پاورپوینت کامل من کربلاییم ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل من کربلاییم ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل من کربلاییم ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل من کربلاییم ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

۱۰

از ابتدای خلقتم که نام تو بر پیشانی ام حک شده بود، چشم انتظار آمدنت بودم و آرزوی دیدارت را داشتم، هر محرم و هر عاشورا
با خود می گفتم: شاید این محرم است، شاید این عاشورا است!

و آن روز رسید پنج شنبه دوم محرم الحرام سال ۶۱ هجری که چشمان بی فروغ من به جمال بی مثالت منور گشت . ذوالجناح
ایستاد و قدم از قدم برنمی داشت و تو نامم را پرسیدی: من غاضریه ام، من نینوایم: من شاطی الفراتم . . . من کربلایم . . . و تو کربلا
را برگزیدی چرا که از بطن مادر تو را ندا داده بودند که نامش کربلاست!

سیدی; خود بگو چگونه تاب این مصیبت بیاورم، من هر ظهر عاشورا این داهیه را مرور می کنم و در خود می سوزم . تو آمدی و نور
ساطع شده از جبین مبارکت دل تاریک مرا روشن کرد . خیمه ها را که بر پا کردند فهمیدم که دیگر آمده ای که بمانی و این همان
سفر بی بازگشت موعود است .

بیعتم را از دوشتان برداشتم، این جماعت مرا می خواهند و غیر از کشتن من منظوری ندارند، آزادید که بروید!

و چه پست مردانی بودند که برای مال دنیا با تو آمدند و در تاریکی دل شب تو عزیز دل زهرا در میان سیه قلبان و سیه دلان تنها
گذاشتند . طفل دلم بهانه می گیرد و به دنبال تلنگری می گردد تا اشک خود را بر پهنه خاک سوزان جاری کند . من سکوت هزار و
چهار صد ساله ام را با خش خشی رمزمه وار برای تو بازگو می کنم و اشک هایم را برای شانه های مهربان او نگاه می دارم .

اگر روز عاشورا می دانست که چگونه مصیبتی در آن جاری خواهد شد سپیده صبح آن هرگز ظاهر نمی شد و طلب روشنایی
نمی کرد و آفتاب آن هیچ روزی را روشن نمی کرد .

. . عباس جان ; اینجا کربلاست، اینجا وعده گاه من و خداست ; اینجا همان قطعه سرزمین موعودی است که خدایم شرح حال آن
را با جدم رسول الله در میان گذاشت . . . و تو پرده از راز برداشتی!

کاف: کربلا; هاء: هلاکت عتره طاهره ; یاء: یزید بن معاویه ; عین: عطش آل الله; صاد: صبر آل الله .

مولایم: بدن تفتیده ام تا قیام قیامت چونان جگر عطشناکت در ظهر عاشورا خواهد سوخت . آن زمان که اسب بی سوار علی قاصد
عروج علی در میان حلقه کودکان و زنان بود و جای لیلا چه خالی بود! . . . آن لحظه ای که غنچه ناشکفته رباب را در پشت خیام به
من سپردی و رباب به آرامی می گریست و تو را کمک می کرد من تاب تحمل از دست داده بودم، لحظه ای بعد که بدن قطعه قطعه
شده علمدارت را به من سپردی و گفتی: تو ای خاک علقمه این بدن خونین چاک چاک را به امانت نگه دار تا روزی که مهدی برای
گرفتن انتقام تشنگی کودکانم بیاید! . . . دلم می خواست می گفتم: یا حبیبی! چنین مخواه که من تا روزی که مهدی بیاین این
گونه بسوزم و نمی دانستم که تو نیز در آغوشم خواهی خفت در حالی که سر از تنت جدا خواهد شد و نمی دانستم که بعد از رفتن
عاشقانه تو خیام را خواهند سوزاند و کودکانت را در خارستان مغیلان به اسیری خواهند برد و نمی دانستم که بعد از تو صورت
سکینه و رقیه از سیلی ناجوانمردانه پست سیرتان نیلی خواهد شد و گوشواره را با گوش کودکت خواهند برد .

من فقط می دانستم که تو با عزیزانت برای قتال خواهی آمد . به فرات می گفتم آن روزی که حسین بیاید بر هر قدمش بوسه ای
خواهم زد و چنان نرم خواهم شد که گویی حسین بر حریر قدم می سازد! و فرات در پاسخم می گفت: در عطش بوسه بر لبان
حسین و عباس می سوزم، آن روز که بیاید از خدا خواسته ام تا مرا به وصال برساند و من بوسه بر لبان مبارک حسین و عباس زنم و
متبرک شوم .

و چه روزی بود آن روز! از خدا می خواستم تا من نیز در خیل عاشقان و جان نثارانت در می آمدم تا حنجر گل شکافته نشود و
بازوان ساقی با ناجوانمردی جدا نشود، تا رقیه بر زمین نخورد، تا سکینه سیلی نخورد، تا تیغ بر فرق علی بوسه نزند و پیکر
مبارکش پاره پاره نشود، تا زنجیر اسارت بر دست و پای تبدار سجاد بوسه نزد و زینب