور و یمن نیز سخن رفته است.

[۲۳] عبدالرزاق‌بن احمد ابن فوطی، تلخیص مجمع الآداب، ج۱، ص۳۳۹، به کوشش محمد عبدالقدوس قاسمی، لاهور، ۱۳۵۹ق/۱۹۴۰م.

۱.۴ – اقامت در بغداد

ابن نجار سرانجام پس از سالها سفر در ۶۲۴ق در بغداد رحل اقامت افکند.

[۲۴] مبارک‌بن احمد ابن شعار، یک برگ از عقودالجمان فی شعراء هذا‌الزمان، ج۲، ص۵۶۰-۵۶۱، در تعلیقات تاریخ.

[۲۵] عبدالرزاق‌بن احمد ابن فوطی، الحوادث الجامعه، ج۱، ص۲۰۶، به کوشش مصطفی جواد، بغداد، ۱۳۵۱ق.

مدت زمان این سفرها را، منابع به اختلاف ۲۷ یا ۲۸ سال آورده‌اند،

[۲۶] یاقوت حموی، معجم الادبا، ج۱۹، ص۴۹-۵۰.

[۲۷] عبدالرزاق‌بن احمد ابن فوطی، تلخیص مجمع الآداب، ج۱، ص۲۰۵، به کوشش محمد عبدالقدوس قاسمی، لاهور، ۱۳۵۹ق/۱۹۴۰م.

اما با توجه به تاریخ آغاز سفرها و سال بازگشت او به بغداد، باید گفت که این ارقام جز تحریفی از اعداد ۱۷ یا ۱۸ نیست.
وی در طول سفرهایش علاوه بر شنیدن حدیث و فراگیری معارف اسلامی به ادب نیز می‌پرداخته و از محضر شاعران بسیاری استفاده می‌برده و در عین حال از جمع‌آوری اطلاعات رجالی و تاریخی برای تألیف کتابهایش به ویژه ذیل تاریخ بغداد، غافل نمانده است.

۱.۵ – تأسیس مدرس مستنصریه

ابن نجار دور پایانی عمر خود را در بغداد به تدریس و تألیف گذراند و پس از تأسیس مدرس مستنصریه (۶۳۱ق) به تدریس در آن‌جا گمارده شد.

۱.۶ – وفات

سرانجام وی در ۶۴۳ق در بغداد از دنیا رفت و در گورستان باب‌الحرب دفن شد.
در رثای او مرثیه‌های بسیاری سرودند.
بنا به وصیت او کتابخانه‌اش وقف مدرس نظامیه گردید.

[۲۸] عبدالرزاق‌بن احمد ابن فوطی، تلخیص مجمع الآداب، ج۱، ص۳۳۹، به کوشش محمد عبدالقدوس قاسمی، لاهور، ۱۳۵۹ق/۱۹۴۰م.

[۲۹] عبدالرزاق‌بن احمد ابن فوطی، الحوادث الجامعه، ج۱، ص۲۰۶، به کوشش مصطفی جواد، بغداد، ۱۳۵۱ق.

[۳۰] محمدبن‌ احمدبن‌ عثمان‌ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۲۳، ص۱۳۳، به کوشش بشار عواد معروف و محیی هلال سرحان، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

[۳۱] ابن کثیر، البدایه، ج۷، ص۱۸۱.

۱.۷ – اساتید

ابن نجار از مشایخ و استادانی بسیار بهره جسته و چنان‌که خود در معجم‌الشیوخ یادآور شده، محضر بیش از ۰۰۰’۳ شیخ را درک کرده بوده است.
او به گفت ذهبی ،

[۳۲] محمدبن‌ احمدبن‌ عثمان‌ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۲۳، ص۱۳۲، به کوشش بشار عواد معروف و محیی هلال سرحان، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

از روایات معاصران خویش نیز پرهیز نداشته و چندان در بند علوّ سند نبوده، شاید از آن‌رو که ناچار بوده است برای تألیف ذیل تاریخ بغداد از اطلاعات رجالی و تاریخی معاصران خویش هم بهره جوید.
در میان مشایخ و استادان وی، جز آنچه پیش‌تر گذشت، نام عمادالدین کاتب اصفهانی ، ابومحمد قاسم‌بن علی ابن عساکر ، ابن اخضر جنابذی ، یاقوت حموی ، ابن دبیثی ، ابن نقطه ، محمدبن عبدالواحد ضیاء مقدسی ، عمربن احمد ابن عدیم و عبدالعظیم‌بن عبدالقوی منذری نیز شایان ذکر است.

[۳۳] محمدبن محمود ابن نجار،ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶،حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

[۳۴] محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ۲۰، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

[۳۵] محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۶۸، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

[۳۶] محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۴۱۹، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

[۳۷] محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، ج۲، ص۱۸۴، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

[۳۸] محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، ج۴، ص۱۳۲، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

[۳۹] محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، ج۵، ص۱۹۵، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

[۴۰] احمدبن ایبک ابن دمیاطی، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۹۷، به کوشش محمد مولود خلف و بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م.

[۴۱] احمدبن محمد ابن قاضی شهبه، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۱۲۴، به کوشش حافظ عبدالعلیم خان، بیروت، ۱۴۰۷ق/۱۹۸۷م.

۱.۸ – اتقان در حدیث رجال و تاریخ

سع روایت و اتقان وی در حدیث و رجال و تاریخ ، مورد تأیید کسانی چون یاقوت حموی ،

[۴۲] یاقوت حموی، معجم الادبا، ج۱۹، ص۴۹-۵۰.

ابن مستوفی ،

[۴۳] مبارک‌بن احمد ابن مستوفی، تاریخ اربل، ج۱، ص۳۶۰، به کوشش و تعلیقات سامی صقار، بغداد، ۱۹۸۰م.

ابن دبیثی ،

[۴۴] محمدبن سعید ابن دبیثی، ذیل تاریخ مدینه‌السلام، ج۱، ص۲۴۸، نسخ عکسی موجود در کتابخان مرکز.

ابن شعار ،

[۴۵] مبارک‌بن احمد ابن شعار، یک برگ از عقودالجمان فی شعراء هذا‌الزمان، ج۱، ص۵۶۱، در تعلیقات تاریخ.

ابن طاووس

[۴۶] علی‌بن موسی ابن طاووس، الامان،ج۱، ص۱۲۰، قم، ۱۴۰۹ق.

، ابن فوطی

[۴۷] عبدالرزاق‌بن احمد ابن فوطی، تلخیص مجمع الآداب، ج۱، ص۳۳۹، به کوشش محمد عبدالقدوس قاسمی، لاهور، ۱۳۵۹ق/۱۹۴۰م.

و ذهبی

[۴۸] محمدبن‌ احمدبن‌ عثمان‌ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۲۳، ص۱۳۱-۱۳۲، به کوشش بشار عواد معروف و محیی هلال سرحان، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

قرار گرفته است.
اعتبار ابن نجار در ضبط تاریخ و رجال چندان بود که حتی برخی چون یاقوت که از مشایخ وی به شمار می‌رود، در بسیاری مواضع از او نقل قوا کرده‌اند.

[۴۹] یاقوت حموی ، معجم البلدان ، ج۱، ص۶۱ .

[۵۰] یاقوت حموی ، معجم البلدان ، ج۱، ص ۴۵۲ .

۱.۹ – شعر و ادب

ابن نجار افزون بر حدیث، رجال و تاریخ، در ادب نیز صاحب اطلاع بود و چنان‌که از بررسی ذیل تاریخ بغداد

[۵۱] محمدبن محمود ابن نجار ، ذیل تاریخ بغداد ، ج۲، ص۳۱ ، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م .

برمی‌آید، در نقل و ضبط سروده‌های شاعران کوشا بوده است.
علاوه بر آثار ادبی خود نیز گاه شعر می‌سرود و یاقوت ابیاتی چند از اشعار او را در کتاب خود آورده و از او به عنوان ادیب یاد کرده است.

[۵۲] یاقوت حموی، معجم الادبا، ج۱۹، ص۴۹-۵۰.

ابن نجار در قرائت نیز استاد بود و در این زمینه هم آثاری پدید آورد و چنان‌که خود اظهار داشته،

[۵۳] یاقوت حموی، معجم الادبا، ج۱، ص۳۶۰.

قرائات مختلف را به روایات گوناگون بر ابوحامد ابن سکینه خوانده بوده است.

۱.۱۰ – شاگردان و راویان

در میان شاگردان و راویان ابن نجار می‌توان از ابن شعار موصلی ، ابن صابونی ، ابن ساعی ، علی‌بن موسی ابن طاووس حلی ، محمدبن یوسف گنجی ، محب‌الدین طبری و سرانجام عمربن احمد ابن عدیم که از مشایخ وی نیز به شمار می‌رود، نام برد.

[۵۴] مبارک‌بن احمد ابن شعار، یک برگ از عقودالجمان فی شعراء هذا‌الزمان، ج۱، ص۵۶۱، در تعلیقات تاریخ.

[۵۵] محدبن یوسف گنجی، کفایه‌الطالب، ج۱، ص۵۰، به کوشش محمد هادی امینی، تهران، ۱۴۰۴ق/۱۹۸۴م.

[۵۶] عمربن احمد ابن عدیم، بغیه‌الطلب، ج۲، ص۷۴۶، به کوشش سهیل زکّار، دمشق، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.

[۵۷] علی‌بن موسی ابن طاووس، فتح‌الابواب، ج۱، ص۱۴۹، به کوشش حامد خفاف، بیروت، ۱۴۰۹ق/۱۹۸۹م.

[۵۸] ابن صابونی، محمدبن علی، ج۱، ص۵-۶، تکلمه اکمال‌الاکمال، به کوشش مصطفی جواد، بغداد، ۱۳۷۷ق/۱۹۵۷م.

[۵۹] محمدبن عمر ابن رشید، ملءالعبیه، ج۵، ص۲۳۳، به کوشش محمد حبیب ابن خوجه، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.

[۶۰] محمدبن عمر ابن رشید، ملءالعبیه، ج۵، ص۲۵۰، به کوشش محمد حبیب ابن خوجه، بیروت، ۱۴۰۸ق/۱۹۸۸م.

[۶۱] محمدبن‌ احمدبن‌ عثمان‌ ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۲۳، ص۱۳۳، به کوشش بشار عواد معروف و محیی هلال سرحان، بیروت، ۱۴۰۵ق/۱۹۸۵م.

همچنین از شرح نهج‌البلاغ ابن ابی‌الحدید

[۶۲] عبدالحمیدبن هبه‌الله ابن ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ج۱۵، ص۲۸-۳۰، به کوشش محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ۱۳۸۲ق/۱۹۶۲م.

برمی‌آید که وی نیز از ابن نجار استفاده کرده است.

۱.۱۱ – گرایش به تصوف و عرفان

گفتنی است که ابن نجار به تصوف و عرفان نیز گرایش داشته و از محضر مشایخ بزرگ عصر همچون محیی‌الدین ابن عربی و شهاب‌الدین عمربن محمد سهروردی بهره برده است،

[۶۳] محمدبن محمود ابن نجار، ذیل تاریخ بغداد، ج۵، ص۱۷۹-۱۸۱، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۸-۱۴۰۶ق/۱۹۷۸-۱۹۸۶م.

[۶۴] احمدبن ایبک ابن دمیاطی، المستفاد من ذیل تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۱۵-۱۱۶، به کوشش محمد مولود خلف و بشار عواد معروف، بیروت، ۱۴۰۶ق/۱۹۸۶م.

چنانکه در کتب فهارس از او به عنوان راوی آثار ابن عربی، از جمله الفتوحات‌المکیه نام برده‌اند.

[۶۵] عبدالله‌بن سالم بصری، «الامداد بمعرفه علو الاسناد»، ج۱، ص۲۵، همراه الرسائل‌الخمس فی الاسانید، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۰ق/۱۹۷۰م.

[۶۶] عبدالحی‌بن عبدالکبیر کتانی، فهرس‌الفهارس و الاثبات، ج۱، ص۳۱۹، به کوشش احسان عباس، بیروت، ۱۴۰۲ق/۱۹۸۲م.

این تمایل وی در ذیل تاریخ بغداد نیز آشکار است، زیرا هیچ‌گاه از یاد مشایخ صوفیه غافل نمانده است.
اطلاق «شهید» به شقیق بلخی و نیز