توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نورالله بن شریف الدین شوشتری ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نورالله بن شریف الدین شوشتری ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نورالله بن شریف الدین شوشتری ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

قاضی نورالله شوشتری

قاضی نور الله شوشتری که نسبش به واسطه سلسله نورانی سادات مرعشی به امام زین العابدین ـ علیه السّلام ـ می‌رسد «فرزند شریف الدین بن ضیاء الدین نور الله بن محمد شاه بن مبارز الدین بن الحسین جمال الدین بن نجم الدین ابی علی محمود … است»

[۱] . احقاق الحق، ج ۱، مقدمه، ص فد.

اجداد قاضی نورالله به نجم الدین محمود حسینی مرعشی آملی که از آمل به شوشتر هجرت کرد باز می‌گردد.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – زندگی علمی
۳ – دعوت به تشیع
۴ – منصب قضاوت
۵ – اساتید
۶ – آثار
۷ – فرزندان
۸ – شاگردان
۹ – شهادت
۱۰ – عناوین مرتبط
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

معرفی اجمالی

عالم جلیل القدر، سید قاضی نور الله شوشتری در خاندانی روحانی و صاحب نفوذ دینی به دنیا آمد. پدر او سید شریف از علمای بزرگ اسلام و از شاگردان شیخ ابراهیم قطیفی بود. جد او سید نور الله نیز از علمای شیعه و بزرگان سادات شوشتر و مورد احترام مردم بود. برادرانش میر اسماعیل، میر قطب الدین و میر محسن، هر سه از شاگردان پدر خود و متبحر در علوم عقلی و نقلی بودند.
عالمانی که مداومتشان بر ادعیه و مستحبات زبانزد همه بوده و در درک مطالب علمی، هر یک شهره زمان خویش بوده‌اند. علاوه بر این، عموی قاضی نور الله و فرزندان او نیز از جمله عالمان وارسته دین بوده‌اند.
قاضی نور الله دارای ۵ پسر بود که همگی از اهل علم و دنباله رو پدر در کسب معارف بودند. در کتب تراجم شرح حال آنان با ذکر تالیفات و کراماتشان مفصلا بیان شده است. فرزندان قاضی نیز مانند او طبع شعری قوی داشته و به ادبیات فارسی و عربی تسلط داشتند و این علاوه بر علوم عقلی و نقلی است که از اساتید بزرگوار خود کسب کرده بودند.

زندگی علمی

قاضی نورالله در مشهد مقدس در درس علامه محقق مولا عبدالواحد شوشتری حاضر شد و بیشترین بهره علمی خویش را در زمینه‌های فقه، اصول، کلام و حدیث و تفسیر از او کسب نمود او از محضر مولا محمد ادیب قاری تستری، ادبیات عرب و قرآن کریم را فرا گرفت و در ادامه تحصیل از بزرگانی اجازه روایت کسب کرد. از آن میان می‌توان به مولا عبدالرشید شوشتری فرزند خواجه نورالدین طبیب (مؤلف کتاب «مجالس الامامیه» در اعتقادات) و همچنین مولا عبدالوحید تستری اشاره کرد.

[۲] . مقدمه احقاق الحق، ج ۱، ص ۸۸.

قاضی در سال ۹۹۳ ق روانه هند گشت و به قصد شهر «آگره» از شهرها و روستاهای دیگر گذشت. زمانی که او به دیار هند گام نهاد هندوستان آرام‌ترین روزگار خود را در تاریخ سپری می‌کرد و شاید این آرامش به روحیه اکبر شاه باز می‌گشت که در آن زمان بر آن سرزمین حکمرانی می‌کرد. «اکبر شاه نوه بابر از نسل تیمور پسر همایون شاه در چهارده‌سالگی به سلطنت رسید و لیاقت و درایت بیکرانی ازخود نشان داد و ممالک گجرات، بنگاله و کشمیر و سند را به تصرف خود درآورد و سلطنتی بزرگ تشکیل داد و شهرها و آبادیهای بی‌شماری را بنیان نهاد

[۳] . لغتنامه دهخدا، ج ۵، (الف)، ص ۳۱۸۰.

اکبر شاه گذشته از اینکه علاقه زیادی به عمران و آبادی داشت و عنایت خاصی به مسائل فلسفی داشت اما عقیده چندان محکمی نسبت به دین خاصی نداشت.

[۴] . تاریخ تمدن، گوستاولوبون، ص ۲۳۵.

همین نگرش اکبر شاه به دین موجب گشته بود که اکبر شاه به فکر ارائه دینی مشترک از کل ادیان افتاده و سپس هندوستان محل زندگی ملحدین گردد. قاضی نورالله شوشتری به هنگام ورود به آگره، نزد ا بوالفتح مسیح الدین گیلانی طبیب حادق ایرانی و شاعر بزرگ رفت. مسیح الدین گیلانی بعد از فراگیری علوم و فنون در سال ۹۸۳ وارد هندوستان شد و به خاطر قابلیت و استعداد خویش در زمره مقربان اکبرشاه درآمد.»

[۵] . تذکره علمای امامیه پاکستان، سید حسین عارف نقوی، ترجمه دکتر محمد هاشم، ص ۱۵.

دعوت به تشیع

اصحاب تراجم نقل کرده‌اند که قاضی نور الله اولین عالمی بود که در هند اظهار تشیع کرد و دعوت به تشیع نمود و با علمای مخالف جلسات مناظره تشکیل داد.

منصب قضاوت

شهرت وی آنچنان بالا گرفت که سلطان اکبر شاه از او دعوت نمود و وقتی فضل و علم او را دید به او پیشنهاد قضاوت کرد. قاضی برای قبول این منصب شرطی گذاشت و آن اینکه در امر قضاوت به فتوای هیچکس عمل نکن