توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سید باقر سلطانی طباطبائی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سید باقر سلطانی طباطبائی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل سید باقر سلطانی طباطبائی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

سیدمحمدباقر طباطبایی سلطانی بروجردی

آیه الله سید محمد باقر سلطانی طباطبایی از سادات جلیل القدر طباطبایی بروجردی است که شاخه‌ای از خاندان طباطبایی می‌باشد. سر سلسله سادات طباطبایی بروجرد، فقیه والامقام، علامه سید محمد طباطبایی است که با مهاجرت خود از نجف اشرف به بروجرد، این سلسله را در غرب ایران بنیان نهاد. سادات طباطبایی در هر کجا که هستند، همگی از اعقاب ابراهیم بن اسماعیل الدیباج بن ابراهیم بن الغمر بن الحسن المثنی بن الامام ابی محمد الحسن بن علی بن ابی طالب علیه‌السلام معروف به ابراهیم طباطبایی و یا ابراهیم طباطبا می‌باشند.

فهرست مندرجات

۱ – اعقاب امام حسن مجتبی علیه السلام
۱.۱ – خاندان طباطبایی
۲ – نسب نامه
۳ – تولد و زادگاه
۴ – تحصیل در بروجرد
۵ – سیمای حوزه بروجرد
۵.۱ – اقدامات آیه الله بروجردی
۶ – مهاجرت به قم
۷ – استادان مهم در قم
۸ – تحصیلات در مشهد
۹ – مهم‌ترین رویداد ایام تحصیلی
۱۰ – تحصیلات در نجف اشرف
۱۱ – اقامت در بروجرد
۱۲ – اقامت در قم
۱۳ – شاگردان بزرگوار وی
۱۴ – شهرت علمی
۱۴.۱ – سخنان شیخ محمد علی فیض گیلانی
۱۵ – اوصاف علمی آیه الله بروجردی
۱۵.۱ – اجازه آیه الله العظمی آخوند خراسانی
۱۵.۲ – حافظه فوق العاده‌ در بررسی رجال سند
۱۵.۳ – تدریس در قم
۱۵.۴ – سامان دهی حوزه
۱۶ – مشاور امین و کاردان
۱۶.۱ – موضع آیه الله بروجردی در برابر فدائیان اسلام
۱۷ – نو اندیشی فقهی
۱۷.۱ – اهل کتاب
۱۷.۲ – حکم رجم
۱۷.۳ – عنصر زمان و مکان در احکام
۱۸ – همگام با امام
۱۹ – تالیفات
۲۰ – شمه‌ای از اوصاف اخلاقی
۲۰.۱ – سخنان حجه الاسلام علی حجتی کرمانی
۲۰.۲ – سخنان حجه الاسلام سید حسن خمینی
۲۱ – فرزندان
۲۲ – غروب ستاره
۲۳ – پانویس
۲۴ – منبع

۱ – اعقاب امام حسن مجتبی علیه السلام

اعقاب امام حسن مجتبی علیه السلام تنها از طریق دو فرزندش باقی مانده‌اند که عبارتند از: ۱. زید بن حسن . ۲. حسن بن حسن، معروف به حسن مثنی .
اعقاب حسن بن حسن، از پنج طریق انشعاب یافته‌اند : ۱. خاندان عبدالله المحض . ۲. خاندان حسن مثلث . ۳. خاندان جعفر الحسن. ۴. خاندان داوود بن الحسن . ۵. خاندان ابراهیم الغمر (وی به سبب سخاوت و جود فراوان به غمر شهرت یافت) و اعقاب ابراهیم غمر، تنها از طریق اسماعیل دیباج ، به سه خاندان منشعب شدند : ۱. خاندان آل معیه که از اولاد ابوالقاسم علی بن الحسن بن الحسن بن اسماعیل الدیباج می‌باشند. ۲. خاندان آل التج که از اعقاب ابو جعفر محمد بن الحسن بن الحسن بن اسماعیل الدیباج هستند. ۳. خاندان آل طباطبا که از اعقاب ابراهیم بن اسماعیل الدیباج می‌باشند.

۱.۱ – خاندان طباطبایی

آیه الله سید محمد باقر سلطانی طباطبایی از سادات جلیل القدر طباطبایی بروجردی است که شاخه‌ای از خاندان طباطبایی می‌باشد. سر سلسله سادات طباطبایی بروجرد، فقیه والامقام، علامه سید محمد طباطبایی است که با مهاجرت خود از نجف اشرف به بروجرد، این سلسله را در غرب ایران بنیان نهاد. سادات طباطبایی در هر کجا که هستند، همگی از اعقاب ابراهیم بن اسماعیل الدیباج بن ابراهیم بن الغمر بن الحسن المثنی بن الامام ابی محمد الحسن بن علی بن ابی طالب علیه‌السلام معروف به ابراهیم طباطبایی و یا ابراهیم طباطبا می‌باشند.

[۱] مجموعه گلشن ابرار.

آل طباطبا نیز، به سه دسته تقسیم می‌شوند: ۱. آل القاسم الرسی بن طباطبا . ۲. آل الحسن بن طباطبا . ۳. آل ابی عبدالله السید احمد الرئیس بن طباطبا.
اکثر سادات طباطبایی موجود در ایران و عراق و به ویژه سادات طباطبایی شهرستان بروجرد ، از تبار آل ابو عبدالله سید احمد رئیس می باشند.

[۲] عمده الطالب.

خاندان جلیل طباطبایی، یکی از اصیل‌ترین خاندان شیعی است که همواره در اعصار مختلف، پرچمدار فقاهت و پاسدار مرزهای مکتب پویای جعفری علیه‌السّلام بوده است. برخی از ستارگان این خاندان نامدار در عرصه دانش و فضیلت عبارتند از:
۱. علامه سید مهدی بحر العلوم طباطبایی.
۲. آیه الله سید علی طباطبایی ، مؤلف « ریاض المسائل ».
۳. آیه الله سید محمد مجاهد ، فرزند سید علی طباطبایی، مؤلف « مفاتیح » در اصول و « مناهل » در فقه .
۴. فقیه دوراندیش سید محمد کاظم طباطبایی یزدی .
۵. مرجع عالیقدر شیعه، آیه الله حاج آقا حسین طباطبایی قمی .
۶. مرجع عالیقدر شیعه، آیه الله حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی .
۷. مرجع عالیقدر شیعه، آیه الله سید محسن حکیم طباطبایی .

۲ – نسب نامه

آیه الله سید محمد باقر سلطانی طباطبایی با ۳۱ واسطه از فرزندان بزرگوار امام حسن مجتبی علیه‌ السلام به شمار می‌آید. وی پسر عمه و پسر دایی مرجع عالیقدر تقلید ، آیه الله العظمی حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی – رضوان الله علیه – می‌باشد.

نسب وی بدین شرح است: سید محمد باقر بن آقا سید علی اصغر معروف به سلطان العلماء بن حاج سید مهدی بن میرزا ابوالحسن بن میرزا علی نقی بن سید جواد بن سید مرتضی (پدر سید مهدی بحر العلوم) بن سید محمد بن سید عبدالکریم بن سید مراد بن شاه اسدالله بن سید جلال الدین امیر بن حسن بن مجدالدین بن قوام الدین بن اسماعیل بن عباد بن ابی المجد بن عباد بن علی بن حمزه بن طاهر بن علی بن محمد بن احمد بن محمد بن احمد بن ابراهیم طباطبا بن اسماعیل دیباج بن ابراهیم الغمر بن الحسن المثنی بن الامام الهمام ابی محمد الحسن المجتبی بن امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه ‌السلام .

[۳] آثارالحجه، شریف رازی، ج۲، ص۶۵.

۳ – تولد و زادگاه

آیه الله سلطانی طباطبایی در سال ۱۳۳۲ ق. در شهرستان عالم پرور بروجرد و در خاندان با تقوا و با علم و فضیلت دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش، آقای حاج سید علی اصغر، ملقب به سلطان العلماء بروجردی، یکی از عالمان بزرگ و نامدار سادات طباطبایی در منطقه بروجرد بوده است. این بزرگوار، پس از عمری تدریس، تبلیغ و ترویج احکام و معارف نورانی اسلام ، در سال ۱۳۴۲ق. به دیار حق شتافت و در سرزمین مقدس قم مدفون گردید و جد بزرگوارش، حاج آقا مهدی طباطبایی نیز از عالمان بزرگ بروجرد بود که در سال ۱۳۲۴ ق. رحلت کرد و بدن پاک وی در رواق حرم شریف کاظمین علیهما ‌السلام بخاک سپرده شد.

۴ – تحصیل در بروجرد

آیه الله سلطانی پس از رشد و پشت سر گذاردن دوران کودکی، تحت تربیت پدر بزرگوارش قرار گرفت و خواندن و نوشتن و قرائت قرآن را به خوبی از پدر بزرگوارش – که اولین معلم و مربی وی به شمار می‌آید – آموخت و پس از آن، جهت فراگیری علوم الهی وارد حوزه علمیه بروجرد گردید و درس‌های مقدمات و سطح اولیه را در حوزه بروجرد و نزد اساتید آن سامان فرا گرفت.

۵ – سیمای حوزه بروجرد

تا زمان آیه الله بروجردی حوزه علمیه بروجرد، یکی از قدیمی‌ترین حوزه‌های علمی در غرب ایران است و سکونت عالمان فاضل و وجود مدارس علمی پر رونق، این شهر را به یکی از شهرهای عالم خیز تبدیل کرده بود. درباره این شهر چنین نقل شده است: «روزی علما و مجتهدین شهر را تا هفتاد نفر شمردند و تازه معلوم شد که افرادی همانند حاج سید شفیع بروجردی ، صاحب « قواعد الاصول » که مرحوم شیخ مرتضی انصاری در راه سفر به عراق، مدت شش ماه برای درک محضر او و نیز درس مرحوم ملا اسدالله بروجردی ، در بروجرد توقف کردند، از قلم افتاده است» اما حوزه بروجرد در زمان ورود آیه الله بروجردی و سکونت وی در زادگاهش، به دلائل نامعلومی از رونق علمی برخوردار نبوده است و با تلاش و جدیت فراوان آن عالم بزرگوار، حوزه بروجرد رونق ویژه‌ای به خود گرفت.

۵.۱ – اقدامات آیه الله بروجردی

آیه الله سلطانی طباطبایی درباره اقدامات آیه الله بروجردی در ساماندهی حوزه بروجرد می‌گوید: «متاسفانه در زمان ورود آیه الله بروجردی، مدرسه‌های علمی بروجرد، معمور و دایر نبودند و تعداد اندکی از اهل علم بودند که روز می‌آمدند و در حجره‌ها را باز می‌کردند، مختصر تحصیلی می‌شد، اما آن گونه که باید و شاید، حوزه زنده نبود. پس از آمدن آیه الله العظمی، بروجردی، اهل علم جمع شدند و ایشان فرمود: بهتر است که مدرسه شبخواب داشته باشد. آن بزرگوار، آقایان را ترغیب کردند به این که مدرسه را احیا کنند، شهریه مخصوصی هم برای کسانی که شب‌ها در مدرسه باشند و به تحصیل ادامه بدهند، مقرر کردند. در همین زمان بود که من برای تحصیل علوم دینی وارد حوزه شدم و جزء ساکنین این مدرسه قرار گرفتم. با تشویق آیه الله العظمی بروجردی مدرسه رونق گرفت تحصیلات بیشتر شد اوضاع سر و صورت علمی پیدا کرد».

[۴] مجله حوزه، ویژه نامه سی امین سالگرد رحلت آیهالله بروجردی، شماره ۴۳ و ۴۴.

از اسامی استادان آیه الله سلطانی طباطبایی در حوزه بروجرد، اطلاعی بدست نیامده ولی آنچه مسلم و قطعی است، این که وی، مقدمات و مقداری از سطح را در زادگاهش به خوبی آموخته و آن گاه برای ادامه تحصیل، راهی حوزه علمیه قم شده است.

۶ – مهاجرت به قم

چند سالی قبل از ورود ایشان، حوزه علمیه قم بدست با کفایت آیه الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی تاسیس شده بود و طلاب و روحانیون از اقصی نقاط کشور، برای کسب علم و دانش راهی آن جا شدند. آیه الله سلطانی از کسانی بود که در سال ۱۳۴۸ ق. و در اوج شکوفایی علمی حوزه قم، به شهر مقدس قم مهاجرت نمود و در آن شهر، رحل اقامت افکند و تا سال ۱۳۵۵ ق. یعنی سال رحلت سرپرست و مؤسس حوزه علمیه قم، به مدت ۷ سال از محضر علمی و معنوی بزرگان معرفت و استوانه‌های علمی، دروس فقه، اصول، حکمت ، فلسفه و… را فرا گرفت و به دلیل هوش و استعداد درخشانی که داشت، همراه تحصیل، به تدریس نیز مشغول بود.

۷ – استادان مهم در قم

مهمترین استادان این استاد فرزانه در حوزه علمیه قم عبارتند از:
۱. آیه الله سید محمد تقی خوانساری .
۲. آیه الله سید صدرالدین صدر .
۳. آیه الله میرزا محمد فیض قمی .
۴. آیه الله شیخ محمد علی حایری قمی .
۵. آیه الله سید احمد خوانساری .
۶. آیه الله میرزا محمد علی شاه آبادی .

۸ – تحصیلات در مشهد

آیه الله سلطانی طباطبایی در سال ۱۳۵۵ ق. جهت زیارت مرقد ملکوتی امام هشتم علیه‌السّلام و دیدار اقوام سببی عازم مشهد مقدس گردید و در مدت یک سال اقامت، از درس‌های فقه، و کلام و تفسیر بزرگان این حوزه، خصوصا از آیه الله میرزا مهدی اصفهانی بهره مند گشت. وی که رحلت غمبار مؤسس حوزه علمیه قم را در مشهد شنید ماجرای آن را بدین گونه نقل می‌کند:
«شبی در جلسه درس مرحوم آیه الله حاج آقا میرزا مهدی اصفهانی که بهترین مدرس حوزه مشهد بود، شرکت کردم. به مجرد اینکه نشستم، پیشکار آقا آمد و گفت: آقا! از قم تلگراف آمد. که آیه الله حائری فوت کرده است. قرار است فردا جلسه‌ای با حضور آقایان تشکیل شود و برای برگزاری مجالس ختم اقدامی شود، زیرا از طرف رضا خان، هر گونه مجلسی ممنوع شده بود. در همان سر درس، چراغ را خاموش کردند و مختصر روضه‌ای خوانده شد، بعد که مقداری مجلس خلوت شد، کسی از آیه الله حاج میرزامهدی پرسید… : آقا! مقلدین آیه الله حاج شیخ عبدالکریم، به چه کسی رجوع کنند؟ ایشان در پاسخ فرمودند: حاج آقا حسین بروجردی، ملای پر و پا قرصی است».

[۵] مجله حوزه، ش ۴۳- ۴۴ ص۹ .

[۶] مجله حوزه، ش ۴۳- ۴۴ ص ۲۸.

۹ – مهم‌ترین رویداد ایام تحصیلی

مهم‌ترین رویدادی که در ایام تحصیلی آیه الله سلطانی در ایران (قم و مشهد) می‌توان بدان اشاره کرد، موضوع تلخ و ناگوار حکومت ضد دینی و دیکتاتوری رضا خان است. رضاخان در دوران سلطنت خود، اقدامات ضد دینی و ضد مذهبی خود را تحت لوای برنامه استعماری «تجدد خواهی» برای حذف تدریجی اسلام و روحانیان انجام داد. کشف حجاب ، اختلاط دختر و پسر در مدارس، لباس متحد الشکل، حذف تاریخ قمری و جایگزینی تاریخ شمسی، ممنوع ساختن مجالس روضه خوانی، بستن مساجد و منزوی کردن عالمان، از اساسی‌ترین کارهای خائنانه رضا خان به شمار می‌روند. رژیم رضا خانی در اجرای نقشه‌های استعماری نسبت به شهرهای قم و مشهد مقدس حساسیت بیشتری نشان می‌داد، زیرا در صورت موفق بودن اجرای برنامه‌های ضد اسلامی در این دو شهر مذهبی و مقدس، پذیرش آنها در سایر نقاط آسان تر و راحت تر انجام می‌شد.
در این اوضاع تاریک، طلاب و روحانیان، برای در امان ماندن از هجوم ضربات سهمگین او، روزها به اطراف و باغات پیرامون شهر می‌رفتند و مشغول تحصیل و تدریس می‌شدند و شب‌ها به منزل باز می‌گشتند و بدین وسیله، توانستند میراث گرانبهای اسلام و مکتب جعفری را تا حدودی از آسیب‌ها و صدمات رضاخان محفوظ بدارند، اما واکنش‌ها و عکس العمل‌های بزرگان حوزه قم و مشهد در این موضوع متفاوت بود.

[۷] نهضت امام خمینی، سید حمید روحانی.

[۸] تاریخ سیاسی معاصر ایران، سید جلال الدین مدنی.

[۹] تاریخ بیست ساله ایران، حسین مکی.

۱۰ – تحصیلات در نجف اشرف

آیه الله سلطانی بعد از مدتی اقامت در مشهد مقدس تصمیم گرفت جهت تکمیل علوم و کسب معارف به نجف اشرف مهاجرت کند تا بتواند از استادان آن سامان نیز بهره مند شود. وی در سال ۱۳۵۶ق. رهسپار شهر مقدس نجف گردید و به مدت دو سال در کنار مرقد نور آفرین امیرالمؤمنین علیه ‌السلام کسب علم و معنویت کرد و از فضای معنوی و علمی آن حوزه بهره‌های فراوانی برد. اسامی فرزانگان نامداری که وی در نجف از دانش بیکران آنان کسب فیض نمود، عبارتند از:
۱. آیه الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی .
۲. آیه الله شیخ محمد حسین غروی اصفهانی .
۳. آیه الله آقا ضیاءالدین عراقی .

۱۱ – اقامت در بروجرد

این فقیه اخلاقی، با پشتکار ویژه، به مرتبه بلند فقاهت و اجتهاد دست یافت و از سوی فقهای طراز اول حوزه‌های قم و نجف، صاحب اجازات و تائیدات اجتهادی شد و آنگاه برای صله ارحام به زادگاهش بروجرد مراجعت کرد و در آنجا رحل اقامت افکند. ورود وی، موجب شکوفایی حوزه بروجرد شد، زیرا او سالیان متمادی با تلاش و جدیت فراوان و با برنامه ریزی مدون، توانست حوزه بروجرد را احیاء کند و با تدریس خویش، بدان رونق ویژه‌ای بخشد. وی در دوران اقامت در بروجرد علاوه بر تدریس، خود نیز از دانش فراوان آیه الله العظمی بروجردی – که در آن ایام در بروجرد می‌زیست – بهره مند گردید و آنگاه به قم مراجعت کرد و تا آخر عمر شریف خود در این شهر اقامت داشت. وی در این باره می‌گوید:
«مدتی در زمان ایشان (آیه الله بروجردی)، بروجرد بودم سپس وارد قم شدم. چند سالی در قم ماندم که آیه الله العظمی بروجردی راهی قم شد و زمانی که قم بودم نیز بی اطلاع از اوضاع ایشان در بروجرد نبودم. در ایام اقامت من در بروجرد، ایشان در روز دو نوبت – صبح و عصر – درس داشتند که بنده در آن شرکت می‌کردم و عده‌ای نیز در آن شرکت می‌جستند».

[۱۰] مجله حوزه، ش ۴۳ – ۴۴، ص۱.

۱۲ – اقامت در قم

آیه الله سلطانی در سال ۱۳۵۹ ق. وارد شهر قم گردید و در این شهر رحل اقامت افکند و بیش از نیم قرن در جوار حرم حضرت فاطمه معصومه علیها السلام به تدریس درس‌های فقه و اصول اشتغال ورزید. وی بی تردید یکی از استادان برجسته و ممتاز در تدریس « کفایه الاصول » در حوزه علمیه قم به شمار می‌رفت. در آن عصر معروف بود که در میان استادان بزرگواری که به تدریس «رسائل» فرائد الاصول شیخ مرتضی انصاری و « مکاسب » و «کفایه الاصول» اشتغال داشتند، سه شخصیت ممتاز در تدریس این کتاب‌ها مهارت ویژه و تسلط فوق العاده‌ای داشتند که عبارتند از: میرزا محمد مجاهدی تبریزی، شیخ عبدالحسین فقیهی رشتی و سید محمد باقر سلطانی و اکثر شخصیت‌ها و بزرگان ممتاز، در نزد این سه استاد بزرگوار تحصیل کرده‌اند. آیه الله سلطانی در حل مشکلات درسی مهارت فوق العاده‌ای داشت. او با بیان جذاب و شیوای خویش، موفق شد شاگردان فراوانی را تربیت نماید که تعدادی از آنان از مراجع مسلم تقلید شده‌اند. تدریس وی برکات علمی فراوانی داشت که مجموعه بزرگی از روحانیان و طلاب جوان، در دوره‌های مختلف از آن بهره مند شدند. او که مجلس درس باشکوهش، مجتهد ساز و مرجع پرور بود، بدون کوچکترین ادعایی، طی سال‌های متمادی، بی وقفه به تدریس علوم اسلامی پرداخت و چهره فروزان و شخصیت متین و منش بزرگوارانه‌اش، تبلور و نمادی شکوهمند از فضیلت‌های فراموش شده و ارزش‌های از یاد رفته بود.

۱۳ – شاگردان بزرگوار وی

شماری از شاگردان بزرگوار وی، اعم از مراجع معظم تقلید، مدرسین و استادان حوزه‌های علمیه، امامان جمعه و جماعت و خدمت گزاران به نظام مقدس جمهوری اسلامی عبارتند از:
۱. حاج شیخ محمد فاضل لنکرانی . ۲. حاج شیخ لطف الله صافی گلپایگانی . ۳. حاج شیخ ناصر مکارم شیرازی . ۴. حاج سید موسی شبیری زنجانی . ۵. حاج شیخ حسین نوری همدانی . ۶. حاج سید محمد علی علوی گرگانی . ۷. حاج شیخ مجدالدین محلاتی شیرازی . ۸. حاج شیخ علی اکبر هاشمی رفسنجانی . ۹. حاج شیخ جعفر سبحانی . ۱۰. حاج شیخ صادق احسان بخش . ۱۱. حاج سید عباس خاتم یزدی . ۱۲. حاج شیخ محمد محمدی گیلانی . ۱۳. حاج شیخ محمد یزدی . ۱۴. حاج شیخ ابراهیم امینی . ۱۵. حاج سید هاشم رسولی محلاتی . ۱۶. حاج شیخ محمد مؤمن . ۱۷. حاج شیخ حسین راستی کاشانی . ۱۸. حاج شیخ هادی روحانی مازندرانی . ۱۹. حاج شیخ عباس محفوظی . ۲۰. حاج شیخ عباس ایزدی نجف آبادی . ۲۱. حاج شیخ احمد جنتی . ۲۲. حاج شیخ ابوالقاسم خزعلی . ۲۳. حاج شیخ محمد واصف لاهیجی . ۲۴. حاج شیخ محمد ایمانی گیلانی . ۲۵. سید هادی خسرو شاهی . ۲۶. حاج شیخ هادی باریک بین . ۲۷. حاج سید اسماعیل موسوی زنجانی . ۲۸. حاج شیخ محمد علی فیض لاهیجی . ۲۹. حاج سید ابوالحسن موسوی همدانی . ۳۰. حاج سید مهدی یثربی کاشانی . ۳۱. حاج شیخ علی حجتی کرمانی . ۳۲. حاج شیخ محمد جواد حجتی کرمانی . ۳۳. حاج شیخ زین العابدین قربانی . ۳۴. سید محسن خرازی تهرانی . ۳۵. حاج شیخ عباسعلی عمید زنجانی . ۳۶. حاج شیخ احمد مجتهدی تهرانی . ۳۷. حاج سید کاظم نور مفیدی . ۳۸. حاج سید ابو الحسن مولانا . ۳۹. حاج شیخ محمد حسین آیتی بیرجندی . ۴۰. حاج شیخ رضا استادی . ۴۱. حاج شیخ یحیی انصاری شیرازی . ۴۲. حاج شیخ احمد صابری همدانی . ۴۳. حاج شیخ هادی دوست محمدی . ۴۴. حاج شیخ مصطفی زمانی . ۴۵. حاج شیخ محمد مهدی احمدی شاهرودی . ۴۶. حاج شیخ علی احمدی میانجی . ۴۷. سید حسین موسوی کرمانی . ۴۸. حاج شیخ محمد علی امینیان گیلانی . ۴۹. دکتر سید عبدالله ضیایی گیلانی . ۵۰. شهید دکتر محمد مفتح . ۵۱. شهید دکتر بهشتی . ۵۲. شهید دکتر محمد جواد باهنر . ۵۳. امام موسی صدر . ۵۴. حاج سید عبدالکریم موسوی اردبیلی . ۵۵. حاج شیخ مرتضی بنی فضل . ۵۶. حاج شیخ محمد تقی مروارید خراسانی . ۵۷. حاج سید محمد مهدی مرتضوی لنگرودی . ۵۸. حاج سید محمد علی مرتضوی لنگرودی . ۵۹. حاج سید مهدی روحانی . ۶۰. حاج شیخ محمد امامی کاشانی . ۶۱. حاج شیخ محمد علی حقی سرابی . ۶۲. حاج شیخ حسن تهرانی . ۶۳. حاج شیخ احمد آذری قمی . ۶۴. حاج سید علی محمد دستغیب . ۶۵. حاج شیخ حسین شریعت گیلانی . ۶۶. حاج شیخ محمد خادمی شیرازی . ۶۷. حاج سید ابوالفضل میر محمدی . ۶۸. حاج سید علی اکبر قریشی . ۶۹. حاج شیخ علی اکبر حسنی . ۷۰. حاج شیخ محسن حرم پناهی . ۷۱. حاج سید علی اکبر قره باغی . ۷۲. حاج شیخ قنبر مشفق . ۷۳. حاج شیخ احمد دانش پژوه . ۷۴. حاج شیخ علی اکبر مسعودی خمینی . ۷۵. حاج سید جلال الدین آشتیانی . ۷۶. حاج سید جعفر کریمی . ۷۷. حاج شیخ احمد بهشتی . ۷۸. حاج شیخ بیوک مروج اردبیلی . ۷۹. حاج شیخ محمد صادق نجمی . ۸۰. حاج شیخ محمد رضا توسلی محلاتی . ۸۱. حاج شیخ غلامرضا رضوانی . ۸۲. حاج شیخ حسین شب زنده دار . ۸۳. حاج شیخ مرتضی مقتدایی . ۸۴. حاج شیخ محمد علی گرامی قمی . ۸۵. حاج سید حسن طاهری خرم آبادی . ۸۶. حاج سید محمد حسن علوی سبزواری . ۸۷. حاج شیخ محمد باقر ملبوبی . ۸۸. حاج شیخ مجتبی حاج آخوند . ۸۹. حاج شیخ حسین تقوی اشتهاردی . ۹۰. هاشم هاشم زاده هریسی . ۹۱. شهید فضل الله محلاتی . ۹۲. حاج شیخ یوسف صانعی . ۹۳. حاج شیخ حسن صانعی . ۹۴. حاج شیخ محی الدین فاضل هرندی . ۹۵. حاج شیخ مهدی قاضی خرم آبادی . ۹۶. حاج شیخ محمد جعفری گیلانی . ۹۷. حاج سید جعفر احمدی بروجردی . ۹۸. حاج شیخ حسن نوری همدانی . ۹۹. حاج شیخ مصطفی ملکی تهرانی . ۱۰۰. حاج شیخ علی پهلوانی تهرانی معروف به علی سعادت پرور . ۱۰۱. حاج سید جواد ذهنی تهرانی . ۱۰۲. حاج شیخ جلال طاهر شمس . ۱۰۳. شهید مصطفی خمینی . ۱۰۴. حاج سید احمد خمینی (داماد معظم له). ۱۰۵. حاج شیخ حسین مظاهری . ۱۰۶. حاج شیخ مرتضی فهیم کرمانی . ۱۰۷. حاج شیخ اباذر طبرسی مازندرانی . ۱۰۸. حاج سید علی محقق داماد . ۱۰۹. حاج شیخ محمد علی رسولی اراکی . ۱۱۰. حاج شیخ حسین حیدری کاشانی . ۱۱۱. حاج شیخ علی کریمی جهرمی . ۱۱۲. حاج آقا شهاب الدین اشراقی (داماد امام راحل).
البته شاگردان آیه الله سلطانی در سه مقطع «کفایه»، «رسائل» و «مکاسب» بیش از افرادی است که اشاره شدزیرا آیه الله سلطانی در تدریس این سه کتاب شهرت خاصی داشته است و اکثر طلاب این مقطع تحصیلی در درس وی شرکت می‌کردند. صاحب « آثار الحجه » می‌نویسد: «آیه الله سلطانی طباطبایی که از سال ۱۳۵۹ قمری مهاجرت به قم نموده، تاکنون به تدریس سطوح عالی اشتغال داشته که از پر جمعیت‌ترین دروس سطوح عالی است که متجاوز از صدها نفر از طلاب و محصلین شرکت دارند.

[۱۱] آثار الحجه، ج۲ ص۶۴.

». حافظه قوی، قدرت بیان، تسلط فوق العاده بر کتابهای فقهی و اصولی، همراه با حواشی شیرین و نیز قدرت تلخیص و جمع بندی مفید مطالب، همراه با قدرت تفهیم با زبانی روان و ساده، مهم‌ترین ویژگی‌های علمی این استاد فرزانه حوزه علمیه قم بوده‌اند.

۱۴ – شهرت علمی

همان گونه که اشاره شد، آیه الله سلطانی در تدریس درس‌های سطح عالی شهرت خاصی داشت و موفق شد که بیشترین شاگردان را تربیت نماید. در این باره چند نکته‌ای را از شاگردان وی نقل می‌کنیم:
الف) «در سال‌های ۳۸ تا۴۰ کفایه را نزد آن استاد بزرگ می‌خواندم. بیان سحار و شیوای بی نظیرش، معضلات کتاب را روشن و باز چونان آبی گوارا به حلقوم جان تلامیذش می‌ریخت. فراموش نمی‌کنم که گاه تحت تاثیر بیان سحرآمیز و جذاب او، آن چنان به وجد آمده که از خود بی خود می‌گشتم. چند ماهی نگذشته بود که در شمار مستشکلان درسش در آمدم و در همین رابطه بود که روزی از روزهای پرشکوه (درس کفایه) پاسخ اشکالم را نداد و روز دیگر که یکی از روزهای خاطره انگیز و شکوهمند حیات تحصیلی‌ام بود، پیش از شروع درس، اشکال دیروز مرا با تجلیل زایدالوصفی مطرح ساخت و به پاسخ آن مبادرت ورزید و این آغاز رابطه پر از خیر و برکت عاطفی میان ما بود».

[۱۲] عالمی از تبار عالمان راستین، علی حجتی کرمانی.

[۱۳] فصلنامه تاریخ تاریخ و فرهنگ معاصر ایران، ش ۲۳ و ۲۴.

ب) «بحث بیع و خیارات از مکاسب را نزد آیه الله سید محمد باقر سلطانی طباطبایی خواندم. از چگونگی آشنائی با ایشان و اشتیاق شرکت در محفل درس آن بزرگوار، خاطره‌ای دارم که نقل می‌کنم: می‌دانید که طلبه هنگام شروع به کتاب رسائل، با مطالبی روبرو می‌شود که در کتاب‌های قبلی نخوانده است و مباحث برایش تازگی دارداز این رو، باید استاد رسائل، در تفهیم مطلب، مهارت کافی داشته باشد. من پیش از این، بحث قطع از کتاب رسائل را پیش یکی از اساتید شروع کردم اما مطلب آن چنان که باید روشن نمی‌شد. در این فکر بودم که شاید اشکال از جانب فکر و ذهن من باشد و من توان فهمیدن رسائل را ندارم. اتفاقا روزی برای پرسیدن مطلبی از همین باب قطع، نزد آیه الله سلطانی رفتم و ایشان مطلب را به گونه‌ای بیان داشتند که کاملا فهمیدم. متوجه شدم که اشکال در توان ذهنی من نیست بلکه نقص د