پاورپوینت کامل انتفاضه مصرو تفاوت آن با انقلاب های مخملی ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل انتفاضه مصرو تفاوت آن با انقلاب های مخملی ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل انتفاضه مصرو تفاوت آن با انقلاب های مخملی ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل انتفاضه مصرو تفاوت آن با انقلاب های مخملی ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

اشاره

حجت الاسلام والمسلمین استاد سید هادی خسروشاهی، اولین رئیس دفتر حافظ منافع ایران در قاهره، که به مدت سه سال ریاست دستگاه دیپلماسی ایران را در مصر به عهده داشت، در هنگامه سقوط حسنی مبارک، در گفتگویی، به تحلیل آخرین تحولات آن کشور پرداخت. با توجه به چند دهه آشنایی نزدیک استاد خسروشاهی با تحولات کشورهای اسلامی، به ویژه تخصص ایشان در جریان شناسی قیام های ضد استعماری و ضد استبدادی مردم مسلمان خاورمیانه، و نیز حضور چند ساله وی در کشور مصر، البته تحلیل استاد، مهم و قابل تأمل است.

استاد خسروشاهی علاوه بر نگارش صدها مقاله در نشریات ایران و جهان اسلام، بالغ بر ۸۰ کتاب به زبان فارسی و عربی تألیف نموده است؛ که از جمله آنها ترجمه و تحقیق «امام علی صدای عدالت انسانی» جرج جرداق در ۵ جلد، تدوین و تحقیق و نشر مجموعه آثار سید جمال الدین حسینی در ۱۰ جلد، مجموعه «حرکت های اسلامی معاصر» در ۲۰ جلد (تاکنون ۶ جلد آن چاپ شده است)، «اسناد نهضت اسلامی ایران» در ۱۰ جلد (دو جلد آن تاکنون انتشار یافته است) و «مجموعه آثار علامه طباطبائی» در ۱۶ جلد می باشد. علاوه بر این، ۱۲۰ جلد کتاب دیگر نیز با تحقیق، توضیح و یا مقدمه و اشراف ایشان در ایران، ایتالیا، مصر و… چاپ و منتشر شده است.

وی در مدت اقامت در قاهره، نیز علاوه بر حضور در محافل علمی- سیاسی و سخنرانی و مصاحبه های تلویزیونی و مطبوعاتی و ده ها ملاقات با شیخ الازهر و مقامات علمی- سیاسی مصر، بالغ بر ۵۰ جلد کتاب و نشریه، درباره انقلاب اسلامی ایران، تشیع و اهل بیت(ع) تألیف و یا با همکاری و مساعدت ایشان در مصر منتشر شد؛ که مهمترین این آثار عبارتند از: نهج البلاغه با مقدمه استاد و شرح شیخ محمد عبده، اهل البیت فی مصر، صحیفه سجادیه، حقیقه علاقه عبدالناصر بالثوره الاسلامیه فی ایران، ادعیه اهل البیت، الامام علی بن ابیطالب، الامام الحسین، الامام جعفر الصادق، الطریق الی مذهب آل البیت، عقیدتنا و. …

اینک با تشکر از پایگاه «مرکز بررسی های اسلامی»، متن پاسخ های استاد خسروشاهی، پس از حذف پرسش ها، تقدیم شما می شود.معارف

مردم مصر، تسلیم امر واقع

تحول بنیادی و ریشه ای در مصر، قابل درک و پیش بینی بود و اصولا این حرکت عظیم میلیونی برضد حکومت دیکتاتوری ۳۰ساله مبارک و باند او، نمی تواند محصول یک حادثه دیگر باشد. البته مردم تونس در قیام عمومی خود بر ضد دیکتاتوری ژنرال زین العابدین بن علی پیشگام شدند ولی این امر انگیزه اصلی در قیام مردم مصر نبود بلکه با توجه به زمین مساعد می تواند به عنوان یک شوک آگاهی بخش تلقی شود.

اصولاً باید توجه داشت که پس از برقراری حکومت فردی و استبدادی توسط سرهنگ عبدالناصر و سرکوب فراگیر و بی رحمانه هر نوع حرکت مخالفی ـ اعم از اسلامگرا یا حتی سکولار مانند حزب الوفد ـ مردم مصر از هر نوع اصلاح و تغییری ناامید شدند، به ویژه که رهبری احزاب و سازمان های سیاسی، به ویژه حرکت اخوان المسلمین یا اعدام، یا زندانی یا فراری شدند لذا امکان هر نوع فعالیتی از مردم سلب گردید. از سوی دیگر شعارهای پر زرق و برق ولی تو خالی ناسیونالیستی عربی و داعیه رهبری جهان عرب، بخشی از مردم مصر را سرگرم ساخت. در واقع آنها به امید تحقق وعده های قوم گرایان و حزب واحد ناصری، در انتظار باقی ماندند تا اینکه انور سادات روی کار آمد و فشار و سرکوب را بیشتر کرد و سپس حسنی مبارک هم آن را با برقراری حالت فوق العاده ـ که از ۳۰ سال پیش تاکنون ادامه دارد ـ تحکیم نمود و بدین ترتیب مردم مصر در عمل و به قول خود «تسلیم امر واقع» شدند و در انتظار دریچه ای برای آزادی و استقلال ماندند.

تاکتیک عدم محوریت جنبش ها تا سقوط مبارک

این خود تاکتیک درستی برای فراگیر ساختن قیام و روشی منطقی در قبال توطئه هاست که نتواند با سرکوب یک گروه و یک سازمان مدعی رهبری، جنبش مردم را متوقف نماید و مردم را از نو دلسرد و مأیوس سازد. در این میان، به رغم اینکه سازمان اخوان المسلمین کارگردان اصلی تظاهرات میلیونی بوده و حتی انتظامات و اداره آن را در میدان آزادی ـ میدان التحریر ـ به عهده داشت، برای جلوگیری از حساسیت غربی ها و دشمن صهیونیستی و از همه مهم تر، پیدا شدن اختلاف در درون احزاب و سازمان های سیاسی، تمایلی به محور نشان دادن خود بروز نداد؛ همان روشی که شیخ راشد الغنوشی، رهبر نهضت اسلامی تونس، نیز در پیش گرفت و در مصاحبه خود هنگام ورود به کشور، اعلام داشت که با هم گروه های سیاسی، برای ایجاد یک کشور آزاد و یک حکومت دموکراتیک همکاری خواهد کرد.

«البرادعی» «شاپور بختیار» مصر!

محمد البرادعی، مطلقاً نقشی در مبارزات کنونی مردم مصر ندارد و هرگز برای در دست گرفتن قدرت صلاحیت ندارد. آقای البرادعی پس از ۲۵ سال اقامت در خارج از مصر، ناگهان به فکر اصلاحات در مصر افتاد و عذه ای را اطراف خود جمع کرد اما موفقیتی به دست نیاورد؛ تا اینکه با آغاز حرکت مردم به سرعت از «وین» به «قاهره» برگشت و در «نماز جمعه» شرکت نمود تا خود را جانشین حکومت کنونی بنامد! اما واقع امر این است که آقای «البرادعی» چیزی شبیه «شاپور بختیار» شاه ایران است که از سوی غرب، برای جلوگیری از حاکمیت مردم و اسلام گراها به صحنه آمده و مطرح شده است! گرچه او «مصری الاصل» است ولی هیچ گونه ریشه ای در میان مردم ندارد. روش غیراخلاقی او در مسئله هسته ای ایران و گزارش های غیر واقعی و دو پهلوی او برای رضایت آمریکا و اسرائیل نشان می دهد که آبشخور البرادعی از کجاست.

الازهر یا «فقهاء السلطه و علماء الشرطه»؟!

البته «الازهر» بزرگ ترین و قدیمی ترین دانشگاه اسلامی اهل سنت است و سابقه درخشانی در تاریخ دارد و اغلب علمای آن همواره در حرکت های مردم در کنار آنها قرار داشتند. اما متأسفانه در دوران دیکتاتوری عبدالناصر، انتخاب «شیخ الازهر» که در اختیار شیوخ الازهر بود، به «رئیس جمهوری» محول شد و این امر، استقلال و اهمیت و ارزش الازهر را از بین برد و نابود ساخت. یعنی از آن تاریخ تاکنون، شیوخ الازهر را رئیس جمهوری ـ عبدالناصر، انور سادات و حسنی مبارک ـ تعیین یا انتخاب کرده اند و آنها در واقع به ابزاری تبدیل شده اند و چاره ای ندارند جز اینکه باید در جناح حاکمیت حرکت کنند! روی همین اصل، متأسفانه در بسیاری از مسائل جهان اسلام و عرب، به ویژه مسئله فلسطین و در قرارداد ننگین «کمپ دیوید»، الازهر نقشی را که باید بر عهده داشته باشد، ایفا نکرد. ب