توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زبان های ترکی ایران ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زبان های ترکی ایران ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زبان های ترکی ایران ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

زبان‌های ترکی ایران

زبان‌های ترکی یا به اصطلاح دقیق‌ترِ رده‌شناسی زبانی، زبان‌های ترکی‌تبار (Turkic Languages) یک خانواده زبانی شامل سی‌وپنج زبان است، که عموماً توسط مردمان ترک‌تبار تکلم می‌شوند. این خانواده زبانی به عنوان بخشی از خانواده پیشنهادی زبان‌های آلتایی در نظر گرفته شده است. ایران یکی از مراکز اصلی رواج این زبان‌ها می‌باشد.
زبان‌های ترکیِ رایج در ایران این‌هاست: ترکی آذری یا آذربایجانی، ترکی افشاری، ترکی خراسانی، ترکمنی و خلجی که هریک گونه‌های خاص خود را دارد.

فهرست مندرجات

۱ – آذری یا آذربایجانی
۲ – افشاری
۳ – خراسانی
۴ – ترکمنی
۵ – خلجی
۶ – فهرست منابع
۷ – پانویس
۸ – منبع

آذری یا آذربایجانی

پیش از گسترش زبان ترکی در آذربایجان، زبان آذری ــ که از زبان‌های ایرانی غربی بود ــ در آن منطقه رواج داشت. پس از روی کار آمدن سلجوقیان ترک‌زبان، انبوهی از ترک‌زبانان به سوی غرب سرازیر شدند و در ایران، عراق، سوریه و آسیای صغیر سکنا گزیدند. به دنبال آن در زمان حکومت ایلخانان، تیموریان، ترکمانان قراقویونلو و به‌خصوص در زمان حکومت ترکمانان آق‌قویونلو (ح ۸۰۰- ۹۰۸ق/ ۱۳۹۸-۱۵۰۲م) ــ که مرکز حکومت‌شان آذربایجان بود ــ ترکی گسترشی بیش از پیش یافت و سرانجام در اواخر سد ۱۱ق/۱۷م جای زبان آذری را در بیش‌تر مناطق گرفت، تا بدانجا که حتی صفویانِ ایرانی تبار (ح ۹۰۷-۱۱۳۵ق/۱۵۰۱-۱۷۲۳م) نیز ترک‌زبان شدند.

[۱] کسروی، احمد، آذری یا زبان باستان آذربایگان، ج۱، ص۱۳-۲۵، تهران، ۱۳۰۴ش.

[۲] اُرانسکـی، ا م، مقدمـ فقه‌اللغ ایرانـی، ترجم کـریم کشاورز، تهـران، ۱۳۵۸ش.

[۳] Iranica، ج۳، ص۲۴۰.

ترکی آذری در خارج از مرزهای ایران در جمهوری آذربایجان، ارمنستان، گرجستان، عراق، ترکیه، سوریه و حتی افغانستان نیز سخنگویانی دارد.

[۴] Campbell، G L، ج۱، ص۱۳۷، Compendium of the World’s Languages، London/ New York، ۲۰۰۰.

[۵] Comrie، B، ج۱، ص۱۸۸،» Turkic Languages «، International Encyclopedia of Linguistics، ed W Bright، New York/ Oxford، ۱۹۹۲، vol IV.

ترکی آذری این گویش‌ها را شامل می‌شود: ۱. گروه شرقی: دربند، کوبا (قوبه)، شَماخی، باکو، سَلیانی و لنکران؛ ۲. گروه غربی: قزاق (با قزاقی رایج در قزاقستان متفاوت است)، گویش طایف آیروم و گویش حاشی رود بورچالا؛ ۳. گروه شمالی: زاکاتالی، نوخا و کوتکاشِن؛ ۴. گروه جنوبی: ایروان، نخجوان و اُردوباد؛ ۵. گروه مرکزی: گنجه و شوشا؛ ۶. گویش‌های شمال عراق؛ ۷. گویش‌های شمال غرب ایران: تبریز، ارومیه و… تا حوالی قزوین در شرق؛ ۸. گویش جنوب شرق دریای خزر (گلوگاه). این گویش‌ها را نیز می‌توان بدین مجموعه افزود:
۱. آناتولیاییِ شرقی، ۲. قشقایی، ۳. اینالّو، ۴. سُنقُری، ۵. گویش‌های جنوب قم، ۶. افشاری کابل.

[۶] Iranica، ج۳، ص۲۴۶.

افشاری

منطق وسیع میان قزوین و خلجستان محل گذر از ترکی آذری به ترکی افشاری و گاه محل اختلاط آن دو است، اما در جنوب جاد همدان ـ قم، غلبه با گویش‌های افشاری است که شامل گویش ایل قشقایی و ایل اینالو در استان فارس نیز می‌شود.

[۷] Iranica، ج۳، ص۲۴۵.

[۸] هیئت، جواد، سیری در تاریخ زبان و لهجه‌های ترکی، ج۱، ص۳۲۱_۳۲۳، تهران، ۱۳۶۶ش.

گویش شاخه‌ای از ایل قشقایی به نام قلیچ متفاوت با دیگران است.

[۹] افشار سیستانی، ایرج، مقدمه‌ای بر شناخت ایلها، ج۲، ص۶۳۷، چادرنشینان و طوایف عشایری ایران، تهران، ۱۳۶۶ش.

افشارها در ایران، ترکیه و افغانستان پراکنده‌اند. مراکز اصلی آنان در ایران استان‌های فارس، کرمان و خراسان است، اما تیره‌هایی از آنان را در استان‌های آذربایجان، زنجان، قزوین، کرمانشاه، کهگیلویه و بویراحمد و همدان می‌توان یافت.

خراسانی

ترکی خراسانی ــ کـه گـاه قـوچـانی خـوانده می‌شود ــ در استان خراسان، به‌خصوص در اسفراین، بجنورد، درگز، سبزوار، شیروان، قوچان، کلات نادری و نیشابور رایج است. این زبان سخنگویانی نیز در جمهوری ترکمنستان و شمال غربی افغانستان دارد.

[۱۰] Iranica، ج۳، ص۲۴۵.

برخی از ویژگی‌های ترکمنی و ازبکی را در ترکی خراسانی می‌توان یافت

[۱۱] هیئت، جواد، سیری در تاریخ زبان و لهجه‌های ترکی، ج۱، ص۳۳۰، تهران، ۱۳۶۶ش.

ترکمنی

مرکز اصلی رواج زبان ترکمنی جمهوری ترکمنستان است، اما سخنگویان این زبان را در ازبکستان، تاجیکستان، قزاقستان، و نیز ایران، افغانستان، پاکستان و ترکیه می‌توان یافت.

[۱۲] Campbell، G L، ج۲، ص۱۳۹۵، Compendium of the World’s Languages، London/ New York، ۲۰۰۰.

[۱۳] Comrie، B، ج۱، ص۱۹۰،» Turkic Languages «، International Encyclopedia of