پاورپوینت کامل تربیت براى دین ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تربیت براى دین ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تربیت براى دین ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تربیت براى دین ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

تربیت براى دین که با طرح و نظارت از رجبعلى مظلومى نوشته شده است، برآمد بحث هاى فراوانى است که در میان مربیان کودک در کانون پرورش فکرى کودکان و نوجوانان برگذار شده است و فلسفه وجودى آن، جبران پار هاى کاستى هاى پژوهش در مسائل روحى انسان مانند، عواطف، حالات، پسندها و ناپسندها، فطریات، فرهنگ، ادب، اخلاق و دیانت است.کتاب داراى مقدمه و نوزده فصل کوتاه است.

فصل اول.نفس فرزند: نفس، مجموع ذهن و دستگاه انفعال و اقدام است.على(ع) انسان را داراى چهار نفس(نباتى، حیوانى، ناطق قدسى و ملکى الهى)مى‌داند.آدمى باید در پى عرفان نفس باشد چه، بهترین معرفت است.نفس، رابط و پل پیوند ظاهر (ذهن)و باطن(دل)آدمى است.چشم و گوش دو دریچه کودک به نفس است.براى وحدت میان ظاهر و باطن باید به رابط آنها پرداخت.

فصل دوم.معرفت فرزند: بچه با معرفت زاده مى‌شود؛ معرفتى درخور زندگى عقلانى.او دنیا را نمى‌شناسد و از آن دریافت پیشینى ندارد؛ اما خوب و دقیق مى‌فهمد زیرا با معرفت هاى درخور روح و عقل به دنیا آمده است.ندانستن، نفهمیدن نیست کودک چون درگیر دنیاست باید با آن آشنا شود او معرفت دارد و معروفها را مى‌شناسد و در پى مصداق است، ما حق تلقین نداریم.تنها باید به او نمونه نشان دهیم.معروف آن است که کودک مى‌شناسد و منکر آن چیزى است که او نمى‌شناسد.کودک اگر چیزى را نشناسد آن را تجربه نمى‌کند پس براى پرهیز از نابایستها، آسانترین روش، آشنا نشدن است.بر ماست که آشناى خوب براى کودک فراهم کنیم.آشنا هاى فرزند بنابر اولویت چنین است: ۱-انسان؛ یعنى، کسى به فراخور سن او؛ ۲-درخت و گیاه؛ ۳-طبیعت؛ ۴-حیوانات
با ویژگی هاى نیکى که دارند.کودک فقط خود باید به سوى دیگران و جهان برود. راه آشنایى کودک با جهان دیدن و شنیدن و بسودن است.بزرگترین جنایت این است که کودک را براى بزرگى آماده کنند؛ کودک را براى کودکى باید مهیا کرد.عمل، حالت و هیأت وجودى، صفت، تفکر و عقیده، موضوع هاى مهمى است که کودک باید با آنها آشنا شود.مربى باید از راه نمونه هاى صادق، کودک را به شناخت علمى ره‌نمون شود. نمونه در خود هستى نیست؛ در رابط هستى با انسان است.درستها و نادرستها، حقها و ناحقها را باید به کودک آموخت؛ اما از راه نمونه‌ها.

فصل سوم.باطن فرزند: کودک باید با نفس هاى پنجگانه بگاه و بجا آشنا شود.انگیزه، محرک فرزند نیست؛ باید در فرزند رغبت ایجاد کرد و آن را شدت بخشید تا به حب بدل شود.هم رغبت هاى شدید، مقدمه حب اللّه هستند باید حب و عاطفه به خیر و حق و جمال را در کودک پرورش داد.تربیت اولیه فرزند، پنج مرحله دارد: مصداق‌شناسى؛ شناخت ویژگی هاى مصداق؛ مصداق‌یابى؛ مصداق‌نمایى و تکرار تا سرمنزل مهارت.
براى تربیت دینى فرزند باید میل به حق، خیر و جمال در او آفرید.تحقق این میل بسیار ساده است؛ باید این میل را در متن زندگى کودک درآورد.اگر بر حق استوارش کنیم بى‌تردید خیر و جمال در متن زندگى او پیدا مى‌شود.تحول میل به حق و خیر و جمال به رغبت دینى مراحلى دارد.در هر مرحله، رغبتها، عالى‌تر مى‌شوند و کار به احسان، ایثار و شهادت مى‌کشد. رغبت هاى کودک را باید به عمل رسانید.

فصل چهارم.فرزند و بینش درست او: باید زندگى را براساس مکتب تعریف کرد تا معلوم آید که آدمى مسافر است و دست‌کم باید به همان جایى که آمده است بازگردد. مرگ نابودى نیست؛ گام نهادن به زندگى دیگر است.باید چنین بینشى در کودک آفرید.

فصل پنجم.فرزند و تربیت او: تربیت؛ یعنى، ربانى شدن.تربیت دینى غیر از دیگر تربیتهاست؛ تربیت دینى امرى قلبى و عقلى است و دیگر تربیتها ذهنى‌اند.در تربیت فرزند باید، استقلال و خودکفایى او رعایت شود.ساده‌ترین گونه تربیت آن است که فرزند از راه انس با مربى از او بیاموزد.تربیت قابلیت مى‌خواهد و عواملى دارد.کودک (متربى)در نه مرحله از مربى اثر مى‌پذیرد و دگرگون مى‌شود.تربیت زمانى مناسب مى‌خواهد و اوقات و مراحل تربیت شامل کودکى، اواخر کودکى و دوره نوجوانى است.

بلوغ آن مایه اهمیت دارد که اگر کسى بچگى نکرده، بزرگ شود براى تربیت خود، باید مرحله بازمانده بلوغ را سپرى کند آنگاه به مرحله بعدى برود.بلوغ را با آزاد بودن مى‌توان آفرید.سن ملاک بلوغ نیست.

فصل ششم.فرزند در مقاطع زندگى: پایان کودکى هنگامى است که فرزند خود بپوشد و بشوید و دیگر کارهایش را که پیش از این نمى‌توانست، اکنون به‌جا آورد. نوجوانى از ۵-۶ سالگى آغاز مى‌شود و در پسرها به ۱۰-۱۲ سالگى پایان مى‌یابد.دختر با پسر در بلوغ و نوجوانى فرقهایى دارد.نوجوان از خدا، و چگونگى آفرینش مى‌پرسد. موضوعات تربیتى کودک در نوجوانى گسترش مى‌یابد.نوجوانى براى آمادگى جوانى بسیار مهم است و باید مراقب بود.

فصل هفتم.بایست هاى تربیتى: پرورش بس نیست؛ باید تربیت کرد.در تربیت کودک دیدنیها از شنیدنیها مهم‌ترند و آموزندگى آنها افزونتر است.از جمال‌خواهى مى‌توان در تربیت یارى گرفت.جم