پاورپوینت کامل آیا احتمال جعل روایات، توسط غلات و مفوضه، در متن احادیث که ادعای تواتر برایشان شده و یا با اسناد صحیح نقل شدند، وجود دارد؟ ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا احتمال جعل روایات، توسط غلات و مفوضه، در متن احادیث که ادعای تواتر برایشان شده و یا با اسناد صحیح نقل شدند، وجود دارد؟ ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا احتمال جعل روایات، توسط غلات و مفوضه، در متن احادیث که ادعای تواتر برایشان شده و یا با اسناد صحیح نقل شدند، وجود دارد؟ ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا احتمال جعل روایات، توسط غلات و مفوضه، در متن احادیث که ادعای تواتر برایشان شده و یا با اسناد صحیح نقل شدند، وجود دارد؟ ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

پاسخ اجمالی

اولا: هر چند در پاره ای از زمان ها غلات و مفوّضه، در بعض روایات اصحاب ما، دست انداخته و احادیثی را جعل کردند ولی در پالایش چند باره روایات و احادیث در کتب اصحاب، تقریباً آنچه به عنوان جوامع روایی به دست ما رسیده مجموعه ای پاک و نقی است. در هر صورت با در دست داشتن معیار غلو، شناخت احادیث غلو آمیز (هر چند صحیح باشند) از غیر آن کار مشکلی نیست.

ثانیاً: به آن چه که قدما به عنوان غلو به اشخاص نسبت می داده اند اعتماد نیست، زیرا در این اتهام حتی بزرگترین شاگردان اهل بیت (ع) بی نصیب نبوده اند.

ثالثاً: با توجه به تعریف و شرایط حدیث متواتر، امکان جعل آن محال است و بین ادعای تواتر با متواتر حقیقی فرق است.

رابعاً: احادیث و زیاراتی که مملو از صفات اهل بیت (ع) است همانند زیارت جامعه کبیره توسط کسانی روایت شده است که خود در غلّو و تفویض بسیار سختگیر بوده اند پس به مجرد این که در زیارت یا روایتی فضایل فرا بشری اهل بیت (ع) بیان شده باشد نباید آن را ساخته دست غلات دانست.

پاسخ تفصیلی

سؤال اصلی این است که آیا گروه هایی همانند غلّات و مفوضه توانسته اند روایاتی جعلی خود را با وصف تواتر یا با اسناد صحیح در تراث شیعی وارد کنند و اگر توانسته اند امروز کتب و جوامع روایی ما تا چه اندازه متأثر از این افکار و آراء است؟

ابتدا باید بدانیم غلات و مفوّضه به چه کسانی اطلاق می شود و دیدگاههای مختلف در انتساب اشخاص به غلو و تفویض چیست؟ و در انتها معنای حدیث متواتر و ارزشیابی جوامع روانی امروز ما در پاک بودن از این نوع اخبار و روایات جعلی، مورد بررسی قرار گیرد.

غلات به فرقه هایی از شیعه گویند که درباره ائمه خود گزافه گویی کرده و آنان را به خدایی رسانیده و یا قائل به حلول خداوند در امامان شدند.[۱]

مفوّضه: در طول تاریخ به گروه های مختلفی از جمله معتزله اهل سنت مفوّضه اطلاق شده است، مرحوم علامه مامقانی در مقیاس الهدایه، نه معنا برای مفوّضه نام برده است که ظاهراً هفت مورد از آن دارای توجیه صحیح است و فقط دو مورد از آن معنای فاسد از مفوضه است[۲] یعنی؛ ۱. کسانی که قائل اند خداوند بعد از آفرینش پیامبر اکرم (ص) امر عالم را به او واگذار کرده و آنگاه به علی (ع) و دیگر ائمه تدبیر امور عالم تفویض شده است. ۲. آنانی که اصحاب اباحات هستند یعنی کسانی که قائل به رفع منع از بندگان اند و می گویند بندگان هر عملی را که بخواهند می توانند انجام دهند.

اما امر به همین راحتی نیست بلکه در طول تاریخ شیعه، دیدگاه های متفاوتی در انتساب غلو و یا تفویض به اشخاص وجود دارد به طوری که متاخرین تاکید می کنند در نسبت غلو و تفویض به بعضی از اصحاب توسط قدما باید بسیار تامل کرد. مرحوم مامقانی تاکید می کند: «به بسیاری از افراد نسبت غلو دادند که در حقیقت از غلاه نیستند؛ پس باید در این امر تامل و اجتهاد کرد»[۳] هم چنین می گوید: «شایسته نیست به مجرد اتهام تفویض شخصی را از درجه اعتبار ساقط کنیم چه بسا قائل به تفویض صحیح باشد.»[۴]

مرحوم حائری در منتهی المقال می گوید: «چه بسیار قدماء و به خصوص قمی ها و ابن غضائری به خاطر دیدگاه متفاوتی که داشتند تعدی و تجاوز از این اعتقاد و دیدگاه خود را درباره ی ائمه (ع) غلو و ارتفاع نامیدند مثلاً نفی سهو و خطای غیر عمدی از پیامبر (ص) را غلو و ارتفاع می دانستند (امری که شاید امروز هیچ کس اختلاف نداشته باشد که پیامبر (ص) سهو نداشت) بلکه چه بسا تفویض را به ایشان نسبت می دادند…»[۵].

بنا بر حکایت شیخ مفید، مرحوم شیخ صدوق به هر کس که از پیامبر (ص) نفی سهو کند نسبت به غلو می دهد.[۶] با این دیدگاه شاید خیلی از ما نیز امروز جزء غلات باشیم!! به طور مثال! از داوود بن کثیر الرقی که هم شیخ و هم کشی او را توثیق کرده اند و بسیار با جلالت از او نام برده شده است[۷]، به غلّو کننده نامبرده شده است. ابن غضائری می گوید: او مذهب فاسد دارد یعنی جزء غلات است.[۸] یا محمد بن عیسی بن عبید که نجاشی تصریح دارد که او از اعاظم مشایخ و ثقه است ولی ابن بابویه قمی او را از رجال کتاب نوادر الحکمه به خاطر تهمت غلّوی که به او نسبت داده اند استثنا می کند و روایاتش را قبول نمی کند.[۹] مرحوم تستری نقل می کند که قمی ها چون شنیدند محمد بن أورمه غالی است قصد کشتنش را داشتند ولی وقتی او را یافتند دیدند در شبهای متعدد از ابتدا تا آخر شب مشغول عبادت است، از این رو از اعتقاد خود بازگشتند.[۱۰]

پس حتی کسانی که مشهور به غلّو یا تفویض بودند چه بسا از این تهمت مبرا بودند حال اگر بخواهیم روایات کسانی را که فقط صرف تهمت به غلو یا مفوصه را به یدک می کشیدند حذف کنیم کار غیر علمی و مخالف با حقیقت انجام داده ایم و چه بسا تعداد روات بسیار کم شوند. و بسیاری از تراث شیعی به صرف تهمت از بین رفته و به کناری انداخته شود.

 اما خبر متواتر به خبری گفته می شود که راویان آن در هر طبقه به حدی باشد که به حسب عادت، اجتماع و تبانی آنها بر دروغ محال باشد و بالجمله از اخبار آنها علم بر صحت خبر حاصل شود[۱۱]. برای حدیث متواتر شرایط مفصلی ذکر کرده اند که به قول استاد عبدالهادی الفضلی، در پرتو آن می توانیم بگوئیم: علمی که از خبر متواتر برای شنونده حاصل می شود علم ضروری (بدیهی) است نه نظری و کسبی[۱۲]، پس چگونه می توان احادیثی که تمام شرایط حدیث متواتر را داشته باشد منسوب به غلات و مفوضه دانست با این که اصولاً تبانی بر کذب با توجه به شرایط خبر متوا