پاورپوینت کامل فصل اوّل; در زلالِ نیایش (برگزیده ی متون مناجات) ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فصل اوّل; در زلالِ نیایش (برگزیده ی متون مناجات) ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فصل اوّل; در زلالِ نیایش (برگزیده ی متون مناجات) ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل فصل اوّل; در زلالِ نیایش (برگزیده ی متون مناجات) ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

>

۳

نیایش های علماء

الهی! ای کریم متعال و ای خلاّق بی مثال!

ای قدیم لایزال! به چه زبان ثنایت گویم و چگونه طریق شُکر و سپاست پویم؟

ای که وجودت همه فضل است وجود

گر تو نبودی نَبُدی هیچ بود

الهی!

نعمتت بی شمار و آلائت افزون از انحصار. خِرد بر احصاء یکی از هزاران غیر قادر و زبان از بیان اندکی از بسیار آن
قاصر.

به جز اعتراف به عجز و ناتوانی چاره ای نه و به غیر از اقرار به جهل و نادانی، راهی نه.

شرمنده از آنم که ندانم چه بگویم

آزرده از آنم که چرا هیچ ندانم

الهی!

به آن چه گمان کنم چنانی، نه چنانی، بلکه همانی که خود می دانی.

الهی!

خوانِ انعامت گسترده و هر مخلوقی از آن فیض برده و به قدر قابلیّت از آن خورده.

الهی!

ابواب فیض به روی خاص و عام گشادی و قسمت هر ذرّه ای از ذرّات مخلوقات را در ظرف قابلیّتش نهادی و از
میان مخلوقات، انسان را تشریف خدمت دادی.

سپاس بی قیاس تو را سزاست و شکر بی اندازه تو را رواست.

الهی!

اگرچه این بنده ی عاصی، شرمنده ی تو است از کثرت معاصی و قابل هیچ گونه احسان و اکرامی و لایق هیچ نوع
فضل و انعامی نیست، ولی اکرام تو بی نهایت و لطف تو بی غایت است.

چه شود اگر قابلیّت کرم نمایی و استعداد فیوضات مرحمت فرمایی؟

الهی!

چه کنم؟ کجا روم؟ که را جویم؟ راز خود با که گویم؟ نه به جایی راهی و نه ملجأ و پناهی و نه غیر از تو پادشاهی.

الهی و ربّی و رجایی!

به جز تو نیست مرا راهی به جایی، چه شود اگر در این ظلمتِ شب و تنهایی، نظر رحمتی به من نمایی؟

الهی!

پست ترین بنده ای از بندگانت، حقیرتر شرمنده ای از شرمندگانت، با نهایت عجز و زاری و ذلّت و خواری، حلقه
کوب بابِ احسان و امیدوارِ عطوفت و امتنان تو است.

اگر چه بنده ای لئیم است، اما به در خانه ی کریم است و اگر او عبدی است غریقِ عصیان ولی پروردگارش
خداوندی است رحمان.

الهی!

بنده ای هستم لاهی (بازیگر) و شرمنده ای هستم واهی، رویم بدین سیاهی، حالم بدین تباهی، به حق روحِ رسالت
پناهی، گاهگاهی بر من بکن نگاهی.

یا رب چه شود که یک نگاهی

بر من فکنی تو گاهگاهی

الهی!

احوالم چنان است که می دانی و اعمالم چنین است که می بینی و افعالم زشت و زبون، کردارم ناپسند و واژگون،
ولی بر کرم تو است اعتمادم و به لطف تو است استنادم.

الها! ملکا! معبودا! پادشاها!

مرا به خود وامگذار، بلکه بر رضا و بندگی خود بدار.

الهی!

به رحمتت امیدوارم و از معاصی خود شرمسارم. گناهانم بریز، آبرویم مریز.

الهی!

از تو به تو پناه می برم و خود را به تو می سپارم. تو خود دانی و کَرَمت.

گردن به فرمانت نهادم و خود را به تو دادم.

الهی!

ای پروردگار عزیز! نه پای گریز دارم و نه زبان ستیز.

الهی!

تو خداوند بی نیازی، چه شود گر مرا به نوازشی بنوازی.

الهی!

ای قدیم و ای ربّ رحیم!

ای حکیم علیم و ای بینای خبیر و ای دانایِ بصیر و ای توانای قدیر!

روی سؤال به درگاه تو بی زوال کرده و حاجات خود را به درگاه کرمت آورده ام.

الهی!

بر تو است اعتمادم و به تو است استنادم و تمنّا آن دارم که از دوزخم آزاد و به وصول رضوانم دلشاد فرمایی.

نیایش های پیر هرات

امید وصال

الهی!

زندگی ما با یاد توست و شادی همه با یافت توست.

الهی!

جان، آن است که در شناختِ توست.

الهی! جان در تن گر از تو محروم مانَد، مرده ی زندانی است و او که در راه تو به امید وصال تو کشته شود، زنده ی
جاودانی است.

گفتی مگذر به کوی ما در مخمور	تا که کشته نشوی که خصمِ ما هست غیور
گویم سخن بُتا که باشم معذور	در کوی تو کشته بِه که از روی تو دور

زنده ی پایدار

ای خداوندی که بندگانت همه فانی اند و تو باقی!

ای خداوندی که رهیگانت (بندگانت) همه