توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل روزهای سفید ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل روزهای سفید ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل روزهای سفید ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

ایام البیض

ایام البیض (پاورپوینت کامل روزهای سفید ۲۷ اسلاید در PowerPoint)، عنوانی است برای روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم ماه‌های قمری. علت نام‌گذاری این سه روز به ایّام البیض، مهتابی بودن شب‌های آنها است که با غروب خورشید، ماه طلوع، و تا طلوع خورشید نورافشانی می‌کند. نزد شیعیان، ایام البیض ماه رجب و در مرتبه بعد، شعبان و رمضان، از اهمیتی ویژه برخوردار است. اعتکاف و روزه گرفتن این ایام از اعمال مورد تاکید است.

فهرست مندرجات

۱ – وجه تسمیه
۲ – اسامی
۳ – استحباب روزه
۴ – مصداق سه روز روزه در ماه
۵ – ایام البیض نزد شیعه
۶ – فهرست منابع
۷ – پانویس
۸ – منبع

۱ – وجه تسمیه

ایام البیض به روزهای سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم ماه‌های قمری گفته می‌شود؛ از آن‌جا که نور ماه در شب‌های این ۳ روز از شب‌های دیگر بیش‌تر است، با غروب خورشید، ماه طلوع، و تا طلوع خورشید نورافشانی می‌کند. مطابق رسم عرب در نام‌گذاری روزهای مختلف ماه به تناسب روشنایی شب‌ها، بدین نام خوانده شده‌اند.

[۱] فراء، یحیی، الایام و اللیالی و الشهور، ج۱، ص۵۸.

[۲] ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۷، ص۱۲۴، ذیل بیض.

[۳] ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، تفسیر، ج۳، ص۵۷۳.

تعریف ایّام البیض به این سه روز در میان فقیهان مشهور است.

[۴] بحرانی، یوسف، الحدائق الناضره، ج۱۳، ص۳۶۱.

[۵] نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۷، ص۹۴-۹۷.

قول مقابل، تعریف آن به پنجشنبه دهه اوّل و دهه آخر و چهارشنبه دهه وسط هر ماه است.

[۶] موسوی عمانی، سید شرف العرب، فقه ابن ابی‌عقیل، ص۲۷۷.

[۷] علامه حلی، حسن بن یوسف، مختلف الشیعه، ج۳، ص۵۱۲.

در بیان سبب نام‌گذاری ایام البیض، باورهایی اسطوره‌ای نیز نقل شده است.

[۸] صدوق، محمد بن علی، علل الشرایع، ج۲، ص۳۸۰.

[۹] ثعلبی، احمد، قصص‌ الانبیاء، ج۱، ص۳۰.

[۱۰] ابن‌قدامه، عبدالله بن احمد، المغنی، ج۳، ص۱۸۱.

[۱۱] ابن‌جوزی، عبدالرحمان، زادالمسیر، ج۹، ص۱۳۸.

۲ – اسامی

از دیگر نام‌های ایام البیض، اَواضح و غُرّ است.

[۱۲] ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ذیل وضح.

[۱۳] ابن‌منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۵، ص۱۵، ذیل غرر.

۳ – استحباب روزه

لحن برخی اخبار درباره روزه ایام البیض چنان است که گویا در دوران پیش از اسلام هم، صیام ۳ روز در هر ماه امری مستحسن بوده،

[۱۴] ابویوسف قاضی، یعقوب بن ابراهیم، الآثار، ج۱، ص۲۳۷.

و روزه حضرت ابراهیم (علیه‌السلام) دانسته می‌شده است.

[۱۵] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، حاشیه السیوطی علی سنن النسائی، ج۴، ص۲۲۲-۲۲۳.

پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) ضمن ترغیب بدان، از مردم خواسته‌اند که صیام ماهانه خویش را در ایام بیض قرار دهند. از دیگر سو، روایاتی که بر استحباب روزه ایام بیض دلالت دارند، متعدد، و دارای مضامینی متفاوت هستند؛ بعضی تنها به استحباب صیام روز سیزدهم از هر ماه نظر دارند

[۱۶] ابن‌سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۴۳.

(برای آشنایی با نقل‌های متفاوت این‌گونه روایات بجز آن‌که گفته شد به این منابع رجوع شود.

[۱۷] احمد بن حنبل شیبانی، احمد بن محمد، المسند، ج۳۵، ص۲۶۳.

[۱۸] احمد بن حنبل شیبانی، احمد بن محمد، المسند، ج۳۷، ص۲۵.

[۱۹] فاکهی، محمد بن اسحاق، اخبار مکه، ج۱، ص۴۲۲.

[۲۰] رازی، تمام، الفوائد، ج۱، ص۲۸۵.

)

۴ – مصداق سه روز روزه در ماه

کثرت نقل احادیث درباره ایام بیض توسط محدثان،

[۲۱] بخاری، محمد، صحیح بخاری، ج۳، ص۴۱.

[۲۲] دارمی، عبدالله بن عبدالرحمن، سنن دارمی، ج۱، ص۴۲۹.

[۲۳] ابن‌ماجه، محمد، سنن ابن ماجه، ج۲، ص۶۰۵.

[۲۴] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر، حاشیه السیوطی علی سنن النسائی، ج۴، ص۲۲۱.

حکمت‌هایی که برای آن برشمرده‌اند

[۲۵] ابن‌عربی، محیی‌الدین، الفتوحات المکیه، ج۱، ص۶۴۲.

[۲۶] ابن‌عربی، محیی‌الدین، الفتوحات المکیه، ج۱، ص۷۲۴.

و شواهد موجود در سفرنامه‌ها و تذکره‌ها،

[۲۷] ابن ابی‌عاصم، احمد، الزهد، ج۱، ص۲۶۹.

[۲۸] ابن‌سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۶۱.

[۲۹] ذهبی، محمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۱، ص۲۲۳.

[۳۰] ابن‌بطوطه، محمد بن عبدالله، رحله ابن بطوطه، ج۲، ص۴۳۱.

[۳۱] سخاوی، محمد