پاورپوینت کامل امام موسی بن جعفر (علیهم‌السلام) ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام موسی بن جعفر (علیهم‌السلام) ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام موسی بن جعفر (علیهم‌السلام) ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام موسی بن جعفر (علیهم‌السلام) ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

امام کاظم

کلیدواژه: امام کاظم علیه‌السلام، ولادت، دوران کودکی، عبادت، مقام علمی، کرامات.
پرسش: ولادت و دوره کودکی و نوجوانی امام کاظم ـ علیه‌السلام ـ را توضیح داده و زندگی حضرت پیش از امامت را بیان کنید.
پاسخ:

فهرست مندرجات

۱ – تولد امام کاظم
۱.۱ – محل تولد
۱.۲ – سال تولد
۲ – دوران کودکی
۳ – سیمای ظاهری امام
۴ – شخصیت و نبوغ امام در دوران کودکی و قبل از امامت
۵ – نمونه‌ای از توانایی‌های علمی امام در نوجوانی
۵.۱ – گفت‌وگوی امام با ابوحنیفه
۶ – مقام علمی امام کاظم
۶.۱ – فرمایش امام صادق درباره دانش امام
۶.۲ – سخن دیگری از امام صادق
۷ – عبادت امام
۷.۱ – سخن امام به صفوان جمال
۷.۲ – روایتی از عبدالرحمان بن حجاج
۷.۳ – اولین جملات امام بعد از تولد
۸ – کرامات حضرت در دوران کودکی
۸.۱ – روایتی از صفوان بن عمران
۸.۲ – روایتی از محمد بن فضل
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

تولد امام کاظم

ولادت امام کاظم ـ علیه‌السلام ـ در اواخر حکومت امویان بوده است؛

محل تولد

نام مادر گرامی‌اش حمیده و محل تولد آن حضرت ابواء نام دارد. وقتی امام صادق ـ علیه‌السلام ـ به دنیا آمدند، امام فرزند را گرفتند، آداب شرعی ولادت را بجا آوردند و بشارت ولادت ایشان را به اصحاب دادند و فرمودند: «خداوند به من پسری مرحمت فرموده که بهترین مخلوقش است».

سال تولد

سال ولادت «۱۲۸ هـ ق» و در زمان حکومت عبدالملک بن مروان بوده است.

دوران کودکی

امام کاظم، به‌تدریج دوران کودکی را پشت سر می‌گذاردند، و در سایه‌ پدر بزرگوارشان تربیت می‌شدند و به درجه والایی از کمال و تهذیب اخلاقی در همان کودکی رسیدند. ایشان قسمتی از دوران کودکی خود را پشت سر گذاشت؛ در‌حالی‌که هر روز به محبت و احترامش افزوده می‌شد. و پدر او را مشمول محبت خود قرار می‌داد. پیروان آن حضرت نیز، با توجه و احترام خاص با ایشان برخورد می‌کردند.

سیمای ظاهری امام

قامتی معقول، با اندام مناسب و زیبا بود، صورتش گندمگون و نورانی و رنگ موهایش مشکی و انبوه چهره‌اش باصفا و ملکوتی، فاصله دندان‌هایش گشاد و کتف‌هایش باز و گسترده، بدنش لاغر و باریک، به‌طوری که در هاله‌ای از ابهت و جلال قرار داشت. هیچ‌کس آن حضرت را مشاهده نمی‌کرد، مگر اینکه هیبتش او را می‌گرفت و او را گرامی می‌داشت.

شخصیت و نبوغ امام در دوران کودکی و قبل از امامت

هوش و ذکاوت امام کاظم ـ علیه‌السلام ـ در نوجوانی مشهود و آثار نبوغ و تیز‌هوشی امام، از رفتار و کردار ایشان کاملاً نمود داشت؛ به‌طوری که باعث اعجاب و ستایش اصحاب و بزرگان قرار گرفته بود. سخن از اینکه چه عواملی باعث ایجاد چنین شخصیتی شد، زیاد مشکل نیست؛ امام ـ علیه‌السلام ـ تمام صفات پدرانش را، که از سایر مردم امتیاز داشتند، از قبیل: بزرگواری، بخشندگی، بردباری، گذشت، علم و… به ارث برده‌اند، در خانواده‌ای رشد کرده که کانون تقوا و حکمت و دانش است. و ریشه تمام بزرگی‌ها و فضیلت‌ها در اسلام به آن خانواده می‌رسد. امام کاظم ـ علیه‌السلام ـ به مدت بیست سال، تحت سرپرستی پدرش امام صادق ـ علیه‌السلام ـ بزرگ شده است که تاریخ انسانیت، نظیر او را در علم و ایمان و پرهیزکاری و… جز در این خاندان سراغ ندارد.
به این ترتیب، تمام زمینه‌های تربیت صحیح و شخصیت‌ساز برای امام علیه‌السلام، فراهم آمده بود. مورخان و سیره نویسان، نمونه‌هایی از این شخصیت عالی را ذکر کرده‌اند که موجب اعجاب و شگفتی است. و آن احاطه امام را در آغاز عمر به انواع علوم و معارف نشان می‌دهد. با اینکه انسان در این دوره از زندگی، چنین توانایی را ندارد و هیچ دلیلی نمی‌توان برای این امر پیدا کرد. جز آنچه را که شیعه بدان معتقد است.

نمونه‌ای از توانایی‌های علمی امام در نوجوانی

گفت‌وگوی امام با ابوحنیفه

او سفری به مدینه می‌کند، تا با امام صادق ـ علیه‌السلام ـ بحث و گفت‌وگو کند. در بیرون منزل منتظر اجازه ورود می‌نشیند که پسر بچه‌ای پنج ساله بیرون می‌آید و از او می‌پرسد: که یک شخص غریب کجا می‌تواند قضای حاجت کند؟ آن کودک: در جواب، تمام جاهایی که قضای حاجت در آنجا مکروه و حرام و… را بیان می‌کند. از او می‌پرسد: اسمت چیست؟
می‌گوید: موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن ابی‌طالب صلوات الله علیهم
از او می‌پرسد: معصیت مربوط به کیست؟ از جانب خداوند یا بنده؟
امام در پاسخ می‌فرمایند: از سه حال خارج نیست: یا از جانب خداست و هیچ به بنده مربوط نیست، در این صورت، خدا حق ندارد بنده‌ای را که هیچ کاری نکرده، مواخذه کند!
و یا مربوط است هم به بنده و هم به خدا، که خدا تواناترین آن دو است که شریک عمل بوده‌اند، در این صورت برای شریک نیرومند روا نیست که شریک ناتوان خود را به‌دلیل گناهی که هر دو در ارتکاب آن برابر بوده‌اند، مواخذه کند!
یا اینکه گناه تنها مربوط به بنده است. در این صورت خدا اگر بخواهد می‌بخشد و اگر خواست کیفر می‌دهد و بنده نیازمند کمک است.
ابو‌حنیفه که از جواب این کودک نابالغ قانع شده بود،