پاورپوینت کامل تواناسازی در گفتار و عمل توسعه «قسمت دوم» ۷۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تواناسازی در گفتار و عمل توسعه «قسمت دوم» ۷۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تواناسازی در گفتار و عمل توسعه «قسمت دوم» ۷۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تواناسازی در گفتار و عمل توسعه «قسمت دوم» ۷۶ اسلاید در PowerPoint :

>

۳۸

کلمه ای برای زمانها،ولی مفهوم آن چیست؟

نویسنده: جو رولندز (Jo Rowlands)

^(۱)

ساختن یک مدل تواناسازی

Constructing a Model of

Empowerment

به وسیله کار در PAEM نگارنده به این
حقیقت پی برد که تواناسازی پدیده پیچیده ای
است که اشکال مختلفی در جنبه های متفاوت
زندگی زنان دارد. فرآیند تواناسازی برای زنان
در سطح فردی تجربه ای انحصاری بوده، حتی
اگر یک زن تجربیات مشابهی با سایر زنان
داشت. این تواناسازی «فردی» فرآیند ممتاز و
جدایی از تواناسازی گروهی و جمعی است. به
عبارت دیگر فرآیند تواناسازی برای زنان در
ارتباط با روابط نزدیک شخصی، بویژه با همسر
و اعضای نزدیک خانواده، متمایز از تجربیات
فردی و گروهی آنان است. نگارنده چنین
تفاوتی را بین تواناسازی فردی و گروهی، و
تواناسازی در روابط نزدیک را دریافته است:
یک تمایز ضروری و سودمند برای تفکر بیشتر
در باره فرآیند تواناسازی و اینکه چگونه
می توان یک رویکرد مفهوم ساز که اهداف
عملی سازمانی و برنامه ریزی فراهم کند،
بوجود آورد.

تجربه تواناسازی فردی که زنان در
PAEMبه دست آوردند، اشکال مختلفی
داشت که شامل قادر شدن به ترک خانه بدون
همراه، حرکت به سوی موقعیتهای فعال
رهبری در سازمان و در جوامع بزرگتر بود. در
بررسی تجربیات هر یک از زنان، امکان
تشخیص تغییراتی که در آنها به سبب مشارکت
در سازمان ایجاد شده بود، و نیز شناسایی
عوامل مختلفی که در موقعیت وی بوده، در
زمینه فرهنگ، سازمان و نظیر آنها که یا امکان
مشارکت مثبت در تغییر داشت و یا به طریقی
در ممانعت از تغییر عمل می کردند، وجود
داشت. به همین ترتیب در تواناسازی جمعی
گروهها در طی زمان تغییراتی کردند، و
شناسایی جوانب و روشهایی که آنها
سازماندهی شده بودند، فعالیتهایی که آنها
انجام می دادند، روابط داخلی و فی مابین آنها،
روابط با جوامع بزرگتر و مؤسسات رسمی که یا
فرآیند تواناسازی را پیش برده و یا مانع از
آن می شد.

تشخیص تواناسازی در روابط نزدیک
بسیار مشکل بود. گوش فرا دادن به سخنان
زنانی که در باره روابطشان با همسر، پدر و
همچنین مادر و مادرشوهر صحبت می کردند
نشان دهنده این واقعیت بود که تغییرات در این
قسمت بسیار سخت صورت می پذیرد. این
محدوده و مکانی بود که خود زنان به عنوان
یک فرد، خودشان مخالف (تغییر در) آن بودند،
و جایی بود که جنبه های مثبت و منفی زندگی
آنها به یکدیگر پیچیده شده بود. برخی از زنان
به تغییرات قابل ملاحظه ای در روابط خود و
همسرانشان نایل آمده بودند. بعضی دیگر از
آنها تغییراتی را گزارش نمی کردند، و یا
نمونه های برخورد و ممانعت گزارش شد. به
هر حال، هنوز امکان بررسی عواملی که
موقعیت پیشرفت و دلگرمی و یا مانع تغییر
در این محدوده مشکل زندگی زنان است،
وجود دارد.

به نظر می رسد که تواناسازی در حال وقوع
است، زیرا تغییراتی که در طول زمان رخ
می دهد سبب دستیابی بیشتر زنان به یک یا
انواع مختلف اشکال قدرت می شود. در این
مثال نمونه های بسیاری از افزایش توانایی
زنان به نمایش و یا درک ظرفیتهایشان برای
ارائه نظریات، استفاده بهینه از زمان، کنترل
منابع، برقراری ارتباط با دیگران، آغاز کردن
فعالیتها، پاسخ به وقایع، و مانند آنها به چشم
می خورد. اینها نمونه هایی از افزایش
«قدرت به»، «قدرت با»، «قدرت از درون» و
رخداد «قدرت بر» می باشند. گرچه آنها به
خودی خود وجود ندارند، ولی نمایشگر فرآیند
تواناسازی هستند: آنها مظهر و محصول فرآیند
تواناسازی هستند. شواهدی که رخ داد
تواناسازی را نشان می دهد. به منظور وقوع
چنین تغییراتی، وجود یک سری عوامل اصلی
ضروری به نظر می رسد. بنابراین نگارنده
تحقیقاتش را در هندوراس، به شرح زیر
عنوان می کند:

تواناسازی فردیتواناسازی جمعی

اعتماد به نفس شناسایی گروهی

احترام به خویش احساس جمعی به عنوان یک نماینده

احساس نمایندگی وقار و متانت گروهی

احساس خود در سطح وسیع کلمه خودسازمانی و مدیریت

وقار ـ متانت

هر فرد یا گروهی دارای پیشینه و تجربیات
مقدمی (تاریخچه زندگی) است که ممکن است
برخی از این عوامل را دارا باشد، ولی افزایش
آنها به طریقی به عنوان یک عامل اساسی
مطرح است؛ این افزایش به نظر می رسد که در
مورد تمامی این عوامل و نه فقط برای یکی یا
دو مورد از آنها ضروری باشد. به عنوان مثال،
داشتن اعتماد به نفس و احترام به خویش
فراوان، به خودی خود سبب تولید قدرت بیشتر
نمی شود؛ (ولی) بدون داشتن یک احساس توانایی
انجام به کار و عمل در این دنیا، و یا بدون داشتن
احساس و مفهوم وجود یک عامل بالاتر از این
جهان خاکی، آنها بی معنی خواهند بود.

شأن و وقار به عنوان یک عامل اصلی
تواناسازی احتیاج به توضیح بیشتر دارد، زیرا
نگارنده این کلمه را به دلیل معنی خاصی که در
زبان اسپانیایی دارد، استفاده نموده است. این
کلمه ای است که بسیاری از مصاحبه شوندگان
آن را به کار بردند، نه تنها با معانی که در زبان
انگلیسی از آن استفاده می شود، ولی به عنوان
احترام به خود، ارزش گذاشتن به خویش،
افتخار و انتظار دریافت کردن آن، و داشتن حق
برای دریافت احترام از سوی دیگران.

مرکز و اصل فرآیند تواناسازی در محدوده
روابط نزدیک کمی متفاوت است. نگارنده
تمایل دارد که چنین بیان کند که به منظور نیل
به تواناسازی در این محدوده از زندگی یک
فرد، تواناسازی فردی در یک حد ضروری
است: چنین مشاهده شده است که این
محدوده ای است که تغییرات در آن در نتیجه
تواناسازی فردی به وقوع می پیوندد. اصولی که
نگارنده برای این جنبه شناسایی کرده عبارتند از:

تواناسازی در روابط نزدیک

توانایی مذاکره

توانایی برقراری ارتباط

توانایی دریافت پشتیبانی

توانایی دفاع از خود / حقوق خود

وقار و شأن

به وسیله شناسایی اصل و مرکز فرآیند
تواناسازی، و پی بردن به این امر که امکان
شناسایی عواملی که سبب ترغیب یا ممانعت از
آن می شوند، اکنون می توان به تجزیه و تحلیل
هر موقعیتی پرداخته و استادانه چیزها را به
گونه ای سازمان دهی کنیم که فرآیند تواناسازی
را تقویت و پشتیبانی کنند. این امر می تواند یا
به وسیله افزایش عوامل تقویت کننده و
تشویق کننده و یا کاهش و خنثی کردن عوامل
بازدارنده باشد.

بسیار اساسی و مهم است که آگاه باشیم
که در اینجا ما به فرآیند به صورت خطی
نمی نگریم. با گذشت زمان، تغییرات حاصل
شده می توانند سبب تقویت عوامل اصلی و
مرکزی شوند، بنابراین تصویر یک لوپ
(Loop) و یا تصور حلزونی شکل بسیار بهتر
از تصور خطی خواهد بود. به هر حال حرکت به
سوی جلو همیشگی و حتمی نیست؛ همان
طور که گروههای PAEM در مقابل مشکلات
و درگیریهایی که در بالا ذکر شد و فشارهای
بسیار قوی که بر آنها وارد شد، قادر به ادامه
حیات نبودند. برای همه یک عامل
«بازدارنده» محیطی همیشه، نمی تواند با
موفقیت خنثی شود. همچنین کاملاً امکان دارد
که فرآیند تواناسازی یک فرد سبب
ناتوان سازی (عدم تواناسازی) برای فرد دیگر
گردد، به دلیل اینکه یا آنها در موقعیتی سهیم
هستند که روابط قدرتی متفاوت تأثیرات
متفاوتی را به جای می گذارند. مثال PAEM
نشان می دهد که وقایع و موقعیتهای خاص
مانع از تواناسازی برای برخی و تشویق برای
تواناسازی دیگران می شود: برای برخی از زنان
PAEM، بویژه آنهایی که نقشهای رهبری
نداشتند، درگیری مشابهی موجب انگیزه رشد
بسیار سریع در عوامل اصلی تواناسازی شد.
بنابراین برای زنان به صورت فردی (یا
گروهی)، یک فرآیند تواناسازی برخاسته از
فرهنگ، اخلاق، موقعیت تاریخی، اقتصادی،
جغرافیایی، سیاسی و اجتماعی؛ از جایگاه او در
چرخه زندگی، تجربیات خاص زندگی وی و از
تأمل و عکس العمل تمامی عوامل فوق با
روابط جنسیتی که در اطراف او شایع و رایج
است شکل می گیرد.

بازتاب نقش افراد خارجی /

عوامل توسعه

Reflectims on the Rote of the Gutsider / Aevelopment Agency.

استلزام تفکر درست در باره تواناسازی
زنان، برای افراد خارجی که با زنان کار می کنند
بسیار ضروری است. وقتی که تواناسازی در
ارتباط با دوره ها و موضوعات تشکیلات قدرت،
ویژگی فرآیند آن، دقیقا تعریف شود، عقیده
«رویکرد تواناسازی» به توسعه برای زنان به
عنوان یک ابزار مفید برای تحلیل برنامه ها،
معیار روابط نزدیک تواناسازی فردی، و در
معیار بسیار بزرگ روابط بین المللی، و یا نقاط
واسطه، استفاده خواهد شد. با یک تعریف از
«تواناسازی» این امکان بوجود خواهد آمد که
دقیقا در باره فرآیند(ها) در ارتباط با زمینه
خاص، تفکر گردد (چه در موقعیت «یک فرد
بومی» یا «یک فرد خارجی»). یک مجموعه از
پرسشها را می توان برای شناسایی محدوده
عمل که موجب تسریع فرآیند تواناسازی در
یک جنبه خاص می شود، طرح ریزی کرد. به
عنوان مثال: در چه جنبه هایی از زندگی ما /
آنان، اعتماد به نفس وجود دارد؟ چه
کمبودهایی موجب است؟ چرا؟ چه عواملی در
آن موقعیت وجود دارند، که به هنگام وجود یاعدم وجود (غیبت) آنان، اعتماد به نقس تقویت
یا تضعیف می شود؟ در کجاها (چه مواقعی) ما /
آنها خودمان / خودشان را چگونه درک می کنیم
/ می کنند؟ آیا ما / آنها احساس می کنیم /
می کنند که ارزش مورد احترام بودن برای
دیگران را (و نیز) برای خودمان / خودشان را
داریم / دارند؟ آیا ما / آنها به یک ضمیمه
بزرگتر ارتباط داریم / دارند؟ محدوده آن چقدر
است؟ چرا؟ سپس در ارتباط با برنامه ریزی و
طرح ریزی برنامه ها، پروژه ها یا فعالیتها: چگونه
ما / آنها با مسایلی که در سؤالات اولیه
شناسایی شدند برخورد می کنیم / می کنند؟ چه
فعالیتهایی نیاز است؟ چه ساختارهای موجود و
یا جدیدی نیاز خواهد بود؟ چه پشتیبانیها یا
تشویقهایی ممکن است ایجاد تغییر (تفاوت)
نماید؟ از چه کسی؟ در طی مسیر چه چیزی
ممکن است اتفاق بیافتد (وارد شود)؟ چگونه
می توان آن را تعدیل کرد؟ چه چیزی می تواند
فرآیند را تشویق کند؟ چگونه می توان آن را
تقویت کرد؟ ما باید به دنبال یافتن چه تغییراتی
باشیم؟ چه روش و متدولوژی را می توانیم به
کار ببریم که می باید شامل فرآیند باشد؟ چگونه
ما می توانیم مفهوم مناسبی از زمان را
بگنجانیم، یا آیا این توجیه نامربوط است؟
روابط قدرتی ما با گروه (به عنوان خارجی)
چیست؟ چه اشکالی از قدرت ما می توانیم
برای این کار برای گروه مهیا سازیم؟

نقش عامل تغییر (انگیزنده)، در
برنامه هایی که با قصد ارتقاء تواناسازی با زنان
اجرا می شوند به صورت بالقوه مؤثر و محوری
است. عوامل تغییر معمولاً (اگرچه نه همیشه)
خارجی هستند؛ آنها اغلب کارکنان ترویجی و
به شکلی «متخصص» هستند. عقیده و نظری
که آنها در کارشان می آورند و شکلی که کار آنها
می گیرد، می تواند تأثیر عظیمی، مثبت یا منفی،
بر روی مردمی که با آنها کار می کنند، داشته
باشد. با در نظر داشتن تواناسازی، برای یک
عامل تغییر ضروری است که دارای بسیاری از
نگرشها و مهارتی باشد که از مباحث مذکور
ناشی می شود. نگرشهایی که برای کار با زنان
ضروری است (عبارتند از) ایجاد و تقویت
اعتماد به نفس، احترام به خود و احساس آنکه
آنها قادر به عمل در سطح گسترده تر نیز
هستند. آنها شامل احترام کامل به هر کدام از
افراد و برای گروه؛ فروتنی و خواستن (آرزومند
بودن) و (شاید، اشتیاق) به یاد گرفتن مشترک
بودن و تعهد به فرآیند تواناسازی می گردند.
مهارتهای عامل تغییر باید هماهنگ با طبیعت
باز بودن فرآیند (شامل): مهارت تسهیل گری،
مهارت شنیدن فعال، مهارت پرسش غیر
جهت دهنده، باشد. نقش یک عامل تغییر
اساسا همانند یک کاتالیزور است. بجز آنکه بر
خلاف کاتالیزورهای شیمیایی، عامل تغییر
اساسا بدون تغییر نمی ماند. تمامی انسانها
محصول پیشینه زندگی و فرهنگ ویژه خود
هستند، برای یک عامل تغییر حیاتی است که
خودآگاهی از تمایلات، اولویتها و محدودهای
شباهت / تفاوت در ارتباط با زنانی که با آ