پاورپوینت کامل خاندان وحید بهبهانی ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خاندان وحید بهبهانی ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خاندان وحید بهبهانی ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خاندان وحید بهبهانی ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ علت نامگذاری
۲ شخصیت‌های مشهور

۲.۱ آقا محمدعلی بهبهانی
۲.۲ محمدجعفر بهبهانی
۲.۳ محمداسماعیل بهبهانی
۲.۴ احمد بهبهانی
۲.۵ آقامحمود بهبهانی
۲.۶ آقاعبدالله بهبهانی
۲.۷ آقامحمدتقی بهبهانی

۳ پانویس
۴ منابع
۵ پیوند به بیرون

علت نامگذاری

شهرت افراد این خاندان به آل آقا بدین‌جهت است که منتسب به آقا وحید بهبهانی بوده و از این‌رو،‌ گاه بهبهانی خوانده شده‌اند. برخی از اینان که در کرمانشاه و نهاوند اقامت داشته‌اند به کرمانشاهی و نهاوندی شهرت یافته‌اند.[۱] برخی از افراد این خاندان نیز در تهران، قم، نجف و کربلا ساکن بوده‌اند.

شخصیت‌های مشهور

شخصیت‌های مشهور این خاندان بدین قرارند:

آقا محمدعلی بهبهانی

آقا محمدعلی بهبهانی (۱۱۴۴-۱۲۱۶ق)[۲] معروف به آقا محمدعلی کرمانشاهی، فقیه، اصولی و رجالی متنفّذ شیعه در قرن دوازدهم و سیزدهم که نزد آقا محمدخان قاجار نیز دارای احترام بود.[۳] عمده شهرت آقامحمدعلی، مبارزه جدّی و گسترده او با صوفیه در عصر قاجار است و مهم‌ترین آثار وی مقامع الفضل و خیراتیه در ابطال طریقه صوفیه است.

محمدجعفر بهبهانی

محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی(متوفی ۱۲۵۹ق)، فرزند ارشد آقامحمدعلی، در ۱۱۷۸ق در کربلا به دنیا آمد و همراه پدرش به ایران مهاجرت کرد. وی نزد پدرش و نیز میرزای قمی، در قم، میرسید علی طباطبایی و شیخ جعفر کبیر، در عراق، به تحصیل پرداخت. سپس به کرمانشاه رفت و پس از مرگ پدر عهده‌دار شئون دینی و اجتماعی وی در کرمانشاه شد. وی در کرمانشاه درگذشت و در مقبره خانوادگی آل آقا دفن شد.[نیازمند منبع] محمدجعفر را به زهد و گوشه‌گیری و محاسن اخلاق ستوده‌اند. در سال ۱۳۵۲ قسمتی از آثارش، در حریقی از میان رفت.[نیازمند منبع] از وی حدود سی اثر خطی موجود است که برخی از آنها عبارت‌اند از:

فضایح الصّوفیه (قم، ۱۴۱۳ق).
انیس الطلاب (تألیف ۱۲۳۵ق)، در شرح بعضی احادیث و مسائل فقهی.
الجواهر البهیه فی ترجمه الاحکام الالهیه به فارسی.
تحفه الابرار به فارسی، در تاریخ، از رحلت پیامبر تا سلطنت شاه اسماعیل صفوی.
التکمله فی شرح التبصره (۱۰ ج).
المصابیح المُنیفه.
شرح مَزجی بر دیباچه مفاتیح الشّرایع فیض کاشانی.[۴]

محمداسماعیل بهبهانی

محمداسماعیل بهبهانی (متوفی حدود ۱۲۸۰ق) در ۱۱۹۲ق در رشت به دنیا آمد. مقدمات علوم را نزد پدرش فرا گرفت و برای ادامه تحصیل به عتبات رفت و از محضر پدر همسرش، صاحبِ ریاض، استفاده کرد. وی دو اثر در فقه و اصول داشته که اتمام آنها معلوم نیست.[۵]

احمد بهبهانی

بهبهانی (۱۱۹۱-۱۲۳۵ق)، عالم شیعه قرن ۱۳ق. وی افزون بر مقام علمی و تألیفاتش، به دلیل سیر و سیاحتش در ایران، عراق و هند و بر جای نهادن خاطراتش، منزلت ویژه‌ای دارد. کتاب مرآت الاحوال مهم‌ترین کتاب تألیفی وی است.

آقامحمود بهبهانی

آقا محمود بهبهانی عالم،(به اختلاف، متوفی ۱۲۶۹ تا ۱۲۷۱ق) فقیه، عارف و شاعر در ۱۲۰۰ق در کرمانشاه زاده شد. مقدمات علوم را نزد پدر و برادرانش، آقامحمدجعفر و آقااحمد، فرا گرفت. سپس به عتبات رفت و از محضر صاحب ریاض و شیخ جعفر کبیر بهره جست. او برای تکمیل معلومات به شهرهای اصفهان و قم نیز سفر کرد و سرانجام مقیم تهران شد و مقامی والا یافت و در همین شهر درگذشت و در کربلا مدفون شد.[۶]

به سبب ذوق شعری و علاقه وی به حاج میرزاآقاسی، وزیر صوفی مشرب محمدشاه، آقامحمود را از هواداران تصوف قلمداد می‌کنند. در این زمینه آورده‌اند که در مدت محبوس بودن مظفرعلیشاه در خانه آقامحمد علی کرمانشاهی، آقامحمود مریض شد و مظفّرعلیشاه که دستی در طبابت داشت او را معالجه کرد و از آن پس آقامحمود به تصوف تمایل و ارادت پیدا کرد.[۷] قطع نظر از مستند نبودن این داستان[۸] از ملاحظه آثار و اشعار آقامحمود این نکته روشن می‌گردد که وی نیز مانند پدرش از تصوف و درویشی رایج در عصر خود انتقاد کرده و بر آنان طعن زده است.[۹] وی در تنبیه الغافلین و ایقاظ الراقدین،[۱۰] عقاید متصوّفه را برگرفته از عقاید کفّار هند و جوکیان ایشان دانسته و آنها را با یکدیگر مقایسه کرده و در فصول دیگر مانند پدرش آقامحمدعلی در خیراتیه، ردّی همه جانبه از افکار و آداب صوفیان به دست داده است. وی در دزاشیب تهر